Στοίχημα

{25} Για να έχουμε καλό ερώτημα

|Έλλη|

Κλίντον - Ετοιμαστήκατε για το αποψινό πάρτι; Δεν πιστεύω να μην έχετε μπύρες όπως πέρσι.

Η Κλίντον τελείωσε πριν πέντε λεπτά το μάθημα της και περιμένει να χτυπήσει το κουδούνι. Η τάξη γελάει με το σχόλιο της, όλοι ξέρουμε πως δεν είχαμε ξεχάσει τις μπύρες πέρσι. Έπιασα το στυλό μου και ξεκίνησα να ζωγραφίζω καρδούλες πάνω στο τετράδιο μου περιμένοντας και εγώ το κουδούνι. Μέσα σε καρδούλα ασυναίσθητα έγραψα «Ε&Π», ενώ σε μια άλλη «Ε&Τ».

Η Μέριντα που καθότανε δίπλα μου έπιασε το στυλό της και έγραψε πάνω στο τετράδιο μου.

Μέριντα - «Έλλη+Πολ» σημαίνει αυτό;

Εγώ γέλασα λίγο κάτω από την ανάσα μου και κοίταξα την Κλίντον ενώ μετά απάντησα πίσω.

Έλλη - Ίου, ούτε καν. Ο Πολ είναι βλάκας, Έλλη+Πούνζι σημαίνει.

Απάντησα επάνω στο τετράδιο και τώρα ήταν σειρά της να γελάσει. Έπιασε καλύτερα το στυλό στα χέρια της και έγραψε στην επόμενη γραμμή.

Μέριντα - Και το «Ε&Τ» τι είναι τέλος πάντων;

Δεν προλαβαίνω να της απαντήσω όμως γιατί χτυπά το κουδούνι. Μαζεύω γρήγορα το τετράδιο μου όσο εκείνη με κοιτάζει περίεργα.

Μέριντα - Έλλη τα έχεις με τον Τζάστιν;

Είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη της και εγώ αμέσως την σκούντηξα. Τα έχω; Δεν τα έχω! Απλά... είναι ξεκάθαρος, πολύ. Και μου αρέσει που είναι ξεκάθαρος και με διεκδικεί. Και στην τελική... ο Πολ είναι μια κρύο, μια ζεστή. Δεν μου έδωσε σημάδια ζωής μετά από το χθεσινό περίεργο τηλεφώνημα. Τι να υποθέσω εγώ γι' αυτόν;

Έλλη - Όχι, δεν τα έχω! Με κανένα δεν τα έχω τέλος πάντων! Ωχου, αφήστε με ήσυχη.

Είπα γρήγορα και χώνοντας το στυλό στην τσάντα και με τα βιβλία στα χέρια έφυγα γρήγορα από την αίθουσα της Κλίντον. Έπρεπε να βρω την Πούνζι για να πάμε στο δωμάτιο μου να κάνουμε πρόβα τις στολές μας για το πάρτι. Βγήκα στο διάδρομο και κοιτώντας το κινητό μου έψαχνα την επαφή της. Χωρίς να βλέπω όμως που πηγαίνω, σκόνταψα επάνω σε κάποιον.

Τζάστιν - Μωρό μου; Εσένα έψαχνα!

Σηκώνω βλέμμα μου και κοιτάζω τον Τζάστιν. Βλέπω επίσης ότι μας κοιτάζει όλο το τμήμα και αυτό με φέρνει σε βαθιά αμηχανία. Τον παίρνω από το χέρι για να πάμε πιο δίπλα μέχρι που ακούω από πίσω μου τους συμφοιτητές μου να ζητοκραυγάζουν. Γυρίζω να τους κοιτάξω και οι φωνές τους κόβονται απότομα. Πηγαίνουμε στην γωνία με τον Τζάστιν και τον κοιτώ.