"ဟို… ဟိုဟာေလ…!~"
အသံစူးစူးေသးေသးေသးေလးနဲ႔အတူ ေဘးနားမွာေပၚလာတဲ့ လူရိပ္တစ္ခုရယ္ေၾကာင့္ ခန္႔စစ္ဟန္ ဖုန္းဆီအာရံုေရာက္ေနရာမွေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ေကြးညႊတ္ေအာင္ ျပံဳးလိုက္သည့္သူမ… လက္ထဲမွာ စာရြက္ တစ္ထပ္ကိုကိုင္ထားေလတယ္။
"ဟုတ္ကဲ့… ဘာလိုလို႔လဲခင္ဗ်"
စစ္ဟန္ သူ႔ကိုေျပာရမွာ အားနာေနသည့္ပံုမို႔ ျပန္လည္တံု႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ အရင္စကားစရသည္။
"ဟိုေလ…အန္တီမရွိဘူးလားဟင္"
"အာ…ဟုတ္ အေမက ခုနကေလးတင္ ေအာက္ဆင္းသြားတယ္ ဘာလို႔လဲခင္ဗ်"
"ဟိုဟာ… မိတၱဴေလးကူးဖို႔ေျပာမလို႔ပါ။ စစ္မာန္ အခု မနက္ျဖန္စာေမးပဲြအတြက္ အလြတ္ေျဖဖို႔ေလ English ေမးခြန္းက ကုန္သြားျပီမို႔ အဲ့တာ မိတၱဴကူးေပးဖို႔ေျပာမလို႔"
"ေၾသာ္…ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္သြားကူးေပးမယ္ေလ။ ေပးပါ။ ဘယ္ႏွစ္စံုလိုတာလဲမသိဘူး"
"ဟုတ္ ၂စုံပဲ။ ေက်းဇူးပဲေနာ္"
"ရပါတယ္။ အဲ့တာကူးရမွာမလား? ေပး…ကြ်န္ေတာ့္ကို"
တကယ္ဆို ငုသဒၶါနဲ႔ ခန္႔စစ္ဟန္က ဒီေန႔မွေသခ်ာ စကားေျပာဖူးတာျဖစ္သည္။ ငုသဒၶါက ဟိုတစ္ခါခန္႔စစ္ဟန္ေ႔ရွ ေခြးက်က်ျပီးထဲက အလိုလိုေနရင္း ေရွာင္ေနသည္မို႔ မေတာ္တဆ ငုသဒၶါစာသင္ဖို႔လာသည့္အခ်ိန္ အခန္းတံခါးဖြင့္ေပးတာ ခန္႔စစ္ဟန္ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ ေခါင္းၾကီးငံု႔ကာ ဘာစကားမွမေျပာဘဲ စာသင္တဲ့ေနရာကိုသာ သုတ္သုတ္သြားသည္ေလ။
ဆိုေတာ့ကား… ခန္႔စစ္ဟန္သည္လည္း ျပာျပာသလဲလဲ ထိုင္ေနရာမွထကာ ငုသဒၶါလက္ထဲမွ English Revision စာရြက္ေတြကိုအယူ… ခန္႔စစ္ဟန္မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္တဲ့ ငုသဒၶါလည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ စာရြက္ေတြလွမ္းအေပး… ဒန္တန္႔တန္~~
Korea ကားဆန္စြာ ခန္႔စစ္ဟန္ ငုသဒၶါလက္ကို အုပ္မိုး၍ကိုင္မိသည္။
(A/N…ကုန္ျပီ ဟိုေလးေကာင္ေရ…😝😝)
ငုသဒၶါလန္႔ျပီးေမာ့အၾကည့္ ႏူးညံ့လိုက္တဲ့အထိအေတြ႔ေလး… လက္ေဖာင္းဖာင္းအိအိေလး… ငုသဒၶါထက္ အရပ္အမ်ားၾကီးပိုရွည္ေသာ ခန္႔စစ္ဟန္ကလည္း ငံု႔အၾကည့္…။ ငုသဒၶါ၏ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္လံုးေတြႏွင့္ ခန္႔စစ္ဟန္၏ အူေၾကာင္ေၾကာင္ မ်က္လံုးတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုေလေသာ္အခါ…။
YOU ARE READING
🌹🌻Boys Over Flowers🌺🌷(Myanmar)
Teen FictionBoys over Flowers(F-4) is in Myanmar now.....