th-sex |part-1 text| bölümünü atlamayınız!
Elimdeki sigaradan son bir nefes çekip ilerideki su birikintisine attım. Söndüğünden emin olduktan sonra adımlarımı büyük ve gösterişli villanın giriş kapısına yönlendirdim. Gittikçe yaklaştığımda kapıdaki izbandut kılıklı herifler gözlerini üzerime dikmişlerdi. Biraz tırsmıştım açıkçası. Benden kalıplı adamlardan nefret etmemin sebebi belliydi. Geçmiş gitmiş olsa da hafızam her şeyi taze tutuyordu.
''Ben Aleph, Asya Hanım'ın geleceğimden haberi vardı'' dedim ellerimi önümde birleştirip.
''Aleph diye birinin geleceğinden bahsetmedi kendisi. Lütfen burayı terk eder misiniz?'' dedi siyah gözlüklü adam. Sanki padişahı koruyorlardı amına koduğumun evinde.
''Lütfen, arayıp sorar mısın abi? Onun için geldim buraya'' dediğimde kısa bir nefes verip cebinden telefonunu çıkartıp bir kaç tuşa bastı ve kapalı kapının içine girdi. Yaklaşık 2 dakika sonra yanıma geldiğinde ellerini önünde birleştirmiş ve kafasını eğmişti.
''Özür dilerim Buray Bey. Lütfen içeri geçin. Anneniz sizi bekliyor.'' Anlamayan gözlerle karşımdaki adama baktığımda, o benimle göz teması kurmayı reddedercesine ayaklarına bakmaya devam ediyordu.
''Abi benim adım Aleph. Asya Hanım'da a-annem değil. Karıştırdın galiba'' Ona karşı anne derken kekelemekten nefret ediyordum. Karşımda değildi bile!
''Bana bu söylendi efendim.'' diyerek ayaklarına bakmaya devam etti. ''Lütfen Buray Bey, içeri geçin. Anneniz sizi bekliyor.'' dediğinde daha fazla irdelemeyip omzumu adamın o geniş omzuna çarparak, açılan büyük,siyah kapıdan içeriye girdim.
Karşımda büyük camlarıyla uyum oluşturmuş kahve-gri tonlarında büyük bir villa vardı. Küçük adımlı gri merdivenlerden çıkarak villanın açık kahve kapısının karşısında durdum. Kapı birden açıldığında irkilip birkaç adım geriledim açık kahve kapıdan. Karşımda klasik hizmetli kıyafeti giyen esmer bir kız düz bir ifadeyle bana bakıyordu.
''Hoşgeldiniz Buray Bey. Asya Hanım sizi terasta bekliyor. Size eşlik edeyim, buyrun.'' diyerek eliyle içeriyi gösterdi. Buray kimdi amına koduğumun yerinde! Yumruklarımı sıktığımı fark ettiğimde kafamı iki yana salladım ve yavaş adımlarla büyük evin içine girdim. Bir anlık sinirle arkamdaki esmer kıza döndüm ve içimdeki şeytanı serbest bırakırcasına bir elimi göğsüne koyup arkasındaki duvara ittim. Neden yaptığımı bilmiyordum. Buray kimdi onuda bilmiyordum. Sadece, şeytan içimde fazla durmuştu ve patlayacak yer arıyordu. Esmer kızın arkasından bakan 5-6 kişiyi gördüğümde bir şey göğüs kafesimi zorluyordu. Yemin edebilirdim. Bir şey göğüs kafesimi zorluyordu. Hem kıza hemde arkasındaki kişilere kısa bir bakış atıp, gözlerimi ayaklarıma diktim. Elim hala kızın boynu ve göğsü arasındaki yerdeydi. Belki kızın hiçbir suçu yoktu, sadece yanlış yerdeydi.
''Eğer bu evde bir daha bana kendi adım dışında bir adla seslenilirse, içindekilerle birlikte yakarım burayı.'' Son anda gelen bir aydınlanma ile elimi kızdan çekip bir iki adım geriledim. ''Ve sen adını bilmediğim esmer kız, özür dilerim. Kendimi tutamadım. Beni Asya Hanım'a götür müsün?'' dediğimde hızla kafasını sallayıp yürümeye başladı. Bende arkasından giderken derin derin nefesler almakla meşguldüm. Sakinleşmem gerekiyordu. Hemde acilen.
İki kat merdiven çıktıktan sonra esmer kız eliyle bir odayı gösterdi ve merdivenlerden hızlı bir şekilde inerek geldiği kata geri döndü. Eliyle gösterdiği odaya girdiğimde beyaz bir oda karşıladı beni. Benim odamın her yeri nasıl turuncuysa, annenin odası da beyazdı. Odasındaki tek renk kitaplığındaki kitaplardı. Birkaç adım daha atıp tamamen içeriye girdiğimde, geriye dönüp taşlarla süslenmiş kapıyı kapattım. Anne görünürde yoktu. Hizmetli kız burada olduğunu söylemişti ama. Odanın içinde birkaç adım daha atıp çalışma masasının önünde durdum bu sefer. Ne üzerindeki kağıtlar ne de deste deste dosyalar dikkatimi çekmişti. Dikkatimi çeken tek şey beyaz alçı çerçevenin içindeki fotoğraftı. Bir aile fotoğrafı. Anne, baba ve Burak. Gülümseyerek aldım elime alçı çerçeveyi. Büyük camların tam dibine konulmuş iki beyaz koltuktan birine oturdum. Karşımdaki koltuğa birinin oturduğunu fark ettiğimde, zar zor çektim gözlerimi çerçeveden. Boynuma doğru yol alan bir ıslaklık hissettiğimde lanet okudum yine göz pınarlarıma.
