Etrafta sessizlik vardı. Herkes kendi kendine bir şeylerle ilgileniyordu. Bu sessizlikten sıkılarak derin nefes alıp bıraktım. İkisinin de gözleri bana döndü.
"Ya bari bir şeyler yapalım bu ne sıkıcılık."
"Valla yapacağımız pek bir şey yok. Ancak yarın yapabiliriz şu an bir şey yapabileceğimizi sanmıyorum. Ama Playstation oynayabiliriz." Dedi Emir pek oynamazdım ama denemekten bir zarar gelmezdi.
"Tamam olur nerede oynayacağız?"
"Hemen benim odamda." Kafa sallayıp Oğuza baktım o da kalktı Emir zaten kalkıp gitmişti.
Oğuzla birlikte yukarı çıkmaya başladık. Hemen karşımızdaki odaya girdik. İçeri girdimizde hemen bir sıcaklık sizi alıyordu. Neden üstsüz olduğunu gayet iyi anlamıştım burası gerçekten çok sıcaktı.
Oda gayet büyüktü bir çift kişilik yatak, büyük bir dolap, bilgisayar televizyon ve oturmak için puflardan oluşuyordu. Yatakta ki kıyafetleri unutmamak gerek.
Emre bir baktığımda gözlerimi büyülttüm. Yine üstünü çıkarmıştı. Oğuz Emire şaşkınca baktığımı görmüş olmalı ki hemen Emire döndü.
"Ya Emir giysene şu üstünü."
"Oğuz sal beni kardeşim. Sen de Ferrarin olsa üstünü örter misin? Zaten sen de çıkaracaksın şu sıcağa gelmezsin." Diyip gülmüştü Emir. Sonra puflardan birine oturdu:
"Ee rakibim kim?" Diyip pes açtığında Oğuz üstündeki kazağı çıkarıp yatağa attı ve Emirin yanındaki puflardan birine oturdu ve konsolu eline aldı. Şaşkınca Oğuza bakıyordum.
Kendime gelip Oğuzun yanındaki pufa oturdum. Onlara bakıp nasıl oynadıklarını izledim. Kısa sürede bir kaç şey öğrenmiştim.
"Kazanan benle oynasın!" Diyiverdim bir anda. Şu an beraberlerdi bir-bir.
"Vay baya iddaliyiz anlaşılan." Dedi Emir. Bir şey demeden sırıttım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANONİM:DEFUZ
ContoYaklaşık yarım saat olmuştu. Hava iyice soğumuştu. Ve yağmur atıştırıyordu. O da gelmemişti. Bense bir ümit hala oturduğum salıncakta bekliyordum. Aslında boşversene kimin umrunda? Salıncakta kalkıp taşlara bir tekme savurdum. Kapuşonumu başıma ge...
