Sürgün

Bölüm 29 "Tutsak"

"Bırak beni seni şerefsiz!" dedim ve yüzüne tükürdüm.

Sasuke iğrenerek suratını silerken bana gözlerini dikti."Eğer uslu durursan sevgiline birşey yapmam".

"İstesende yapamazsın o senden güçlü"dedim Sasuke'yle dalga geçerek.

Çattığı kaşları beni ürpertirken konuştu "o adamda ne buluyorsun ki muhtemelen seni güzelliğin için kandıracaktır".

"Senin gibi mi?" anlamıyordum Sasori'yle derdi neydi.

"O şerefsizden ayrılıcaksın ne o ne de sen onun yanına yaklaşıcaksın o zaman kimseye bir şey yapmam".

Sasuke sıktığı kolumu biraz gevşetmişti.

"Hayır dedim.Sasori'yi neden kıskanıyorsun?Senden daha yakışıklı,zeki,dürüst ve güçlü olduğu için mi?".

Sasuke gözlerime baktı "Sana sahip olduğu için".

Gevşettiği elini bıraktı ve bir ip aldı.Onunla savaşacak bir durumda değildim yanında bir sürü adamı olmalıydı.İpi elime bağlarken yüzüme bakmıyordu ama ben ona bakıyordum.

Hâlâ çok yakışıklı bir adamdı.Asil bir duruşu ve her bakışıyla daha da güzel gelen gözleri.Ama onu hiç anlamıyordum.Beni bırakıp gitmişti şimdide kıskanıyordu.Yetmiyor gibi birde evleniyordu.

Sasuke ipi tutmuş önümde gidiyordu.İkimizde hiç konuşnuyorduk.Zaten söyliyecek ne vardı ki?

Beni neden bıraktın desem kalbimi yine kıracaktı.Beni sevmişmiydi acaba?Yada beni bırakıp gidince pişman olmuştu.O yüzden kıskanıyordu.Peki neden Irelia'yla evleniyordu?

Sasuke beni demir bir kapının önüne getirdi.Kapının yanında yaklaşık 10 adam vardı.Bu kadar adamla savaşamazdım.Elimdeki ipleri çözdü ve beni demir kapının ardındaki odaya soktu.

Beni burdan çıkar gibi birşeyi bağırmayacaktım bir şeyi değiştirmiyecekti.Kapı üstüme kilitlendiğinde gözlerimi odada gezdirdim.

Son derece lüks bir odaydı diyebilirim.Yiyecekler içecekler,kitaplar ve iyi dekor edilmişti.

Normalde böyle bir yerde olmak için herşeyi yapardım ama şuan çok farklı bir durumdayım.Odada kaçmak için bir yer aradım ama bulamadım.

Kapının üstündeki cama baktım.Kafam bile sığmazdı.Dışarıya bakınca Sasuke'yide gördüm.Kendiside askerleri gibi ayakta dik duruyor oturmuyordu.

Bir an onunla göz göze geldik ben hemen kafamı çevirdim ve odada dolanmaya başladım.Biraz kitaplığa baktım hoş kitaplar vardı.Kitaplardan birini elime alıp kendimi yatağa attım.Burdan gitmenin bir yolunu bulmalıydım.

Yatak o kadar yumuşak ve rahattı ki uykum geliyordu.Uyursam bana birşey yapabilirlerdi ama gözlerim buna izin vermedi.Esneyerek kitabı kapatırken çoktan uyumuştum.

...

Burnuma gelen çiçek kokusuyla uyandım.Gözlerimi ağır ağır kırpıştırdım.Esneyerek yerimden kalktığımda birden zıpladım.

Sasuke yatağın karşısındaki koltukta bana bakmaktaydı.Yüzü ifadesiz ve sakindi.Solumdan gelen çiçek kokusuna baktığımda ise bir saksı çiçek gördüm.

"Çiçekleri beğendinmi?"dedi sakin bir sesle.

Bu adam dalgamı geçiyordu.Beni kandırıp terketti,arkadaşlarıma zarar verdi ve zindana kapattı.Şimdi gelmiş çiçek alıp onu affedeceğimi falan sanıyor.

"Bana öyle bakma ormana gelen zararı kapatacak kadar çok çiçek değil ama en azından burada bir kaç çiçek görmek isteyeceğini düşündüm".

Suratına atmak istediğim yumruktan vazgeçtim onun yerine daha sakin bir tutup sergiledim "Pişman mı oldun yoksa beni yine kandıracakmısın?"

