Karşımda ki, Göksan'a bakamıyordum bile. Öylece, tüm olayları aralıksız dinliyordum.
Ellerim titremeye başlamıştı.
"Biliyor musun anne, aynı Bade'ye benziyor." dedi Göksan ve Göknil teyzenin yüzü bana döndü.
"Bence, Verda daha çok benziyor." dedi.
O an, Göksan bana dönüp ilk defa beni incelemişti.
"Abla, beni tuvalete götürsene. Odaları karıştırıyorum biliyorsun." dediğinde, kalktım ve Vefa'nın da kalkmasını bekledim.
Üst kata çıktığımız anda, lavaboya girdi ve beni de çekti.
"Ağlamak istiyorsan, ağla." diye mırıldandı.
"Ben aşağıda sorun çıkardım derim, rahatlarsın abla, olur mu?" diye sordu yüzüme bakarken. Gözümden yaş düşse bile, yutkunmaya çalıştım.
"Ağlamayacağım." dedim zorla da olsa. Yüzğme bakıp, derince gülümsedi.
"Babam gittiğinde de, böyleydin. Ama tüm gece, ağlamıştın. Uyumadım abla." dedi.
"Göksan da gidiyor biliyor musun?" diye sordum ve burnumu çektim.
"Hadi, yüzünü yıkayalım gel." diye mırıldandı ve elimden tuttu.
Yüzümü yıkadıktan sonra, biraz süre geçmişti ve tekrar dönmüştük masaya.
Gülümsedim zorla.
"Şey, biraz işimiz uzun sürdü de." dedim Göksan, oldukça gülümsüyordu.
"Verda, ben özür dilerim dediklerim için falan." dediğinde, elimde ki çatalı düşürmüştüm.
"Önemi yok." dedim gülümserken.
"Sen de zamanında durmamıştın." dedi.
Seni sevdiğimi anladığımda, sustum diyemedim.
Kafamı salladım.
Bir şey diyemedim.
Ağzımı açsam susmayacaktım ama açtım.
"O kızı da seviyor musun? Bade gibi." diye sordum. Şaşırdı başta ama belli etmedi.
"Kızı sevmiyorum, sadece kurtulmak istiyorum. Yani Bade'ye olan aşkımdan. Ama yapar mıyım bilmiyorum, bir kız daha var annem gibi yazıyor, onu üzmek istemiyorum karşıma çıksa ona şans veririm aslında." dediğinde, nefesim kesildi.
Yutkunamadım, bana şans verir miydi?
"Ya, istmeyeceğin biriyse?" diye sordum. İlgim, onu şaşırtmış olmalıydı. Konu bendim! Tabii ilgilenecektim.
"Kim olabilir ki en fazla?" diye sorduğunda, güldüm.
"Annen ve babanı bilmiyorsun sanki." dedim homurdanarak.
O sırada da, Göknil teyze tek taşını gösterip kaldırdı.
"Vallaha ben, kaptım. O kız da yolumdan ilerliyor, bence benim oğlan gidecek ama." diye söylendiğinde, annem de elini kaldırdı ve kendi elinde ki kendi aldığı tek taşı kaldırdı.
"Bende kendimi kaptım işte." dedi ve omzunu silkti.
Herkes anneme gülerken, ben tebessüm ettim.
"Verda, harbiden o kız en fazla kim olabilir?" diye sorduğunda, ağzımdan kaçırdığım cümle için kendimi kesebilirdim.
"Bilmem, belki ben bile olabilirim." dedim ve surat ifadesini izledim. Başta yüzü solsa da, sonrasında kaşları çatıldı.
"Hassiktir." diye mırıldandı.
*ÖL GÖKSAN, GEBER VERDA. BEN DE ÖLEYİM BAN ÇİKİ BAN BAN. NE DİYORUM AMK YA?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök|texting
Short Story→tamamlandı Gelmeyenin Gelişi adlı kitabımın, yan kitabıdır. V: Bak, şimdi bir şarkı aç rastgele. V: O satırlarda, kendine de denk gelirsin bana da. V: Ama bize denk gelmezsin, neden biliyor musun? V: Çünkü biz yokuz Göksan.
