~Rookie... Rookie...~~
ဖုန္းမွထြက္လာေသာ alerm သီခ်င္းသံ။ မပြင့္ေသးေသာမ်က္လံုးေတြႏွင့္တကြ အက်င့္ရေနတဲ့ လက္တို႔ျဖင့္လွမ္းယူျပီး ဖုန္းပိတ္ကာ ျပန္အိပ္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
T...T...T...T...
ေဘးစားပဲြေပၚရွိ ႏႈိးစက္မွအသံ...။ ငုသဒၶါလက္ထဲက ေခါင္းအံုးတစ္လံုးေလေပၚပ်ံဝဲသြားသည္။ အုန္းဆိုေသာထိမိသံႏွင့္အတူ ႏႈိးစက္နာရီေလးဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚဓာတ္ခဲတို႔ထြက္က်ကာ က်ဆံုးသြားသည္။
ဒီေန႔ကား... စေနေန႔။ အတိအက်ေျပာရရင္ ငုသဒၶါရဲ႕ တစ္ရက္တည္းေသာ ရွားရွားပါးပါးနားရက္ေလး။ မေန႔ကပဲလပတ္စာေမးပဲြျပီးထားသည္မို႔ ရွိေန႔ရွိသမွ်အိမ္ဝိုင္းေတြအကုန္ပိတ္ထားသည္။ ဒီလိုရက္မ်ိဳးမွာ တစ္ေနကုန္ ေသမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ကို ငုသဒၶါဘယ္နည္းနဲ႔မွအပ်က္မခံႏိုင္။ ဒီအခ်ိန္လာႏိႈးသူ ရန္သူဟု သတ္မွတ္ထားသည္ေလ။
"ငုသဒၶါ... ငုသဒၶါဘယ္မွာလဲ"
တစ္ဒုန္းဒုန္းမည္ေနတဲ့ ေျခသံေတြနဲ႔အတူ အိမ္ေပၚေျပးတတ္လာျပီး ယဥ္ယဥ္ထြန္းကမ္းတမ္းေမးလိုက္သည္။
"ဘယ္သိမွာလဲ။ သူ႔အခန္းမွာသူ အိပ္ေနမွာေပါ့"
ဘြားေမတစ္ျဖစ္လဲ ေဒၚခင္ၾကီး စကားေတာင္မဆံုးလိုက္ ယဥ္ယဥ္ထြန္း အခန္းထဲေရာက္သြားသည္။
"ဟဲ့ ေကာင္မ ေသမေနနဲ႔ထစမ္း... ထ ထ"
အတင္းလူကို ႐ိုက္ပုတ္ျပီး ေအာ္ဟစ္ကာ လာႏႈိးေနသည္မို႔ ငုသဒၡါစိတ္ေလသြားသည္။ ဒီေန႔ အျပီအျပင္အိပ္ရမယ့္အစီအစဥ္ေတာ့ ပ်က္ျပီထင္ပါတယ္။
"ဟာ...ဘာလဲဗ်ာ။ ေဒၚယဥ္ထြန္းကလဲ သမီးအိပ္ေနတာကိုး"
မပြင့္ေသးေသာမ်က္လံုးေတြႏွင့္အတူ ႐ႈံမဲ့ေျပာကာ ေစာင္ကိုတစ္ဆက္တည္း ေခါင္းျမီးျခံဳပလိုက္သည္။
"ဟဲ့...မအိပ္နဲ႔ေတာ့ အေရးၾကီးတယ္ ထစမ္း..."
"အင္း...အင္း ဘာလဲ ဘာလဲ"
မပီမသ စကားလံုးတို႔က ညည္းသံသာသာ သာရွိသည္။ ဟုတ္တယ္ေလ ငုသဒၶါအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနျပီ။ ဒီေတာ့အတြင္းစာေမးပဲြေတြေၾကာင့္ ရက္ဆက္သလို မအိပ္ခဲ့ရဘူးမလား။
YOU ARE READING
🌹🌻Boys Over Flowers🌺🌷(Myanmar)
Fiksi RemajaBoys over Flowers(F-4) is in Myanmar now.....
