My Typhoon Love

Chapter 15

Athena's POV

Sabay kaming pumasok ni Derick sa school at nagtatawanan nang makasalubong namin si Michelle.

"Derick!Diane and I waited for you last night!Where did you go?"parang reporter na nagtatalak.

Tumahimik ako at napatingin sa kasama ko.

"That's none of your business."sagot lang nito at hinila ang kamay ko.

"You're hurting me Derick!What else do you want?"iyak nito kaya bumitaw ako sa kanya.

Masaya ako na pinapanindigan niya ang anak namin pero hindi ako masaya na may nasasaktan nang dahil doon.

Nagtaka siguro si Derick kung bakit ako kumalas sa hawak niya.Napatingin ako kay Michelle at nakita kong umiiyak na siya.Tumulo na rin ang luha ko.

"I don't want to hurt somebody.If the baby will be the reason... I don't need you to do that Derick!"iyak ko.

Masakit pero hindi rin ako matatahimik kung may mga tao akong masasaktan.

"Can't you see why am I doing this?! I love you Athena!"sigaw niya at natigilan kami ni Michelle.

"Pero..."sambit ko lang.

"I want to be with you! I want to stay!Mahal kita don't you get it?"tanong niya sa akin.

Hinarap niya si Michelle na halos napuno na ng eye liner at eye shadow ang mukha niya.

"That time you cheated on me?That's how you ended everything!You made me realize that I deserve someone else!Please get out of my life.Go back to Chicago!"galit niyang wika at umalis sa harap namin ni Michelle.

Tumakbo ako at umuwi na lang sa bahay.Hindi na ako pumasok sa sama ng loob ko.

"Anak naman!Hanggang kailan mo ba balak ilihim sa kanya ang lahat?"tanong ni Lola kay Tita pagpasok ko ng bahay.

"Alin po Lola?"tanong ko sa kanila at napatayo si Tita sa gulat.Nakatayo pa rin si Lola pero gulat din.

"Ahh...Athena!Ano'ng ginagawa mo dito?Wala ka bang pasok?"tanong ni Tita na halos hindi mapakali.

Napayakap ako kay Lola.Doon na tumulo ang luha ko nang lumapit si Tita at hinawakan ang balikat ko.

"Lola...ano po ba talaga ang ibig sabihin ng love?Bakit may saya pero mas marami ang sakit?"iyak ko sa kanila.

Napabuntong hininga si Lola at tumingin kay Tita.

"Apo...Hindi ka magiging matapang kung hindi ka masasaktan."paliwanag ni Lola.

"At hindi ka mas magiging masaya kung hindi mo muna mararanasan ang lungkot at sakit Athena."dagdag pa ni Tita.

Napaisip ako sa mga sinabi nila kahit naguguluhan ako.

Derick's POV

She didn't even study. I was worried if she fainted again or something else happened.

I saw Michelle standing at the hallway.I guess that she's waiting for me. I tried not to mind her but she caught my hand.

"Derick...please forgive me."she asked so I stopped.

"I know I hurt you. I am very sorry honey. I will go back to Chicago if that's what you want."she continued.

I sighed and looked at her.

"Really?You're not going to bother me again?"I asked with excitement.

She just nodded and smiled.