Memoriae (Shqip)|✔|

23

Kishte vendosur ti jepte nje mesim Arlos e ndoshta te ndiqte edhe fjalet e tij te thena aq perzemersisht por qe ia kishin flakeruar e djegur nje pjese te shpirtit. Po qendronte perballe Robertit duke sforcuar nje buzeqeshje teksa mbante shtrenguar varesen e Arlos qe e kishte vene ne qafe e spranonte ta hiqte.

"Sa e mire je." Fjalet e tij i dukeshin te teperta ashtu edhe si afersia e tyre. Qendronte aq prane por mendjen e kishte gjetke e pyeste veten ne Arlo ndihej njelloj kur ishte prane saj. Pyeste veten ne dhe ai mendonte per te kaluaren e tij kur ishte aq prane per ta puthur por qe kurre skishte guxuar.

"Dua te te puth kaq shume." Kishte kaluar direkt ne teme shefi qe afrohej me prane saj e ajo e lejonte sepse ai i kishte premtuar shume gjera ndryshe nga Arlo qe i premtonte vec rrahje zemre e me  pas largim.

"Me puth." Sa u pendua per ato fjale te thena aq ne inat e sa u gezua kur u hap dera ne momentin qe buzet e tij ishin vetem nje fije ajri larg te  sajave.

"Mendova se te kishte marre malli per mua meqe me thirre te vija, por shoh qe sqenka keshtu."

"Gloria." Bertiten te dy njezeri me dy pamje kaq te ndryshme. Roberti mbante nje qendrim fitimtar ama syte e percelluar gati ne lot per kete qe po bente e ndersa Grejs mbeti e shushatur.  Fundja te kesh perballe motren qe te braktisi pas kaq vitesh e meritonte ate pamje me shume se habie.

"Ti? Grejs e vogel. Ca dreqin ben ketu? " si mbajti dot lotet e iu afrua me shpejtesi per ta perqafuar me mall. E mbajti ne krahe per pak kohe e me pas u shkeput prej saj.

Iu hakerrye Robertit duke i bertitur e kerkuar llogari teksa i gjuante me grushte mbi kraharor.

"Ti e dije qe ajo ishte motra ime. Po ca dreqin Robert pse? Pse ma bere kete? Ne fillim te prita per muaj me rradhe te ndryshoje mendim e tani kjo?"

"Ste bera gje un Gloria. Ja bere vetes. Ishe ti ajo qe me tradhetove apo jo. Ishe ti ajo qe spranoi dashurine time te sinqerte e shkove i hyre dikujt tjeter ne shtrat. Po e dija qe ishte motra jote prandaj e punesova. Doja ta beja per vete ta shkerdheja ne syte e tu e te te beja te perjetoje dhimbjen qe kam mbajtur ne zemer per gjithe keto kohe."

Grejs qendronte e shushatur ne ate kolltuk te zi me doren mbi varesen ne menyre te pavetedijshme. Syte i hidhte sa tek e motra duke pare se sa shume kishte ndryshuar duke dashur te dije se cka bere gjithe keto vite , sa tek Roberti qe tere ato fjalet e sheqerosura i kishte patur genjeshtra me bisht. Se ai smundte dot ti falte asgje nga ato qe i kishte premtuar Grejs e ajo ishte treguar kaq naive qe jo vetem e kishte besuar por dhe e poshter sepse po i bente Arlos te njejten gje qe Roberti ia beri te motres.

"Akoma sme beson qe ste kam tradhetuar apo jo? Pse sme degjon idiot. Ajo skena qe ke pare ne apartament skam qene une po shoqja ime e dhomes me te shoqin tanime. Aq idiot je treguar sa nuk e zbute ate mut inati e shkove besova cdeshe. Ma theve zemren mua qe tkam dashur pa kushte gjithmone, e shkove u more me time moter ti bastard."

E folura e saj ishte kaq ndryshe sa Grejs do betohej qe po te mos ishte per fytyren e te emes qe ishte shembellim tek e saja sdo e njihte. Nje shnderrim total e ndoshta e adhuroi per qendrimin prej nje zonje te vertete qe mbante.

"O te lutem. Si ha une keto. Pastaj motra jote u veteofrua."  Me fjalet qe tha perfitoi nje shuplake mbi veten e nje te share nga ana e Grejs qe perplasi deren e asaj zyre duke u larguar nga ajo skene ku luhej teatri me i felliqur ku kishte marre pjese.

Vrapoi duke mos i intersuar asgje, as motra e saj qe e ndiqte nga pas as syte e Arlos qe e shikonin kurioz teksa dilte duke vrapuar me eren. Qau qau aq shume per fatin e saj e dhimbjet e shumta qe merrte. Qau se spati dike ti fshinte lotet e ta merrte ne lerqafim. Qau sepse i mungoi Arlo  qe e tallte sa here qante pasi e kishte qetesuar.

U shtri ne barin anash liqenit te qytezes duke mos i interesuar per rete qe premtonin stuhi e shira te rende. Qau aq sa filloi ti fryhej buza e siperme e balli ti nxhehej nga temperatura e me pas ra ne qetesi ngasherimash. Mallkoi veten pse ishte kaq e dobet e fshiu faqet e perlotura. U ngrit disi dhe vendosi duart mbi ngjunje dhe krahet rreth tyre. Ndjeu sesi pikat e shiut i rendonin mbi lotet e se bashku trondisnin fijet e barit per te rene me pas ne toke.

Refuzoi te kthente koken pas edhe pse ishte e sigurte qe degjoi emrin e saj. Vazhdonte ta injoronte ate ze e ate dore qe iu mbeshtet ne sup. Refuzoi cdo thirrje nga bota e jashtme ama kur krahet e Arlos e rrethuan nuk mundi dot te refuzonte ate perqafim.

"Ik arlo ik. Ti je boll i lenduar ske nevoje per lote te tjere a te durosh xhelozirat e mia. Ik!" Ia kerkoi edhe pse donte qe ai te ishte perhere me te ashtu te perqafuar.

"E din se maroj krejt kur mbahesh xheloze." Qeshi lehte teksa e shtrengonte afer vetes.

"A ngjon o kokderr. Ik!" Ia perseriti kete here me nje ze me te ulet duke shpresuar qe ai te mos e degjonte.

"Ncc sjam tu ik. Du me nejt me ty." E puthi lehte te balli dhe i fshiu lotet qe i dilnin ne menyre te pavullnetshme. E fundja ke pyesnin lotet a te dalim apo jo. Syri per te lotuar ishte i ben dhe mire thuhej . Loto o sy i tha Grejs vetes.

"A din se ftyra jote se meriton me qen kshu...e merzitun. Meriton me ken e qeshun tan jetes." Trishtohej me cdo lot qe ajo derdhte e mendonte pafund per lotet qe ai kishtte derdhur fshehtas te tjereve.

"Ehe do qeshi ma von tashi mle te fshij qyrrat te bluza jote e mqaf!"

"Te perqafoj un hajnja jeme." Krahet e tij e shtrenguan me afer vetes ate Grejs qe ishte lodhur nga te jetuarit njelloj si Arlo ne nje moshe ku jeta duhej tiu falte vec lule e dashuri. Ata qendronin te perqafuar se bashku me gjembat e dhuruar.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Dedicated to NisaMuca thnx for reading ♡

O njerzzzzzzz 

skam ca me than baj xp

O oo prit xp

Kush te det tme beje 5 pytje ca tdoje me dit per mu xp po tdoni dmth jo me detyrim 😂

Pis