Helpmate :: Taekook

10- Öpüşürsek ben sıkıntı etmem

Bölüm Şarkısı: Loote- Your Side Of The Bed

Merhabalar sayın okuyucu, öncelikle hoş geldin. Yanlışlarım varsa şimdiden affola diyeyim, uyarırsan sevinirim💙

Seni seviyorum, iyi okumalar❤️

Yer: Kim Dairesi, Sangnam
Zaman: 28.04.2018 04:11

Beynim durmuştu.

Düşünmesi çok zordu benim için. Mantıklı düşünmesi çok zordu. O beyni olmayan kum torbası; Jeon, bende düşünmemi sağlayan hiçbir organ bırakmamıştı. Sadece hüngür hüngür ağlamaya yarayan bir göz ve bununla beraber ağlamaktan kıpkırmızı olmuş hatta ve hatta kanamaya yüz bulmuş bir burun bırakmıştı.

Şerefsiz.

Tek kelimeyle şerefsizdi. Eğer öyle değilse bu yaptığının hiçbir açıklaması olamazdı çünkü. O sadece Jaehyun'un prensiydi. Benimse şerefsizim.

"Hâlâ sakinleşemedin ya..." diye sızlandı Jimin hemen yanımda. Jeon'u elimde olmadan bağırıp evden kovarken annemi ve Jimin'i de uyandırmıştım -neyse ki babam hâlâ uyuyordu- ve annemi bir şey olmadığına ikna edişimin ardından saatlerdir Jimin ile yatağımda oturuyorduk.

Tabii o oturuyor, ben ise ağlıyordum.

Jeon'un beni haketmediğini düşünen bir ses duyuyordum ara sıra içimdeki seslerin birinden. Sonra da daha çok ağlıyordum. Belki de onu haketmeyen bendim. Sonuçta yakışıklı olan da oydu.

Ben sıradandım. Gerçekten.

Aylar öncesine kadar nasıl Jeon ile arkadaş olduk, bunu bile anlamıyordum. Bana bir anda güvenmişti ve hep birlikte dolaşmıştık. Sonra kendimize okulun gürültüsünden uzak durabileceğimiz konferans salonunu bulmuştuk. Yani daha doğrusu; oranın öğle saatlerinde kapalı kilidini açacak olan anahtarını bulmuştuk.

Sonra hep oralarda takıldık. Benim dersi dinlemeyip onunla konuşmamı sağlardı hep. Fakat dinlemediğim halde yüksek almama da daima şaşırırdı. Jaehyun ile sevgiliyken bile bana daha yakın davranırdı. Teneffüslerde beni hiç yanından ayırmaz hatta çıkışlarda beni eve bıraktıktan sonra Jaehyun'u evine bırakırdı.

Onlar sadece sevgiliydi ama Jeon daima benimle ilgilenirdi.

Belki de.. Belki de sevgililerine takık fakat arkadaşlarına karşı daha korumacıydı.

Bilemiyorum. Takıklık bana göre kötü bir şeydi. Sırf laf olsun diye bir insanı sevgilin olarak çevreye tanıtmak gibi. Belki değer vermiyor ama inatla onun sevgilisi olmasını istiyor.

Düşünsenize; Jeon'un aslında Jaehyun'a olan bütün sevgisi bitti ama o inatla hâlâ onun sevgilisi olmasını istiyor. Jaehyun da bunu sürekli reddettikçe de bu durum adeta takıklığa dönüşüyor. Hatta bir ego yarışına da.

Olamaz mıydı?

Yoksa ben yine kötü olanı iyiye mi yormaya çalışıyordum? Tabii gereksiz bir çabayla.

Bilmiyorum.

Hani ilk başta da dedim ya...

Beynim durmuştu.