Αυτή-Νικολέτα Μακρή.
Ήταν το παχουλό φυτό του σχολείου,που όλοι κορόιδευαν!
Έχει μεγαλώσει πια!
Έχει αλλάξει!
Πανέμορφο πρόσωπο, πράσινα μάτια, σαρκώδη χείλη, υπέροχο σώμα.
Είναι ευαίσθητη, γλυκιά και τρελομαμά.
Όμως, έχει πληγωθεί πολύ!
Αυτός-Άρης...
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έβαλα το χέρι μου μπροστά στο στόμα μου, ενώ χασμουρήθηκα.
Κατέβηκα στην κουζίνα όπου βρήκα την μαμά μου να μαγειρεύει.
"Που είναι οι υπόλοιποι." Ρώτησα ανοίγοντας το ψυγείο.
"Πες και μια καλημέρα πρώτα βρε παιδί μου." Ειπε κοιτώντας με.
"Καλημέρα.Που είναι οι υπόλοιποι;" ρώτησα ξανά στα γρήγορα.
"Ο αδερφός σου πήγε με την Αγγελική σε μια καφετέρια,ουτε κατάλαβα.Και τον πατέρα σου τον έστειλα στο σούπερ μάρκετ." Είπε γυρνώντας ξανά στη δουλειά της.
"Εχθές πήγα." Δηλωσα δαγκώνοντας το σάντουιτς που έφτιαξα όταν αυτή μιλούσε.
"Εσύ πήρες μόνο ότι χρειαζόσουν." Είπε κατηγορηματικά.
Στριφογύρισα τα μάτια μου χιουμοριστικά.
"Θα πάω για καφέ." Είπα πριν ανέβω πάνω και ετοιμαστώ.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Αφού είχα κάνει τα μαλλιά μου μια αλογοουρά,έπλυνα τα δόντια μου και έβαλα τα άσπρα super stars μου.
Πήρα τηλέφωνο τον Βασίλη και τον ρώτησα που ήταν.
Αφού μου είπαν ότι σε λίγο έρχονταν σπίτι, πήρα τηλέφωνο την Άννα.
"Ναι;" άκουσα την φωνή της από την άλλη γραμμή.
"Θα πάμε για έναν καφε;Θελω να μιλήσουμε." Είπα κατεβαίνοντας τις σκάλες.
"Κι εγώ το ίδιο σκεφτόμουν.Σε μια ώρα στα σταρμπακς;" με ρώτησε και συμφώνησα.
Χαιρέτησα την μαμά μου,πήρα την μαύρη μπακπακ μου και βγήκα έξω, μπαίνοντας στο αυτοκίνητο μου.
Οδήγησα μέχρι τα σταρμπακς και μπήκα μέσα,έκατσα σε ένα τραπέζι και περίμενα την Άννα να φτάσει.
Μετά από 15 λεπτά περίπου την είδα να πλησιάζει προς το μέρος μου.
