Verda: Aptal aptal hareketler sergiledin, sustum.
Verda: Canımı çok yaktın yine de sustum.
Verda: En sevdiğin çiçek gül ve benim adımın anlamı gül.
Verda: Bunu öğrendiğinde, yüzünü buruşturdun.
Verda: Dedin ki, gülden soğuttun Verda.
Verda: Hiç umursamadın.
Verda: Doğru, ben de sana aşık olduğumu anladığım anda kapadım çenemi.
Verda: Onun haricinde, üstüne Bade başkasına verir yine de sana gelmez bile dedim.
Verda: Senin kalbini kırdım.
Verda: Ama ben bunları hak etmiyordum.
Verda: Kör gibi davranmanı.
Verda: Kalbimin üstünde tepinmeni.
Verda: Yemin ederim, hak etmiyordum.
Verda: Tam diyorum, git özür dile.
Verda: Kapansın her şey.
Verda: Yine gelip kalbimi kırdın.
Verda: Yine aynısını ben, tek başıma yaşadım.
Verda: Yine kalbim avcuma batan tırnaklarımın kanattığı yerlerden daha fazla acıdı.
Verda: Yine söke söke aldın soluğumu.
Verda: Yine kırdın zihnimde, kalbimde sana ait güzel ne varsa.
(Yazılıp yazılıp, silinen mesajlar.)
*Neyse, size kıyamadım. Bölüm attım, hadi yine iyisiniz ben çok yorgunum uyumaya gidiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gök|texting
Short Story→tamamlandı Gelmeyenin Gelişi adlı kitabımın, yan kitabıdır. V: Bak, şimdi bir şarkı aç rastgele. V: O satırlarda, kendine de denk gelirsin bana da. V: Ama bize denk gelmezsin, neden biliyor musun? V: Çünkü biz yokuz Göksan.
