*Francis POV*
Taliwas sa inaakala ko na magiging maingay kami, tahimik lang si Necole habang nasa biyahe. Mukhang may inaalala na naman. Ayoko namang manghimasok sa personal life niya kaya hinayaan ko na lang siya at itinuon ang pansin ko sa daan papuntang university.
Bat di ka man lang nanglibre ng kape?pagbasag niya ng katahimikan.
Medyo slow pa utak ko kaya tiningnan ko siya at itinuro niya ang empty container ng kape ko kanina.
Ahhh Sorry. I didnt know na youre into coffee,paliwanag ko. You want to grab some coffee? May time pa naman tayo,dagdag ko.
Nakita ko naman siyang umiling at ibinalik ang tingin sa labas ng bintana. Medyo awkward ang katahimikan.
Ako: Is something bothering you?
Nakita ko namang tumingin si Necole sa akin at huminga muna siya bago sumagot.
Necole: Bakit ka ganito?
I was caught off guard by her question. Bakit nga ba?
Ako: I just know how it feels like to be left alone at wala kang magawa to return things to how they were before.
Nakita ko pa rin siyang tumitingin sa akin. I have to admit nakaka-conscious din pala na tinititigan.
Necole: Okay. That makes sense. But you dont have to give me a ride pa. I can manage.
Napatawa ko.
Ako: I dont mind at all.
Yessss! I dont mind at all kahit 6AM pa lang nasa labas na ako ng bahay niyo at lahat ng klase ko ay 10AM pa nagsa-start.Gusto kong idagdag sana pero ang CHEEZY.
Necole: How did you know na president ako ng section namin? At may meeting kami ngayon?
Uh-oh Aminin ko ba?
I remained silent for a moment nang maramdaman kong tumititig na naman si Necole. Tumikhim muna ako bago sumagot.
Ako: Ah... Eh, kasi nabanggit ni Doc Alvarez.
Pagkabanggit ko ng pangalan ng dean namin parang nag-iba ang timpla ng mukha ni Necole.
Necole: Sooo Close kayo ni Alvarez?
Ako: Were childhood friends.
Nakita kong nabigla si Necole sa sinabi ko na parang (* O*). Nakakatawa nga pero pinigil ko ang tawa nang tumalim ang tingin niya sa akin.
Necole: Sinabi mo ba sa kanya ang lahat ng sinabi ko noong nasa Happyland tayo?
Amusing talaga kasi Happyland na rin ang tawag niya sa Happyland ko. Umiling ako to answer her question at nakita kong matalim pa rin ang mga tingin niya na sinisigurado niya ang sinasabi ko.
Ako: I did not tell him kasi masarap ding pakinggan iyon e. Asshole din kasi si Doc Alvarez. Though were friends, nakakinis pa rin siya pero if you get to know him better, he is not that bad.
Nakita kong sumimangot si Necole ats she mumbles something na parang bata. Ang cute! Wait Erase erase.
Ilang sandal pay nasa university parking lot na kami. Bago ko pa man tuluyang napatay ang makina ng sasakyan ko ay bumaba na si Necole at hinintay akong bumaba. I approached her with a smile pero nawala iyon nang may naramdaman akong matigas na bagay na tumama sa mukha ko at parang nahihilo ako.
G*go ka,narinig kong sambit niya bago tuluyang umalis sa harapan ko.
*Colis POV*
Hindi ko na napigilan ang damdamin ko nang makababa ako nang sasakyan ni Francis. I just punched him sa mukha niya at umalis na without looking back.
YOU ARE READING
Amitie
General FictionRated-PG *This story tells about love in every form. *This has profanities. *Purely Fictional