Goddess in Distress (Completed)

Just Love

Nakatitig lang ako kay Ryou habang ngumunguya. Lunch time ngayon at as usual sabay sabay naman kaming kumain. Nakahalumbaba pa ito habang nakatingin sa malayo at umiinom ng tyaa. Seriously ? Sa kainitan ng tanghali. Ang weird din ngayon at tahimik din maging si Ai at Kento. Si Kento kaharap ang cellphone gaya ni Athena at mukang nagkasundo sila sa paglalaro ng mobile games. Si Zeke walang pagbabago, tahimik pa din. Si Kuya at Than naman ay hindi ko mahagilap.

Kinalabit ko ang braso ni Ryou. Nakailan pa ako bago ito lumingon sa akin. Seryoso ang mga mata nito na diretsong tumingin sa akin.

"May problema ka ba ?"
Matagal lang itong tumingin sa akin bago umiling at ibalik ang tingin sa labas.

"Oh shet! Athena ang galing mo!" Nag apir pa sina Kento at Athena. Nginisihan lang sya ng pinsan ko sabay balik ng paningin sa cellphone. MORPG nanaman siguro nilalaro nila yung bagong release ng company ng Dad ni Atheng.

Kelan kaya naging close itong dalawa. Ang alam ko ay ayaw ni Athena sa maingay at madaldal.

Natapos ang Lunch break, pumunta naman kami ni Ken ng susunod namin na subject at ang nabungaran namin ay hindi daw makakarating si Prof Milan kaya naman ang hudyo nag pipindot nanaman sa kanyang cellphone.

"Uy Ken, napapansin ko ha hindi kayo nag gi-gig. Wala rin ba kayong problema sa kontrata nyo sa Japan ?"
Bahagyang natigilan ito at sumagot.

"Ahh, tapos na kontrata namin don. Nagpapahinga lang kami ngayon, meron pa naman kaming ipon." Sinagot nya ako ng nakatutok pa rin ang mata sa laro. Napakunot nuo ako

Bakit pakiramdam ko may tinatago sya ? Malakas ang Instinct ko kaya mag mula ng mangyaring makidnap ako nung 11 years old ako ay ito na ang sinunod ko. I think I have to dig dipper.

"Eh si Ryou, anong problema nya ?" Nag kibit balikat ito at umangat ang tingin sakin bago sumagot.

"Ang mabuti pa ay sakanya mo itanong." Muling ibinalik ang pansin sa cellphone. Athena Syndrome. Yun ang tawag ko sa mga hindi makahiwalay sa Gaming. Yan lagi ang gawain ng pinsan ko.

"Alam mo nagtataka ako kung pano kayo naging close ni Athena, pero mukang alam ko na." Yun ang huling sinabi ko sa kanya bago umalis. May dalawang oras ang vacant namin. Wala akong maisip na puntahan kaya naman nag padala nalamang ako sa mga paa ko kung san ako nito gusto dalhin.

I found myself sitting in a bench where Ryou and I sat couple of months ago. Kung saan dumating si kuya kasama si Chad.

Ganun pa rin, hindi ko sya makausap at nakatanaw lamang sa malayo. Parang naiintindihan ko na yung mga admirers na madalas mag iwan ng bulaklak at kung ano ano sa desk ko o kaya ung mga lalaki na may inuutusan para lang ipabigay ung mga sulat at regalo sa iba dahil nahihiyang harapin ako. Naaapreciate ko man sila ay nandyan sila kuya at  Tanathos para humarang sa karamihan ng mga suitors. Nakakalungkot lang na minsan napakababaw ng basehan kung bakit nila ako gusto. May it be talent, my name, my looks. Especially my eyes. My mismatched eyes.  Maraming gusto ako dahil unique ako. Para bang isang possession na rare item kung ituring at pinag aagawan and they want to keep because it is rare not its value with them. Yet I have proven myself of my worth. What I capble of that's why I want to be known around the globe not just by mismatch eye but with all that I have and I will share it with my loved ones. One day I will be capable of loving with no boundaries, with no hesitation, with no judgement. Just love.