Those damn blue eyes

Κεφάλαιο 10

Έφτασα στην δουλειά, αφού έκανα μια στάση στα Starbucks και εδώ και 2 ώρες δουλεύω με ένα project που μου έδωσε ο Αχιλλέας.

Σήμερα είναι και η δεξίωση του ομίλου που θα συνεργαστούμε.

Δεν ξέρω πολλά γι αυτό!Ο Αχιλλέας μου είπε ότι δεν είναι απαραίτητο να ξέρω κι έτσι έκανα.Δεν έψαξα.Δεν ήθελα κι αλλα στο κεφάλι μου!

Καθώς διάβαζα τα σχετικά με το project, το τηλέφωνο του γραφείου χτύπησε.

"Παρακαλώ,γραφεία world's million.Λεγεται." είπα αυστηρά.

"Έρχεσαι μεσα;" άκουσα την φωνή του Αχιλλέα.

"Αμέσως." Απάντησα και το έκλεισα.

Σηκώθηκα από το γραφείο μου αφήνοντας τον φάκελο που κρατούσα πάνω του και ξεφυσηξα κατευθυνόμενη προς το γραφείο του.

Χτύπησα την πόρτα και αφού μου έδωσε την άδεια, μπήκα μέσα και κάθησα στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο του.

"Μπορείς να πας σπίτι σου για σήμερα." Είπε χαμογελώντας σταυρωνοντας τα χέρια του πάνω στο γραφείο.

"Γιατι;" είπα ερωτηματικά.

Αν και δεν με συνέφερε αυτή η ερώτηση διότι ήθελα πολύ να παω σπίτι μετά από μόνο 2 ώρες δουλειάς- ήμουν περίεργη.

"Το βράδυ είναι η δεξίωση.Θελω να ετοιμαστείς, να γίνεις όμορφη."

"Δηλαδή τώρα δεν ειμαι όμορφη" είπα ειρωνικά.

Αυτός γέλασε.

"Προς θεού!Δεν είπα αυτό.Απλα θελω να είσαι φρέσκια και πιο όμορφη από ότι τώρα."

"Τώρα ενταξει.Θα φύγω." Είπα χαμογελώντας του.

"Θα περάσω να σε πάρω στις 9." Είπε σταματώντας με από το να σηκωθώ.

"Εντάξει.Θα είμαι έτοιμη πιστεύω."

"Πιστεύεις;Φύγε γρήγορα και ξεκινά αμέσως." Είπε γελώντας.

Γέλασα μαζί του και σηκώθηκα από την καρέκλα φεύγοντας από το γραφείο του.

Πλησίασα το δικό μου και πήρα τα πράγματα μου καθώς κατευθύνθηκα προς την Άννα.

"Εξωτερικές δουλειές;" ρώτησε όταν με παρατήρησε.

"Όχι,μου επετρεψε να πάω σπιτι να ετοιμαστώ." Είπα χαμογελώντας.

"Να φας σκατα." Είπε γουρλώνοντας τα μάτια της "και καλά" ενοχλημένη.

"Σε ευχαριστώ πολύ αγάπη μου αλλά λογικά θα φάω σπίτι μου, αυτό που θα φτιάξει η μανούλα μου." Είπα κοροϊδευτικά αφού κάθε μεσημέρι τρώγαμε απ'εξω.