Eve geldiğimde kendimi direk yatağa atmıştım. Aklıma gelen şeyle ağlayacak gibi olmuştum.
2 gün sonra okullar açılıyordu!
Yüzümü yatağa bastırıp tepindim benim çalışmam gereken bir üniversite sınavı vardı!
"Defne? O ne sesler öyle? Salak mısın kızım sen?"
"Anne ne ara odama girdin ya?"
"Girerim ben anneyim."
"Ne?"
"Aman onu boşver de neye bu kadar sinirlendin yatakta tepiniyorsun?"
"2 gün sonra okullar açılıyor anne! Ne yapacağım? Ağlayacağım şimdi!" Annem garip garip bana baktıktan sonra odadan çıktı.
Yatakta biraz öylece yattım. Annem yemeğe çağırana kadar. Odadan çıkıp yemeğe gittim. Somurtarak masaya oturdum. Babam ne oldu kızım der gibi bakıyordu. Omuz silktim.
"Kim benim kızımı üzdü? Söylede içeri tıkayım." Sanırım babam Oğuzun beni üzdüğünü sanıyordu.
"Okul baba. Okulları kapatabilir misin?"
"Iı, üzgünüm kızım." Diyip yemeğini yemeye devam etti babam. Yemek bittiğinde sofrayı topladım.
Hayat zordu, cidden zor.
Meyveleri yıkayıp tabağa koydum. Salona geçip anneme seslendim.
"Anne! Meyveler ellerinden öper keste yiyelim kız."
"Niye senin elin yok mu canım kızım?"
"Sen daha güzel kesiyorsun hadi."
Elimden alıp elmaları soymaya başladı. Ben de mutlulukla mandalina dilimi attım ağzıma. Birazcık salonda annem ve babamla vakit geçirdim. Sonra odama çıktım. Yatağa girip telefonu elime aldım. Oğuzdan mesaj vardı. Daha doğrusu mesajlar.
Oğuz: Defne eve gittin mi?
Oğuz: kime diyorum
Oğuz: başına bir şey mi geldi yoksa
Oğuz: Defne aç şu telefonu
Oğuz: hadi sevgilim
Oğuz: Eğer cevap vermezsen polisi aramayı düşünüyorum
Oğuz: hay sikeyim şu kadarlık yolda başına ne gelmiş olabilir?
Ve yine Oğuzdan aramalar vardı hemen mesaj yazdım.
Defne: burdayım Oğuz
Defne: sadece bugün anneme yardım ettim ve oturduk biraz ailece
Oğuz: haber versene meraktan öldüm burda
Defne: birdahakine veririm aşkım
Oğuz: senin aşkım diyen dillerini yerim
Defne: Oğuz sana kötü bir haberim var
Oğuz: çok mu kötü
Defne: evet
Oğuz: ayrılmak mı istiyorsun?
Defne: Hayır salak
Oğuz: ayrılmamızdan daha kötü ne olabilir ki?
Defne: okulların açılması
Oğuz: hassiktir ben onu nasıl unuttum
Defne: neyse sonra görüşürüz Oğuz
Defne: ben depresyona gireceğim
Oğuz: ben de :(
•Görüldü.
Telefonu kilitleyip yatağa fırlattım. Neden Şubat tatilini bu kadar kısa yapıyorlardı ki?
Başka çarem yoktu. Çalışacaktım. Güzel bir üniversiteyi kazanacaktım. Güzel sanatlara gidebilirdim aslında. Çizimlerim kötü sayılmazdı.
Aklımda düşünceler ile pijamalarımı giyip yatağa yattım.
Emir ile Açelya üniversiteye gidiyorlardı. Onlardan bir kaç tüyo almalıydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANONİM:DEFUZ
القصة القصيرةYaklaşık yarım saat olmuştu. Hava iyice soğumuştu. Ve yağmur atıştırıyordu. O da gelmemişti. Bense bir ümit hala oturduğum salıncakta bekliyordum. Aslında boşversene kimin umrunda? Salıncakta kalkıp taşlara bir tekme savurdum. Kapuşonumu başıma ge...
