IMAGINES |KPOP

THEATER | WONHO

+WHAT: SCENARIO
+FOR: @nancho_
+GENRE: fluff
+WARNINGS: none
+SUMMARY: głupie wyzwania od przyjaciółek to norma, ale czasami z tych niezręcznych zdarzeń może wyjść bardzo dobra znajomość.
+WORD COUNT: 0.6k
__________________

"Pytanie czy wyzwanie?" Soomi zapytała się Y/N, która obecnie jadła żelki. Pozostałe dwie dziewczyny spojrzały się na dziewczynę, która wygladała jakby myślała i już po sekundzie, bez zawahania odpowiedziała. "Wyzwanie."

Cała trójka spojrzała się po sobie i wymieniły tajemniczymi uśmiechami. Nic nie przypuszczająca dziewczyna dalej jadła swoje żelki, nie wiedząc co ją czeka.

;

"Ugh, mogłam wybrać to cholerne pytanie.." Y/N powiedziała stojąc naprzeciwko teatru ze skrzyżowanymi rękoma.

"No już Y/N, czas ci ucieka. A wiesz co sie stanie, gdy nie wykonasz zadania na czas." Haerin poklepała młodszą po ramieniu chichocząc.

Dziewczyna posłała swoim przyjaciółkom gniewne spojrzenie i wycedziła miedzy zębami. "Nienawidzę was."

Y/N weszła do wnętrza teatru, a za nią reszta dziewczyn. Kupiły osobno bilety i ruszyły w stronę sali. Y/N spojrzała po wszystkich wolnych miejscach i dostrzegła jedno obok grupki chłopaków.

"Mogę się dosiąść?" Uśmiechnęła się w stronę czarnowłosego chłopaka i poprawiła z nerwów spódnice. Chłopak przytaknął i odwzajemnił gest.

Rozejrzała sie ostatni raz po sali i zobaczyła dziewczyny na samej górze. Uśmiechały sie i pokazywały kciuki w górę. Wywróciła na nie oczy i westchnęła. Kątem oka zobaczyła jak chłopak jej sie przygląda. Wzięła głęboki wdech i zaraz po tym wszystkie światła zgasły.

;

Spojrzała na zegarek i zobaczyła, że do przerwy zostało tylko dziesięć minut.

Przymknęła oczy i próbowała się uspokoić, serce biło jej jak oszalałe.

Nachyliła sie w stronę chłopaka i szepnęła. "Nasze dzieci byłyby bardzo piękne." Spojrzała na zaskoczonego chłopaka i posłała w jego stronę najpiękniejszy uśmiech na jaki było ją stać w tej chwili, pomimo zjadającego ją stresu.

Zanim czarnowłosy mógł jakoś zareagować, dziewczyna szybko podniosła się z siedzenia i pognała w stronę wyjścia. W tym samym czasie, dziewczyny zasłaniały usta, żeby nie wybuchnąć śmiechem.

WONHO'S POV

Patrzyłem jak dziewczyna szybko wstaje i biegnie do wyjścia. Zaszokowany spojrzałem na chłopaków, którzy w ogóle nie oderwali wzroku ze sceny. Popatrzyłem na fotel, w którym jeszcze przed chwilą siedziała dziewczyna i zauważyłem portfel.
Szybko go chwyciłem i nie myśląc wiele ruszyłem do wyjścia za dziewczyną. Rozejrzałem się po lobby, lecz nigdzie jej nie było. Podszedłem do kasy i zapytałem się kobiety za biurkiem. "Widziała pani, gdzie poszła ta dziewczyna? Wyszła z sali numer 15." Pokazałem na sale i kobieta przytaknęła.

"Wyszła z teatru. I proszę przekazać, że nie oddajemy pieniędzy za bilety." Powiedziała niemrawo nie spuszczając wzroku znad ekranu komputera. Podziękowałem i ruszyłem na zewnątrz.

Dostrzegłem ją jakieś 20 metrów na lewo od teatru. Przeszukiwała kieszenie swojego płaszcza.

"Tego szukasz?" Krzyknąłem z uśmiechem i do niej podbiegłem. Pomimo ciemności dostrzegłem lekki rumieniec formujący się na jej policzkach. Uśmiechnęła się delikatnie i ukłoniła.

"Ah, dziękuje i przepraszam za to w teatrze. To było wyzwanie od moich przyjaciółek." Uśmiechnęła się nieśmiało i spuściła głowę.

Zachichotałem pod nosem na widok zarumienionej dziewczyny. "Nic się nie stało. Ale może dałabyś się zaprosić na kawę jutro?"

;

"Pójdziemy jutro do teatru i będziesz musiała wypalić z jakimś głupim tekstem do jakiegoś fajnego chłopaka. Jeżeli nie zrobisz tego do 22 będziesz musiała przez cały tydzień kupować nam bubble tea. Masz dokładnie 20 godzin od teraz."

"Uh... Dlaczego my sięㅡ dobra, nieważne. Zgoda."

;

  bardziej taki Drabble, ale i tak mam nadzieję, że się spodoba. Życzę wszystkim wesołych wakacji ❤️