Αυτή-Νικολέτα Μακρή.
Ήταν το παχουλό φυτό του σχολείου,που όλοι κορόιδευαν!
Έχει μεγαλώσει πια!
Έχει αλλάξει!
Πανέμορφο πρόσωπο, πράσινα μάτια, σαρκώδη χείλη, υπέροχο σώμα.
Είναι ευαίσθητη, γλυκιά και τρελομαμά.
Όμως, έχει πληγωθεί πολύ!
Αυτός-Άρης...
Μπήκαμε μέσα στο σπίτι και ήταν όλα σκοτεινά.Δεν φαινόταν τίποτα.Μέχρι να ανάψουν τα φώτα πέρασαν τόσες πολλές σκέψεις από το μυαλό μου.
Με συγκινεί η σκέψη του, να έχει κάνει κάτι τέτοιο.Δείχνει ότι βλέπει ένα μέλλον μαζί μου.Ενα μέλλον με εμένα και την κόρη του.
Το σαλόνι ήταν πάρα πολύ μοντέρνο.Δεν ήταν μεγάλο και ούτε υπερβολικά μικρό. Ήταν το ιδανικό σαλόνι για εμάς.Υπηρχε ένας άνετος, γωνιακός, ασπρος καναπές γεμάτος μαλακα μαξιλάρια σε γηινους τόνους.Ενα άσπρο τραπεζάκι στη μέση με ένα βάζο λουλούδια επάνω του και κατι περιοδικά, ενώ απέναντι του, δίπλα στο τζάκι υπήρχε μια αναπαυτική καφε πολυθρόνα.Μπροστα στο τζάκι υπήρχαν πεταμένα, μεγάλα μαξιλάρια πάνω στο τριχωτό, ασπρόμαυρο χαλι.
"Πώς σου φαίνεται το σαλόνι μας;Ξερω είναι μικρό αλλά άμα δεν σου αρέσει μπορούμε να μετακομίσουμε κάπου αλλού στη πορεία." είπε αγχωμένα.
"Άρη, είναι πολύ ωραίο αλλά μήπως βιάζεσαι;Δεν έχω μιλήσει ακόμα στους γονείς μου για εσένα.Θα θυμώσουν αν το μάθουν.Πρεπει να τους εξηγήσω.Μετα απο όσα είχαν γίνει αποδείχτηκε ότι είχαν δίκιο για εσένα." είπα πλησιάζοντας τον.
"Έχεις δίκιο.Ας φύγουμε." είπε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.
"Περίμενε.Ελα εδώ." είπα και τον σταμάτησα.
Έπιασα το χέρι του και τον έφερα πιο κοντά μου.
"Θα τους μιλήσω.Αληθεια θα το κάνω και δεν με νοιάζει τι θα πουν.Θελω να έρθεις κοντά με την Αγγελική.Αυτη δεν ξέρω πώς θα το πάρει.Της έχω πει πως ο πατέρας της είναι νεκρός." λέω και γουρλωνει τα μάτια του.
"Καλύτερα να της έλεγες την αλήθεια." είπε φτύνοντας το στέρνο του κάτω από τη μπλούζα του, σαν σκατογρια.
Γέλασα και τον τράβηξα πάνω μου.
"Δεν σημαίνει όμως ότι σε έχω συγχωρέσει. Πρέπει να περάσει λίγος καιρός.Το σπίτι πιστεύω ότι είναι πολύ ωραίο αλλά είναι λίγο νωρίς." είπα φιλώντας το μάγουλο του.
"Πάμε να δεις και το υπόλοιπο.Ισως αλλάξεις γνώμη.Η κρεβατοκάμαρα μας έχει μεγάλο κρεβάτι." είπε κλείνοντας το μάτι του πονηρά.
"Πάμε καζανοβα." είπα τραβώντας τον προς τη κουζίνα η οποία ήταν ενιαία με το σαλόνι.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
