Yasemin'in Deniz'i (TAMAMLANDI)

2. BÖLÜM : İlya'nin Gerçeği.

İnsan bazen ben kimim diyor. Eğer gerçek olan bensem neden Deniz beni kontürol ediyor? Her isteğinde ortaya çıkıyor. Bütün hayatımı mahvediyor ama her şeye rağmen bir arkadaşının olması insanı rahatlatıyor.

Rüya'dan;

"HEY!" diye bağırdı Yasemin. Hiç kendi gibi değildi bir anda sanki değişti. O kadar öfkeli görünüyor ki. İlya'nın yüzü gözü kan içerisinde. Yere oturmuş ağlıyor. Adamlardan biri tam İlya'ya vuracakken Yasemin adamın kolunu tutup ters çevirdi ve sırtına yerleştirdi. Kızım sen ne ara oraya gittin de adamın kolunu tuttun?

"Sen kim olduğunu sanıyosun ha? Kimsiniz siz? Bırakın kızı yoksa çok fena olur." dedi sinirli ki adamı öldürecek nerdeyse.

"Yasemin sakin ol." dedi abim ama Yasemin onu duymadı bile.

"Kızı bırakın dedim size duymuyorsun beni?" diye bağırdı Yasemin. Ve adamın kolunu daha çok sıkmaya başladı.

"Aaaa! bırakın gitsin kızı." dedi acıyla inlerken. Arkadaşlarına. "Bırakın şunu!" dedi. İlya bizim yanımıza geldi. Yasemin adamın kolunu bıraktı sonunda.

"Eğer herhangi biriniz bu kıza bir metreden fazla yaklaşırsanız hiç farketmez herhangi biriniz işte o zaman bu kadar nazik olmam. " dedi ve İlya'ya dönerek

"İyimisin?" diye sordu. O da evet anlamında başını salladı. Aramızda bir iki adım mesafe var arkasını döndüğü sırada. Kızlardan biri şalını tuttu tam başını açacağı sırada. Yasemin kızın kolunu tutu ve ayağına çelme taktı. Kız bir anda yere yapıştı. Ayağıyla kızın boynuna bastı. Kız çırpınmaya başladı ayağının altında. Daha sert bastırmaya başlayınca abim artık dayanamadı ve Yasemin'in kolundan tutup çekti.

"Yasemin sakin ol kendine gel sen ne yapıyorsun?" dedi abim ama Yasemin'in resmen gözü dönmüş.

"Sen bu işe karışma." dedi ve abimi itti. Tam o sırada adamlardan biri Yasemin'e doğru koşmaya başladı. abim Yasemin'in önüne geçti. Yasemine gelecek yumruk abimin suratın yerleşti. Abim yumruğun etkisiyle bir anda yere düştü. Abim yerden kalkmaya çalışırken.

"Ben sana karışma demedim mi?" dedi Yasemin. Adam abimin düşmesini fırsat bilerek Yasemin'in üzerine doğru yürümeye başladı.

"Eğer bir adım daha yaklaşırsan... " adam Yasemin sözünü kesti.

"Ee ne olur ne yapa... " yaparsın diyemeden abim kafasına levyeyi geçirdi. Off çok pis vurdu.

"Üçü gitti biri kaldı." dedi abim korkudan titreyen kıza bakarak.

"Benim suçum yok hepsi onlar yüzünden." diye bağırarak kaçtı. Abim Yasemin'e doğru bir adım attı.

"Sen kendini ne sanıyosun? Şövalye misin? Kılıcınla adalet dağıttığını felan mı düşünüyorsun? Kendine gel burası Dingo'nun ahırı değil. Burada insanlara zarar vermenin cezası var. " dedi abim yine saçma sapan örnekler vermeye başladı. Ama bi tuhaflık var Yasemin hiç bir şey söylemiyor sadece gözlerini ona dikmiş bakıyor. Abim arkasını dönüp arabaya doğru ilerlerken. Bir anda Yasemin yere düştü.

Abim hemen Yasemin'i alıp arabaya bindirdi. Bende İlya'yı alıp arabaya bindim. Hızla hastahaneye gittik. Hemen doktorlar Yasemin'i acil bölümüne aldılar ve bizide dışarı çıkartılar.

Hepimiz perişan durumdayız. Abimin ve İlya'nın suratı dağılmış durumda. Abimin hiç sesi çıkmıyor. Yere oturmuş öylece karşısındaki duvara bakıyordu. İlya sürekli 'Benim suçum benim yüzümden oldu.' diye sayıklıyor. Bense koridorun bir sağına bir soluna doğru gidip geliyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum? Kendimi çok kötü hissediyorum. Bir anda babamı gördüm karşımda.