Morning alarm အသံေၾကာင့္ မိုးမလင္းေသးေပမယ့္ Guan Lin ႏိုးလာသည္...ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔အခ်စ္...အိပ္တုန္းကက် ေသမလို ဖက္ထားၿပီး ခုက် ေက်ာေပးၿပီးအိပ္ေန...သူ႔လက္ထဲက ဖက္လံုးကိုပင္ မနာလိုျဖစ္သြားသည္..အေသအေၾကဖက္ထားပံုက..လူဆို အ႐ိုးပင္ေၾကေလာက္သည္...ဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ ထ မဲ့ပံုမရွိေသး၍ Guan Lin ကသာ အရင္ ထ လိုက္သည္....
ညက Ji Hoon ကိုသိပ္ၿပီး အေႂကြးတင္ေနေသာ အလုပ္ေတြကို ရွင္းထားရံုမက ႏိုးေတာ့လည္း လင္းအာ႐ုဏ္ဦး...အိပ္ခ်ိန္မွာ ၃ နာရီပင္ မျပည့္ခ်င္..အိပ္ေရးမဝေပမယ့္ မေန႔က ယြီရွင္း၏ plan ေၾကာင့္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္...ကံၾကမၼာက ကိုယ့္ဖက္မွာ ရွိေနသည္ထင္...Ji Hoon အနားမွာ ေနေပးဖို႔ ပိတ္ရက္က တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္..ခါတိုင္းဆို အခ်ိန္လုရမည္မွာ မလြဲဧကန္...တကယ္ မဂၤလာေဆာင္ခဲ့ဖို႔ေနေနသာသာ purpose ပင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ wedding photo အတုလုပ္ခဲ့တာေတြကို သိသြားရင္ သိပ္မလြယ္..တေန႔မဟုတ္တေန႔ သိသြားႏိုင္သည္...ဒါကလြယ္ပါတယ္...ယြီရွင္း၏ မဂၤလာဦးလက္ေဆာင္ကို ေစာင့္ေနလိုက္ရံု...
မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္လွစြာေသာ အားရီက တကုပ္ကုပ္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္..အေမလို အေဒၚလို ခ်စ္ရေသာ အားရီက ငယ္ငယ္ထဲက သူ႔ကို ထိန္းခဲ့သည့္အျပင္ ခုခ်ိန္ထိ ကေလးတေယာက္လို ေစာင့္ေရွာက္တုန္း...
"အားရီ...." ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္တာေၾကာင့္ အားရီတေယာက္ လန္႔သြားသည္...
"ၾကားသားမိုးႀကိဳး..LinLin မနက္ငါးနာရီႀကီး ဘာထလုပ္တာလဲ..." လွည့္ေတာ့မၾကည့္ေပမယ့္ LinLin မွန္းသိေန၍ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လက္ေတြကို ခဏရပ္လိုက္ၿပီး ေမးခြန္းျပန္ထုတ္လိုက္သည္..
"အိ္မ္ေထာင္ရွင္ျဖစ္ၿပီဆိုေတာ့ ေစာေစာထရတာေပါ့..." ပါးစပ္နားရြက္ခ်ိတ္မတက္ ျပံဳးရင္း ေျဖလိုက္သူ Guan Lin ပါပဲ...
"Lin Lin က ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ..မ်က္စိေအာက္တင္ ရင့္က်က္ၿပီး အိမ္ေထာင္က်သြားၿပီ.." လုပ္လက္စ အလုပ္ကိုဆက္ရင္း အားရီက စကားဆိုသည္...
"သူ႔ကို ဘယ္လိုသေဘာရလဲ အားရီ..သေဘာက်ရဲ႕လား..." ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း တေပြ႕တပိုက္ႏွင့္ ေမးမိျခင္း....
