Peace Ville Subdivision

Mistaken

WINTER's POV

"Eomma!" rinig kong tawag sa akin ni David. Kaya agad ko naman siyang pinuntahan sa kwarto nila ni Sam.

"Why? Okay ka lang ba?" pagtatanong ko agad. Nakapout naman ang anak ko.

"My stitch socks! Missing!" nanginginig niyang sabi, almost as if iiyak na siya in no time.

"Sweetie, nandito lang yun sa cabinet! Hahanapin ni Eomma para sayo okay?" sabi ko na lang at agad na binuksan yung lalagyan niya ng socks. I rummaged through it only to find his stitch socks in the very bottom.

"David sweetie? Ito na yung stitch socks mo oh! After that pumunta ka na sa baba para sa breakfast okay? Nandon na sina Kuya Daniel mo." Sabi ko at ibinigay sa ngayon ay nakangiti na ng sobrang maliwanag na anak ko ang stitch socks niya.

"Thank you Eomma!" sabi niya at humalik pa sa cheeks ko. I turned around to see Samantha. Nakabihis na at lahat lahat pero kanina pa nakasimangot habang nakaupo sa edge ng bed niya.

"Sam? Tara na sa baba. Breakfast na tayo para hindi kayo mahuli sa class niyo." Sabi ko sa kanya. Nakapout naman siyang umiiling iling. At parang iiyak na anytime soon.

Nabahala naman ako para sa anak ko. She's always excited about going to school everyday. Kaya nilapitan ko naman agad.

"Sweetie? What's wrong? May masakit ba sayo?" pagtatanong ko. Umiling siya.

"Eomma? I don't want to go to school anymore." Mangiyak-ngiyak na sabi niya.I gave a confused look and cupped her cheeks.

"Sweetie? Why? May nangyari ba? You can tell me." Sabi ko sa kanya. And now, tears are already falling from her eyes. Ano bang nangyari?

"Eomma! The kids always laugh at me for...speaking...Korean...They always make fun...of....me...and..Dae.." she said between sobs.

"Aigoo! My baby..." I said as I hugged her.I stroked her hair as I tell her things.

"How about this? If you go to school now and figured,na ayaw mo na talaga? I'll talk to your Appa and we'll transfer you? Is that alright?" pagtatanong ko sa kanya. She nodded and I proceeded to wipe her tears.

"Now.Smile for Eomma. My baby should always smile." Sabi ko sa kanya. Ngumiti naman siya.

"There. Now. Punta na tayo sa baba? Naghihintay na ang breakfast." Sabi ko at kinarga na siya. Nakangiti naman siya.

Pagdating namin sa dining area. Nag-aaway pa ata si Daniel at Jastine kung sino ang kakain sa last piece ng bacon. Napailing na lang ako.

"Boys! Kay Sam na yan. Share with your sister." Sabi ko as I placed Sam down na agad namang tumakbo sa mesa para magsimula ng kumain.

"Sammy? Umiyak ka ba?" pagtatanong ni Jastine sa kapatid. Agad naman na naalerto ata si David at Daniel.

" Sammy? Did I do something? I didn't do something right?" nag-aalangan na tanong ni David. Napangiti na lang ako.