18. BÖLÜM: Aslan Oğlum Benim.

42 3 0
                                    

Yasemin'den;

Evet herkesin o merak ettiği soru kişilikler gerçekten gitti mi?

Söyle söyleyebilirim biraz zor oldu benim için biraz alışmışım onlara herhalde.

"Yasemin artık seni yalnız bırakabiliriz aileni buldun ve artık istediğin şekilde yaşayabilirsin. Senin bundan sonra mutlu olmaktan başka çaren yok. Kimsenin kötü bir niyeti yoktu tek amacımız seni korumaktı. Amacından sapanlar var ama istisnalar kaideyi bozmaz. Ben kitaplarımın arasında en mutlu olduğum yerdeyim kendine iyi bak." dedi Öykü.

"Sen de kendine iyi bak Öykü." dedim ve kütüphanesine doğru gitmeye başladı arkasını dönüp bana el salladı ve kayboldu.

"Yasemin abla." diye bir ses geldi ve o tarafa dönüp baktım. "Ben gidiyorum artık. Ama merak etme her zaman senin kalbinde yaşayacağım. Mutlu ol olur mu? Çünkü ben öyle yapacağım. Ben oyuncaklarımla hep mutlu kalacağım. Sanada hatıra olarak oyuncak ayımı bırakıyorum depoda eski eşyalarının arasında. Kendine iyi bak." dedi Berrak ve bir lunaparka doğru koşmaya başladı.

"Sende kendine iyi bak Berrak." diye bağırdım arkasından. Dönüp bana el salladı ve koşmaya devam etti. Üzerindeki tütülü elbise ile tam 10 yaşında bir çocuk gibi görünüyor.

"Yasemin." dedi birisi karanlık bir yerden üzerine doğru gelmeye başladı. Işığın olduğu yere geldiğine yüzünü gördüm. "Macerayı çok seviyorum. Bu da güzel bir maceraydı. Eğer seni üzdüysem özür. Seni seven o kadar kişi var ki. Onlarla mutlu ol. Seninle çok kapıdan duvardan atladım. Gece gibi sesiz ol. Bunları boş ver de sen kendine iyi bak. Mutlu ol." dedi Gece ve bir motora bindi.

"Sen de kendine iyi bak Gece." dedim kısık bir sesle. Motorun aynasından bana göz kırptı ve kayboldu.

"Yasemin." dedi birisi. "Beni çok yanlış tanıttılar sana ben biraz deli olabilirim. Amacım seni öldürmek değil sana yapılanları engellemekti. Belki başka bir yol seçmem gerekirdi ama. İşte neyse artık gidiyorum hem kendim hem de senin için. Kendine iyi bak." dedi ve yeşil çimenlerin olduğu bir yere doğru yürümeye başladı.

"Sen de kendine iyi bak Kader." dedim. El salladı ve ortadan kayboldu.

"Yasemin." dedi birisi arkamı döndüm. "Aileni sakladığım için özür dilerim daha erken konuşmam gerekirdi. Biraz geç oldu senden özür dilerim umarım bundan sonra ailenle mutlu olursun. Kendine iyi bak." dedi ve koşarak uzaklaşmaya başladı. Çok konuşmayı sevmiyor.

"Sende kendine iyi bak Gizem." diye bağırdım arkasından. Dönüp bana el salladı ağlıyor ya. Ve ormanlık bir alanın içine girdi.

Evet kim kaldı. Öykü, Berrak, Gece, Kader ve Gizem. Süper ikili Uzay ve Deniz. Etrafıma bakınmaya başladım.

"Hey burdayız!" diye bağırdı Deniz. Uzay'ı sandalyeye bağlamış. "Sana yaptıkları için küçük bir ceza. Üç gün boyunca böyle kalacaksın ve teknolojik alet yok. "

"Ama..."

"Dört oldu."

"Tamam."

"Şimdi konuş bakalım."

"Ben yaptıklarım için özür dilerim Yasemin ben biraz fazla ileri gittim."

"Biraz mi?"

"Tamam çok fazla ileri gittim yaptıklarım adına özür dilerim. Yaptığım her şey çok yanlıştı beni affet lütfen." dedi ağlayarak.

"Affetmek Allah'a mahsustur. Yaptıkların adına özür dilemen yeter benim için."

"Bu kız kesin küçükken yere düştü. Ben senin yerinde olsam bunu evire çevire döverdim."

Yasemin'in Deniz'i (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin