Helpmate :: Taekook

2- Benim için sarhoş olmanı isterdim

Bölüm Şarkısı: Troye Sivan-Youth

Sizi seviyorum, iyi okumalar! 💜

Yer: Sangnam Lisesi Koridoru
Zaman: 04.04.2018    08:28

Nefreti hayatım boyunca hiçbir zaman sevmemişimdir. Bana göre gereksiz bir kavramdı ve bu kavrama ayak uyduranlar, gerizekalıdan başka bir şey değillerdi. Hem insanları birbirine düşüren, birbirleri hakkında oldukça kötü düşündüren bu garip kavrama, neden ayak uydurulurdu ki?

Neyse. Az önce okuduğunuz paragraf aylar öncesinden ben deniz; Kim Taehyung'un düşünceleriydi. O zamanki ben, şu Jaehyun denilen çocuğa nefretin "n"sini bile beslemezken, şimdilerde yağmurda ıslanan saçına bile laf sokar olmuştum. Çünkü Jungkook, onları güzel buluyordu ve bu benim çıldırmamı sağlıyordu.

"Derse iki dakika var, nerede bu çocuk?" diye yanımda mızmızlanan Jungkook'a dönmüş ve iç çekmiştim. Okul gömleğinin vücudunu sarışını her gördüğümde iç çekiyordum ve artık yanımda bir model misali dolaşan çocuğu bir kutuya koyup saklamak istiyordum. Çünkü herkes onu izliyordu ve salyalarını akıtan birçok insan onun hakkında konuşmaktan geri durmuyordu.

"Gelir işte birazdan, ne diye telaşlanıyorsun?" demiştim. Gözleri heyecanla parlıyor ve sevdiği çocuğun sınıftan içeri gireceği vakti bekliyordu.

"Ders, Bay Irwin'in dersi, geç kalanları azarlıyor; moruk herif.." demişti pahalı kol saatini saniyede bir kontrol ederken. Bu yersiz telaşı beni sinirlendiriyordu fakat takmıyor gibi gözükmek için büyük çaba sarfediyordum.

"Azarlasın, o da geç kalmasaymış..." dedim sesimi birkaç ton kısarak. Aslında bunu içimden söylemeyi planlıyordum fakat ağzımdan kaçıvermişti işte.

"Sen, Jaehyun'a karşı böyle değildin, Taehyung..." dedi usulca. Haklıydı. Eskiden böyle değildim. Lakin o vakit, Jaehyun nefretimi haketmiyordu. Çünkü sana aşık değildim, salak..

"Şimdi nasılım ki?" diye sormuştum. Büyük ihtimalle benim onun hakkında kötü düşüncelerim olduğunu ve davranışlarımın bu yönde şekillendiğini falan söyleyecekti. Tamam, zaten öyleydi fakat bu hareketlerimin bir sebebi olduğunu da bilmeliydi...

Hem benim nefretim asla tek taraflı değildi bir kere, o da beni sevmezdi..!

"Onun hakkında sürekli kötü şeyler söylüyorsun, Taehyung.. Sen hiç böyle düşünmezdin. Hep aranız iyi olurdu ama şimdi sen onun kötülüğünü istiyor gibisin..." dediğinde, şaşırmamış ve sinirimi belli etmeden nefes almıştım.

"Hiçte bile, onun hakkında kötü düşünmüyorum Jungkook." demiştim. Külliyen yalandı ve dürüst kişiliğim çığlık çığlığaydı. Fakat ona; evet kötü düşünüyorum çünkü o da benim hakkımda kötü düşünüyor, bana sürekli bulaşıyor ama sen bunun farkında değilsin salak, diyemezdim.

Kaşlarını şüpheyle kaldırmış ve garip bir edayla gülümsemişti. Sinirlerimi bozmaya çalışıyordu fakat benim ona karşı hissettiklerimle bunu başaramıyordu. "Kötü düşünmediğine emin misin?"

"Kendinde misin? Ne demeye çalışıyorsun?" diye sinirimi yansıtarak konuşmuştum istemeden. Sabah sabah derdi neydi bir türlü anlayamamıştım. "Eğer kötü olanın ben olduğunu düşünüyorsan, konuşma benimle Jungkook..."

"Ne alakası var, şimdi? Kötü olanın sen olduğunu düşündüğüm falan yok. Sadece... Ah tamam boş verelim hadi.." diye karşılık verdiğinde sıranın üzerindeki kolumu okşamış omzuma başını koyup sesini oldukça incelterek konuşmuştu. "En yakın arkadaşım, sinirlenmiş mi bakalım? Üzgünüm.."