My Typhoon Love

Chapter 11

Evitha's POV

Nagulat ako sa sinabi ng dalawa na wala silang maalala sa nangyari.

"What juice?"tanong ni Diane sa anak niya na akmang itatanong ko rin.

"Opo Tita.Pumunta po kami dito para kunin yong project namin pero nauhaw po kami kaya ininom po namin ang juice sa mesa."paliwanag ni Athena na iyak ng iyak.

Nagkatinginan kami ni Diane.

"Mars where would you like to pour this wine?"tanong ko kay Diane when I was holding the wine I bought from the house.

Balak kasi naming uminom by night.

"But Mars...wala pa tayong snacks man lang or something pulutan!"she was laughing while giving the pitcher.

I poured the wine into the pitcher and throw the bottles away.

"Why don't we buy first?Total naman the mall was just so near.Let's just use my car!"I suggested to her.She nodded and hurried upstairs.

She got her bag when she goes down.We we're both laughing when we go.

"Why did you drink the wine?!"halos sabay naming tanong sa dalawa.

Nagkatinginan ang dalawa na nagtataka.

"Wine?"halos sabay nilang tanong.

"Mom.Why did you put the wine at the table?Of course we would think that it was just a juice!"sigaw ni Derick sa ina niya.

Halos wala kaming maisagot ni Diane sa mga anak namin.

Naiiyak pa rin si Athena at hindi niya lubos maisip kung paano nangyari ang lahat.

Hindi ko rin naman siya masisisi dahil kasalanan din namin ang iwan ang inumin sa mesa.

Kung alam ko lang sana hindi ko na sana iniwan iyon.

Masakit isipin na dinanas ng anak ko ang lahat ng ito nang dahil sa akin.

Athena's POV

Hindi ko man maalala ang nangyari sa amin ni Derick ay hindi pa rin maitatanggi na nawala na ang pagkababae ko.Hubo't hubad kaming pareho.

Hiya at takot ang nararamdaman ko ngayon.

Paano kung hindi ako mahal ni Derick?Paano kung pinaglalaruan niya lang ako?Paano?

Pangarap kong ibigay ang sarili ko sa taong pakakasalan ko at magiging asawa ko.

Umiiyak ako sa gilid ng rooftop at hindi ko alam ang gagawin ko.Nagtatalo ang isip at ang puso ko.

"Why are you here alone?"tanong ng isang boses na nasa likuran ko.

Alam kong siya iyon.Hindi ako kumibo at pilit kong pinupunasan ang luha ko.

"Can't get over it.Ain't you?"sabay tayo sa gilid ko.

"Pwede ba'ng iwan mo muna ako?"galit kong reklamo pero hindi ko pa rin siya tiningnan.