Φτάσαμε μπροστά από το μαγαζί και πάρκαρα σε μια άδεια θέση.
Βγήκαμε έξω, αφού χαμογελάσαμε ενθουσιασμένα η μια στην άλλη.
Πλησιάσαμε την πορτα του κλαμπ και εκεί υπήρχαν δύο τύποι, ίσα με την ντουλάπα μου.
Μας άνοιξαν την πόρτα και μπήκαμε μέσα.
Χαμηλός φωτισμός κατέκλυσε τον χώρο, κορμιά στριμωγμένα στην πίστα χόρευαν σαν τρέλα, η μυρωδιά του αλκοόλ και του τσιγάρου τρύπησε τα ρουθούνια μου.
Μπορώ να πω πως μου είχε λείψει αν κρίνω από τον ενθουσιασμό μου.
Πήγαμε προς το μπαρ και καθίσαμε σε δύο σκαμπό, αφού είχα τείνει το χέρι μου στον μπάρμαν να μας πάρει παραγγελία.
"Πείτε κούκλες!" Είπε χαμογελώντας.
"Ένα τζιν τόνικ" είπε η Άννα εξίσου χαμογελαστή.
"Ένα μπλάντι μέρι" είπα όταν ήρθε η σειρά μου.
"Έφτασε!" Είπε τραβώντας το τελευταίο "ε" της λέξης κλείνοντας μας το μάτι.Άντε βρε παπαρα και εσύ,παίζεις με τον πόνο μας.
Στριφογύρισα τα μάτια μου στην ενόχληση.
"Έλα!Δεν έκανε κάτι ο άνθρωπος." Είπε μουτρώνοντας η Άννα.
"Έκανε!Εγινε μαλακας.Κατι το οποίο απεχθάνομαι και το ξες." Είπα γουρλώνοντας τα μάτια μου στη σκέψη του πόσο χαλαρή ήταν.
Έχει αγόρι για όνομα του θεού.
"Ορίστε και τα ποτά αγάπες." Είπε και άφησε κάτω τα ποτήρια.Μαζί, άφησε ένα χαρτάκι δίπλα στο ποτό μου.
Γύρισα να τον κοιτάξω ερωτηματικά και αυτός μου έκλεισε το μάτι πονηρά, ενώ είπε άηχα να του τηλεφωνήσω.
Εγώ γουρλωσα τα μάτια μου και τον αγριοκοιταξα.
Με κοιτούσε ακόμα και εγω πήρα επιδεικτικά το χαρτάκι από τον πάγκο και το εσκισα χαμογελώντας ενώ τον κοιτούσα .
Σοβαρεψε αμέσως και γύρισε σκυβοντας το κεφάλι του.
Η Άννα με κοίταξε σοβαρά.
ČTEŠ
Those damn blue eyes
TeenfikceΑυτή-Νικολέτα Μακρή. Ήταν το παχουλό φυτό του σχολείου,που όλοι κορόιδευαν! Έχει μεγαλώσει πια! Έχει αλλάξει! Πανέμορφο πρόσωπο, πράσινα μάτια, σαρκώδη χείλη, υπέροχο σώμα. Είναι ευαίσθητη, γλυκιά και τρελομαμά. Όμως, έχει πληγωθεί πολύ! Αυτός-Άρης...