Ben Verda.
Belki biliyorsunuz, belki bilmiyorsunuz. Her neyse.
Göksan'ın annesi Göknil teyze annemin oldukça yakın arkadaşıydı. Onuncu sınıf öğrencisiydim ve her şeyde, Göksan'ın abim olduğunu söyleyip duruyorlardı. Hadi ama sadece bir yaş fark vardı.
Göksan'ın sevdiği kız, bir trafik kazasına kurbandı. Aslında, sevdiği çocuk ile beraber tartışırlarken araba kontrolden çıkıp, duvara toslamıştı. Tabii, Bade'nin de emliyet kemeri takılı değildi.
Bade, kullara uymayan, Göksan'ı hiçbir şekilde umursamayan birisiydi. Göksan'ın onu sevdiği öğrendikten hemen sonra, gidip kendine bir sevgili bulmuştu.
Göksan'ın her ne kadar sürekli kavga ediyor bile olsak, bana sarılarak ağladığını unutamıyordum.
Annem, Işıl'dı adı. Bir babam yoktu. Uzun süre önce boşanmışlardı. Biz görüşmüyorduk.
Göknil teyzenin ziline bastığımda, kapıyı açan Göksan'la şaşırmıştım. Saçları dağınık, gözleri şişmiş ve üstüne tişört yoktu.
"Verda?" dedi sorarcasına, he kurban olduğum söyle?
"Hı," dedim sakince.
"Annem yok ama gelebilirsin." dedi kapının önünden çekilerek, ben de geçtim. Salona geçip, tekli koltuğa yerleştim.
"Fazla durgunsun, alışılmadık şeyler." diye mırıldandığında, ona baktım.
"Kavga mı edelim?" diye sordum yanaklarımı şişirirken.
"Şey diyeceğim, bizim etrafımızda hiç bana tuhaf bakan birini gördün mü?" diye sorduğunda, gerilsem de belli etmedim.
"Kim niye sana tuhaf baksın?" diye sordum kaşlarımı çatarken.
"Annem gibi biri bana yazdı da." dedi gerildiğimi hissettim o an. Bu çocuk, kırk yıl düşünse yine de ben aklına gelmezdim. O yüzden, sıkıntı yoktu.
"Eee, banane bundan?" dedim kaşlarım çatık.
"İki dakika, sadece iki dakika cadı olma." dediğinde, dil çıkardım.
"Sen, çok çirkefsin." dediğinde, kalbim kırılsa bile güldüm.
"Teşekkür ederim. Sen de çok mide bulandırıcısın." dediğimde, güldü ve aniden bana doğru eğildi.
"Emin misin? Peşimde fazlasıyla kişi var da." dedi ve göz kırptı.
"Ama ben peşinde değilim." dedim ve kocaman sırıttım. Ulan o değilde, ne güzel yalan attım öyle?
"Pekâlâ, sen annemi bekle. Işıl teyzeye de selam söylersin." dediğinde, başımı salladım ve onu bozmanın verdiği gururla gülümsedim. Telefonu çıkardım ve parmaklarımı hareket ettirdim.
053...: Hata ediyor olmam, sana yazmayacağım anlamına gelmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök|texting
Kurzgeschichten→tamamlandı Gelmeyenin Gelişi adlı kitabımın, yan kitabıdır. V: Bak, şimdi bir şarkı aç rastgele. V: O satırlarda, kendine de denk gelirsin bana da. V: Ama bize denk gelmezsin, neden biliyor musun? V: Çünkü biz yokuz Göksan.
