Narcotic || Namjin

5

Bölüm Beş : Yaralı.
Bölüm şarkısı : Let me down slowly.

"Beni yavaşça yüzüstü bırakmanın bir yolunu bulabilir misin? Biraz şefkat, umarım bana gösterebilirsin."

Varlığını fark eden Taehyung beni gördüğünde gözlerinde şaşkınlık oluşmuştu. Ona imalı bir şekilde gülümsemeye çalıştım. O olaydan bahsetmesini istemiyordum. O gün harici onu hiç görmemiştim. Sadece adlarımızı öğrenmiştik. Ben o gün sakinleşene kadar yanında durmuştu. Ona minnettardım. Ama o olay için hala kendimi suçluyordum. Taehyung o gün bana defalarca suçlu olmadığımı söylese de.

"Aa Jin Hyung merhaba!" Deyip bana selam verdi. Namjoon Taehyung'un beni tanıdığını duyduğunda bakışları ikimizin arasında gidip gelmişti.

"Merhaba Taehyung." Dedim ve bende eğilerek selamına karşılık verdim. Namjoon Taehyung'a dönüp konuştu.

"Siz tanışıyor musunuz?" Eli ikimizin arasında gidip geldi. Taehyung başını olumlu anlamda salladı. Ağzından bir şey kaçırmaması için Tanrıya dua ediyordum.

Namjoon kaşlarını kaldırdı ve tekrar konuştu.

"Nereden tanışıyorsunuz?" Ah cidden beklediğim soru cevabını cidden merak ediyordum. Lafa karışmak istemedim çünkü benimle aynı anda Taehyung konuşabilir ve farklı bir cevap verebilirdik. Dizilerde ki duruma düşmek istemiyordum.
Taehyung rahatça gülümsedi ve Namjoon'a cevap verdi.

"Onu bizim cadde arasında görmüştüm. Biraz konuştuk ve neredeyse 5 aydır onu görmüyordum." Taehyung'un verdiği cevaba Namjoon başını sallayarak cevap vermiş gibi olmuştu.

Evimin önünde dikiliyorduk ve hava cidden tenimi buz gibi bir hale getirmişti. İkisinin bana bakmasını sağlayacak şekilde konuştum.

"Ben artık eve gireyim. Görüşürüz. Taehyung seni gördüğüme sevindim. Namjoon iyi geceler." Şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümseme ile bunları dediğimde ortamda ki anlamsız gerginlik yok oldu.
Namjoon bana bir adım atıp aramızdaki mesafeyi neredeyse sıfıra indirdi.

"O caddeye gitme. Gideceksen de beni ara." Dedi ve elime bir kağıt tutuşturup benden uzaklaştı. Taehyung'a gidelim der gibi bir işaret yaptı ve beraber yanımdan ayrıldılar.

Ah cidden delirmek üzereydim. Taehyung umarım tanık olduğu olayları Namjoon'a anlatmamıştır. Umarım.

Eve girip üstümde ki rahatsız formamı çıkardım ve pembe pijamalarımı giydim. Cidden rahatlık kadar güzel bir şey yoktu. Saat henüz 17.30'u gösteriyordu ve evde kimse yoktu.

Üvey babam işte annem ise bir kuaför de takılıyor olmalıydı. Boşverip mutfağa adımladım. Karnım gurulduyordu. Bir dondurma ile doğmamıştım tabiki. Kendime çabuk bir şekilde Ramen hazırladım. Yanına sosları da aldığımda benim için ziyafet hazırdı.

Yemeğimi yedikten sonra ders çalışmak için çalışma masasına oturup kitaplarımı çıkardım.

Masanın üstünde gördüğüm ve genelde kullanmadığım telefonumu gördüğümde telefonu elime alıp kenara bıraktığım ve içinde Namjoon'un numarası bulunan kağıda uzandım.

Rehberine girip Namjoon'un numarasını rehberime ekledim. Telefonu bırakmadan önce Instagram'a girip arama kısmına Namjoon yazdım.

Önüme çıkan ilk profile tıkladığımda ortak 130 arkadaşımız olduğunu gördüm. 15 bin takipçisi vardı. Popüler olmalıydı. Profili açıktı ve cidden çok güzel resimleri vardı.