IMAGINES |KPOP

TEACHER | KUANLIN

+WHAT: SCENARIO
+FOR: @jakas_fajna_nazwa
+GENRE: fluff
+WARNINGS: swearing
+SUMMARY: będąc tancerką sama nieraz to doświadczyła; choreografia po prostu nie przypasowała i męczyła się z jej nauką, tak wiec widząc jak jej chłopak się męczy, postanawia mu pomóc.
+WORD COUNT: 0.6k+
_________________

"Kuanlin-ah, postaraj się. Powtarzamy to już 5 raz a jeszcze dużo przed nami!" Powiedział zdenerwowany Daniel i ponownie puścił muzykę ustawiając się i powtarzając choreografię. Młodszy chłopak bardzo się starał, lecz stresował się tym wszystkim, więc jego nogi znowu się zaplątały, co nie uszło uwadze starszego, który spojrzał jedynie na niego i wyłączył muzykę, wychodząc następnie z sali zostawiajac Kuanlina samego. Westchnął i chwycił butelkę z wodą upijając trochę i wracając do tańczenia.

"Jebać to!" Dziewczyna akurat przechodziła obok sali wanna one, gdy to usłyszała. Co jeszcze bardziej ją zdziwiło, to fakt że był to głos jej chłopaka. Zerknęła zza lekko uchylonych drzwi i zobaczyła chłopaka na podłodze ze spuszczoną głową i muzyką grającą w tle. Weszła i chrząknęła skupiając uwagę chłopaka na sobie. Podeszła do niego i kucnęła naprzeciwko niego.

"Hej, co się dzieje?" Zapytała cicho, biorąc jego rękę i pocierając ją kciukiem. Kuanlin spojrzał na nią ze zbitym wzrokiem i westchnął, odgarniając ręką włosy do tyłu.

"Nie radzę sobie. Nie umiem zapamietać zwykłego kroku, bo cały czas sie mylę! Jestem do niczego, nie wiem dlaczego w ogóle jestem w wanna one!" Krzyknął i schował twarz w dłoniach. Dziewczyna zaraz potem usłyszała ciche płakanie zagłuszone przez ręce, w których schował twarz.

Nie wiedząc co zrobić, usiadła obok niego i przytuliłannajmocniej jak umiała. Był jeszcze młody, naturalne że robił błędy. A stres mu jedynie szkodził.

"Shh, uspokój się i posłuchaj mnie." Szepnęłani spojrzałaml na chłopaka, kładąc dłoń na jego policzku. "Jesteś utalentowany, nigdy w to nie wątp. Zawsze znajdzie się coś w czym będziesz gorszy, ale to nie może zaważyć na tym, że zwątpisz w siebie. Nie możesz tak szybko popadać w nerwy, bo stres tutaj niczego nie wskóra. Na początku musisz się uspokoić i podejść do tego na spokojnie. Chodź, pomogę ci" powiedziała i wstała podając mu rękę. Złapał ją niepewnie i wstał. Ustawiła go przed lustrem i podeszła do wieży, włączając wanna one "burn it up". "Zatańcz tak jakby mnie tutaj nie było, nie stresuj sie." Powiedziała i przyglądała się każdemu ruchowi, który robił wyłapując szczegóły, które utrudniały mu wykonanie. Przy zwrotce Woojina, pogubił się i nie wszedł w rytm. Opadł na podłogę i ze świstem wypuścił oddech. Zatrzymała muzykę i podeszła do niego.

"Spójrz na mnie." Powiedziała a on zrobił to co kazała. "Pomogę ci, ale to wszystko od ciebie zależy, czy to zrozumiesz i uda ci się. Ja w ciebie wierze, ty też powinieneś. A teraz wstań i tańczymy." Ucałowała lekko jego wargi i zaczęła mu wszystko tłumaczyć.

;

Następnego dnia o 10 miały zacząć sie kolejne ćwiczenia. Tym razem jednak Kuanlin zaskoczył Daniela i wszystkich pozostałych. Umiał zatańczyć bezbłędnie prawie do samego końca. Nad końcówką musieli jeszcze popracować, ale to już najmniejszy kłopot.

"No Kuanlin, chyba bardzo długo wczoraj ćwiczyłeś. Jestem z ciebie dumny. Przepraszam, że tak wczoraj zareagowłem, ale wytwórnia dużo ode mnie teraz wymaga. Jeszcze raz, przepraszam." Powiedział daniel i przyciągnął młodszego do uścisku.

Kuanlin to wszystko zawdzięczał swojej dziewczynie, Y/N. To dzieki niej zrozumiał każdy ruch i potrafił zatańczyć bezbłędnie. To ona wspierała go i podpierała na duchu, gdy on sam nie wiedział, czy da sobie radę.

;

"Kocham cię!" Wykrzyknął chłopak wchodząc do sali, w ktorej aktualnie przebywała Y/N. Ta zaśmiała sie cicho i podeszła do chłopaka, zarzucając ręce za jego kark i stając na palcach by móc go pocałować. Z uśmiechem sie od siebie odsunęli.  Y/N pomimo ze była starsza nie odczuwała tego aż tak bardzo. Również nie przeszkadzało jej to, przy chłopaku czuła sie jeszcze młodziej. Wiek sie nie liczył, ważne było że się kochali.

"Ja ciebie tez kocham, skarbie."