Amitie-9

10 0 0
                                    

Chapter 9

11:44 a.m.

Dean’s Office na may name plate:

Martin Christian Alvarez, Ph. D.

Alvarez…

Pinapasok kami ng secretary.

Sh*t! Ang bilis ng tibok ng puso ko  na para bang tumakbo ako nang papasok na kami.

Pagpasok namin...

Walang tao.

Secretary: Just wait for Sir Mart. He is on his way from an appointment.

We just nod.

Ako: Lumabas na lang kaya tayo. Tangama! Parang sasabog ang puso ko.

Nom: Buang! Nandito na tayo. Kaya…

Dudugtungan pa niya sana nang pumasok na ang hinihintay namin.

I saw a familiar face.

He is wearing a green long sleeved polo with a black pants and a black leather shoes. His porma looks so formal yaet it fits his masculine body. He also wears his most famous smile with his gleaming grey eyes.

Dean Martin(DM): Good morning boys( tumingin sa kina Nom) and Necole( tumingin sa akin).

Ako, Nom, Dennis & Dave: Good morning, Doc. Alvarez.

DM: Enough with the formality. Take your seats.

Naupo naman kami.

DM: So how are the three of you doing in your course?

Putiks!! Ba’t nagpapaligoy-ligoy pa to? Sheeks! I hate this.

No one answers.

DM: Oh, don’t you know it’s rude to ignore someone’s question? Tsk. Tsk. I believe nakakapagsalita kayo. I heard Necole talked before I enter. Com’on ,don’t be shy. Para namang hindi tayo magkakilala.

Putiks Putiks Putiks!!! Sarap nitong sapakin ah!

DM: Oh, Necole. Ba’t ang sama ng tingin mo sa akin? You’ll punch me again?( Then he smirk.)

That smirk.

It’s playing in my head again.

*flashback*

 1 week ago

Cafeteria.

Lunch Time.

Dave: Coli, may naghanap sayo kanina.

Dennis: Remember the new student from GRU?

Ako:  Yeah. What’s up with him? Siya ba naghahanap sakin?

Dave: Oo.

Ako: Where’s he?

Dennis: Look at the right side. 4 o’clock.

Napatingin naman ako sa gawing sinabi ni Dennis.I saw him with another guy who seems a bit older than he is. Parang kanina pa ngang may problema sa akin ang transferee na iyon. We first “met” nang nakasalubong ko siya sa alley ng library tapos nakita kong tumingin siya sa akin at nagsmirk. Then, nagkasabay kami sa paglabas ng lavatory (our term for CR). Siyempre, sa male siya at sa female ako. Nakita ko rin siyang tumingin sa akin at nag-smirk na  naman. Isa pa naman sa kinaiinisan ko ay iyong Smirk nang Smirk. So para matapos na ang problema namin, pupuntahan ko siya.

 Tumayo ako.

Ako: I’ll go to him.

Nom: Wait. Samahan na kita.

Hiawakan ni Nom ang kamay ko.

Ako: No. I can manage.

 Tinanggal ko ang pagkakahawak ng kamay niya.

Pumunta ako puwesto ng transferee. Nakita kong nakatingin sa akin ang kasama niya.

Ako: Hey.

Napatingin na rin sa akin ang transferee.

Transferee: Hey there. (Then, he smirk.)

Putragis! Smirk na naman!

Ako: Will you stop smirking? You are so annoying.

Magsasalita na sana ang transferee nang magsalita ang kasama niya na ngayon ko lang nanotice na grey eyes pala.

Kasama ni transferee (KNT): Miss, mukha niya ‘yan kaya’t pu-puwede niyang gawin ang gusto niya. Besides, maswerte ka nga at nag-smirk siya sayo. You should be happy, babe.

Sabi ng kasama ni transferee then he smirk. 

Nagpanting ang tainga ko sa narinig ko. Did he just say, “Babe”? Tangama!

At biglang naramdaman ko na lang ang kamay ko sa mukha ng kasama ni Transferee at napasigaw siya.

KNT: Tangina! (Hawak niya ang ilong na parang may pulang lumalabas. Dugo!)

Shit.

Mukhang mechanism ko na yata ang manuntok.

Napatingin ako kay Tranferee. Nakita ko ang pagkabigla sa mukha niya. Ganoon rin ang reaksiyon ng ibang nasa paligid.

I could feel something odd around here.

Transferee: Doc Alvarez, a-are you alright?

Tanong ni Transferee sa kasama niyang kasalukuyang pinupunasan ang dugo.

Hindi na sumagot ang kasama ni transferee na tinawag niyang “Dr. Alvarez”. Instead, tumayo ito at lumabas. Ang ibang students naman ay nagbubulung-bulungan

Doctor Alvarez… Doctor Alvarez.

*end of flashback*

DM: You remember what you did to me Miss Gonzalo? (Smirk again). We’ll talk about it later. But now, I know you are wondering why I the four of you altogether. Well, I got something important to tell you. I hope you have prepared for this.

AmitieWhere stories live. Discover now