Narcotic || Namjin

2

Bölüm iki- Şans içeren şanssızlık

Bölüm şarkısı: Zayn - Let me

"Hayatımın geri kalanında, hayatımızın geri kalanında Bizim geri kalanımızda."

Elimde ki paraya uzunca bakıp başımı kaldırdım. Canım istiyordu. Damarlarımda dolaşan kanın varlığını hissediyordum. Vücudumu yavaştan bir titreme alıyordu ve şuan ona ihtiyacım vardı. Bu son paramdı bu hafta daha fazla harçlık almayacaktım. Üvey babamdan haftada iki kez harçlık istemiyordum. Hatta hiç istemezdim. Genellikle pazartesi günleri odama gelir komidinime fazla miktarda harçlık bırakırdı. Bazen bana neden bu kadar iyi davranması aklımı karıştırıyordu. Ama hiç çocuğu olmadığı için beni sahiplenmesini de normal buluyordum.

Düşüncelerimden kısa bir süreliğine uzaklaşıp elimdeki parayı cebime attım. Saat çoktan akşam 9'u geçmişti. Ve benim şimdiden uykum gelmişti. Erken uyuma alışkanlığım vardı. Almamalıyım diye düşündüm. Gittikçe bağımlı olduğumu hissediyordum. Bağımlı olmak istemiyordum. Ama bir süreliğine güzel hissediyordum. Bulutların üzerinde gibi.

Madde kullandığımda gittiğim bir uçurum kenarı vardı orada oturup manzarayı izlerdim. Berbat bir hayatım yoktu aksine derslerim iyi, annem harici ailem normal bir aileydi. Bu işe aciz gibi dertlerim yüzünden bulamamıştım.

Lanet Min Yoongi benim saf suratımı eğlenceli bulmuş ve bana bunu ısrarla denemişti. Lanet Yoongi. Lanet Min Yoongi.

Vücudumda isteğin yok olduğunu hissetmiştim. Başımı gökyüzüne çevirip derin bir nefes aldım. Zor olsada artık içmek istemiyordum. Bağımlı olmayı hiç istemiyordum. Girdiğim sokak arasından yavaş adımlarla çıkıp evimin yoluna doğru adımladım.

Gökyüzünde çok fazla yıldız vardı. Sokak ışıkları olmasa bile yolumu bulabilirdim. Yavaşça yürürken karşımda beliren bedenle iki adım geriye adımladım. Ürkekçe kafamı kaldırdığımda gördüğüm korkunç surat neredeyse çığlık atmama neden olacaktı. Karşımda ki adam bu halime sarı dişlerini göstererek güldü. Midem ağzıma gelmişti.

"Süt çocuklarını severim. Sen ve beyaz tenin cidden mükemmel görünüyor." Gözleri ile vücudumu süzdüğünde istemsizce gerilmiştim.

"Bayım eve gitmem gerekiyor." Deyip sakin kalmaya kalmaya çalışıp yanından geçmeye çalışmıştım ki haftalarca yıkamadığına emin olduğum elleri ile kolumu tuttu.

"Cidden gidebileceğini düşündün mü güzelim?" Bana böyle hitap etmesi bulanan midemi daha da bulandırmıştı. Sert olduğunu düşündüğüm bir ifadeyle suratına baktım ve tükürürcesine konuştum.

"Sen kendini ne sanıyorsun?" Tanrı aşkına ben sadece ona beni bırakmazsa polisi çağıracağımı söyleyecektim. Neden kendimi saçma sapan Amerikan filmlerinde sanıyordum ki? Kendime inanamazca göz devirmiştim.

Karşımdaki adam kolumu daha fazla sıktı tam konuşacaktı ki arkamdan gelen kahkaha sesleri onu susturdu.

İstemsizce arkama baktığımda gördüğüm bir kaç serseri ile cidden artık ağlamak istemiştim. Bugün neden bu kadar lanet bir gündü.

Sabah beni tanıdığını öğrendiğim o gizemli çocuğun korkusu şimdi de bir kaç serseri tarafından sıkıştırılma korkusu. Bugün evime sapa sağlam ulaşırsam bir sokak köpeğine güzel bir et alacaktım. Cidden bunu yapacağım tanrım nolur beni duy!

Gittikçe bana yaklaşan serseriler den elinde sigara olan çocuk bana ve önümdeki adama bakarak itici bir gülümseme yolladı.

"Bu güzel çocuğu nereden buldun Ha-dong?" İstemsizce gözlerimi devirdim cidden bana neden böyle hitap ediyorlardı bana kız gibi hitap edilmesinden nefret ederim. Adamın boşluğundan yararlanıp kolumu elinden kurtardım.