Sasuke yüzüme anlam veremediğim bir ifadeyle baktı "Pişmanım"

Bu adam ciddi olamazdı kesin delinin tekiydi.Yerimden kalktım ve hızla Sasuke'ye tokat attım.Suratında kızarma dahi olmamıştı ama sakinliğini bozmuştum

Ayağa kalktı ve çatmış kaşları beni geri adım atmaya zorlarken ellerimi sıkıca tutup kendine çekti.Dudaklarıma gelen sıcaklığın iyi hissettirmesi bir yana bu adamın öpüşüne neden karşı koymuyordum?

Bana zarar vermişti ve bir öpücükle asla telafi edemezdi.O beni öpmeye devam ederken kendimi geri çekmek için çabaladım.Tuttuğu ellerimi sıktı ve beni daha çok kendisine çekti.

Öpücüğü bana hatırlamak istemediğim anıları hatırlatırken yanağımdan sıcak damlalar hissedim.
Bu adam beni öpmemeliydi.Onu affetmemeliydim ama ben salak gibi sonunu bile bile ona şuan karşılık veriyordum.

İçime gelen garip his ne yapmam gerektiğini hatırlattı.Buraya bir görev için gelmiştim belki Sasuke'nin anılarını görebilirdim.

Evelynn kadar iyi olamasamda deniyecektim.Gözlerimi açıp Sasuke'nin de bana bakmasını sağladım.Sasuke elini kalçalarıma götürmekle meşguldu.Sasuke'yi biraz dürttüğümde kalçalarımı sıktı ve beni yatağa attı.

Üzerime çıktı ve iki kolundan destek alarak havaya yükseldi.Gözlerime bakarken fırsat bilip büyümü yapmaya başladım.

Gözlerimi kapatıp açtığımda kendimi Sasuke'nin anılarında buldum.Muhtemelen beni bırakıp gittiği geceyi gördüm bana mektup yazarkenki halini.Yüzünde tarifsiz bir hüzün vardı.

Sonra aniden Sasuke ve Yi'nin yanında buldum kendimi.

"Onu bırakıp gitmek istemiyorum ama yapmak zorundayım"

"Sevgi fedakarlık gerektirir Sasuke.Sen hem görevin hemde Sakura için fedakarlık yapıyorsun".

Umarım düşündüğüm şey olmamıştır.Ona lanetler okumuştum umarım düşündüğüm şey olmamıştırki kendimden nefret etmiyeyim.

Kendimi yine aniden başka bir yerde buldum.Ormandaydım karanlık olduğundan yüzünü seçemediğim uzun beyaz şeyin Yi olduğundan emindim.

"Sakura aklımı okuyabilir Evelynn'dan eğitim aldı.Onu öpmeyi başarırsam yapar.Eninde sonunda sırf onu korumak için onu terk ettiğimi öğrenicektir.Eğer dönmeseydim ormana çok daha erken saldıracaklardı ve o şuan güçsüz olduğu için ölecekti".

"Seni affedecektir Sasuke.O Evelynn gibi değildir".

Gözlerimden yaşlar akarken büyüyü bozdum.Gözlerimi açtığımda gerçekliğe dönmüştüm.Sasuke bana gözlerini dikmiş bakıyordu.

Üstümden kalktı elleriyle göz yaşlarımı sildi.Şimdi kendimden nefret ediyordum.Yaşlı gözlerimle ona döndüm.

Ama bir şey diyemedim ne diyebilirdimki?

Sasuke bana baktı "Her şeyi az çok biliyorsun fırsatım olunca her şeyi anlatıcam ama önce ormana geri dönmelisin".

Tamam anlamında başımı salladım.Teşekkür etmek için ağzımı açıcaktım ki

"Teşekkür ediceksen etme.Seni korumak için seni incittim".

Sasuke kolumdan tuttu ve hızla beni odadan çıkardı.Adamlardan hiç biri durdurmamıştı bile.Arabanın atlarından birini aldı ve beni arkasına alıp hızla sürmeye başladı.

Beni sarayın çalılar arasında görünmeyen bir kapısına bıraktı.Atdan inmeme yardım etti.

"Beni umarım artık affetmişsindir.Sizin için geri dönücem ortalığın sakinleşmesini bekle"dedi ve alnıma bir öpücük koydu.Atıyla hızla uzaklaşırken ben hâlâ ağlıyordum.

Orman için nerdeyse bizden çok çalışmıştı ve bunu yaparken bizim tarafımızdan dışlandı.Beni korumak için benimle düşman olmak zorunda bile kaldı ve bunu yıllarca yaptı yapmaya devam ediyor.

Sasuke'ye olan hislerim geri dönerken kapının açılmasıyla kızıl aşkımı ve dostlarımı gördüm.

Sasori ağladığımı görünce yanıma hızla koşmuş ne olduğunu sormuştu.Benim ise düşündüğüm tek şey Sasori mi yoksa Sasuke miydi?

Sasori mi Sasuke mi siz kimi seçerdiniz?