Amitie

Amitie-Winx Club

Chapter 20

*Colis POV*

Coli tawag niya sa akin with his voice that sends some chill to my spine. Dahan-dahan akong napatingin sa likod ko. Tama nga ako. Siya nga. His roguish brown hair, light brown eyes and breathtakingly cute smile make me confirm na hindi ako nagkakamali sa nakikita ko.

I forced a smile on my face. H-hey, Harvey, bati ko. Shyt! Nauutal ako.

Mas napalawak ang ngiti ni Harvey sa pagbati ko sa kanya at parang naka-glue ang mata niya sa akin. How are you, Coli? tanong niya. Lytsy ito! Bakit ang sexy ng boses niya?

Ah eh Ok lang ako. Ikaw? sagot ko sa kanya. Hindi ko alam kung nakakatingin pa ako ng straight sa kanya but one thing is for sure Kinakabahan ako dahil sa Harvey na ito. OMG!

Narinig ko siya tumawa. Shyt! Ang sexy rin ng tawa niya.

Coli, ok na ok ako. Nakita na kita e. I just missed you, sabi niya. and the guys as well,dagdag niya. Kaya for old times sake, could you give me a hug? parang nakikiusap ang mga tingin niya.

Ano!!!??? my only reaction at parang alam ko na kung anong mangyayari so I took a step backward. Nahalata siguro ni Harvey at napatawa siya ulit pero nang tingnan niya ako ulit there is a glint of hurt sa mga mata niya.

Sumeryoso ang tingin niya sa akin. Please, Coli, I can hear a hint of desperation in his voice.

No, Harvey!!! sagot ko bago ako tumakbo.

Pero

Hindi pa ako nakakalayo ay naramdaman kong may humawak sa mga kamay ko na nagpatigil sa akin. Akma pa sana akong aalis pero pinihit niya akong humarap sa kaniya and he pulled me into a hug.

I dont know what to do. I felt my body is shaking and my breath is getting faster. Poughtrajies!!!! Why am I so affected?

Calm down, Coli, he huskily said as he tighten his hug.

I just felt my body instantly calmed down at naging maayos ang paghinga ko. Then, automatically naramdaman ko ang mga kamay ko na niyayakap na din si Harvey. Naramdaman ko ang ulo ni Harvey na nakapatong sa balikat ko. No matter how tall he is inabot niya talaga ang balikat ko. Ilang sandal pa ay narinig ko ang malalim niyang paghingat pagsinghot at parang namamasa na ang balikat ko. Wait! Umiiyak ba ito?

We stayed like that for awhile until I heard him whispered something to my ear. I just tightened my hug because of what he said.

Salamat, Coli,he said as he broke the hug. Ito nga pala ang mga flowers for you,sabi niya sabay abot sa akin ng mga bulaklak. Hindi ko na tinanggihan kasi baka mas mahurt pa siya.

Wanna hang-out?nakangiting tanong ni Harvey pero bago pa ako nakasagot ay hinila na niya ako palayo sa basketball court.

*Francis POV*

After nang nangyari kanina ay hindi ko pa rin maiwasang isipin kung bakit naging ganoon ang pagtrato ni Necole sa akin so I decided to look for her around the campus.

Pagkalabas ko mula sa clinic ay nag-umpisa akong maglakad para nga hanapin siya. Pumunta na ako sa building na usual area ng section nila pero wala siya. I checked the canteen, wala rin. Palabas na ako ng canteen nang maalala ko na may number pala ako ng ilan sa mga classmates niya so I texted them.

After a minute may nagreply na nasa basketball court daw sila at patapos na ang class nila so tinakbo ko from canteen to basketball court. Medyo malayo kaya after 7 minutes na pagtakbo ay narating ko rin ang basketball court. Nahahapo ako sa pagtakbo pero agad kong hinanap si Coli. Hindi naman ako nabigo pero napakunot ang noo ko sa nakita ko. May kausap si Coli na lalaki na may hawak na bulaklak.