1 hafta sonra. Bugün Nefes ablayla Ali, beni abimden istemeye gelecekti. Çok heyecanlıydım. Cihan 9 aylık olmuştu. Gözleri aynı annesiyken geri kalan her şeyi abime benziyordu. Kader saçımı yaptıktan sonra elbisemi giyinmeye gittim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giyinince kızlarla aşapıya indik. Mercan hanım bana sürpriz olarak söz tepsisi yaptırmış
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eylül:Çok teşekkür ederim yengecim Diyim samimiyetsiz bir gülücük gönderdim. O sırada kapı çaldı, hemen gidip kapıyı açtım abimler de arkamdan geldiler. Eylül:Hoşgeldiniz Tahir:Hoş geldiniz Kader:Verin ben çiçeği alıyım Songül:Ben de çikolatayı alayım.
Alinin annesi ile babası da gelmişti. Biz kızlarla hemen mutfağa geçtik. Kahveleri hazırlamaya başladım, bu sırada Nefes abla Cihanla mutfağa geldi. Eylül:Nefes abla, iyi misin? Nefes:Dayanamıyorum, oğlumun babası orada, ama bunu ne Tahir ne de Cihan biliyor. Eylül:Ablam bunu sen istedin, o gün gitmeden önce söyleseydin, evlenirdiniz mutlu olurdunuz. Nefes:Tahir hala benim onu aldattığımı düşünüyor, benimle sadece Cihan için evlenirdi. Sevmezdi Eylül:Tamam bak sakin ol, şimdi içeri geç biz de geliyoruz Nefes:Tamam canım Nefes abla gidince kızların Alinin kahvesine tuz koyduğunu gördüm Eylül:Tamam mı? Songül:Tamam hadi götür.
Kahveleri verince kızlarla Aliyi izliyorduk, kahveyi içince öksürmeye başladı, hemen suyundan içti. Ve Alinin babası Mehmet amca konuşmaya başladı. Mehmet:Kahvelerimiz de içtiğimize göre sadede gelebiliriz. Efendim gençler birbirini görmüş beğenmiş, evlenmeye de karar vermişler. Allahın emri peygamberin kavliyle kızınız Eylülü, oğlumuz Aliye istiyoruz
Babam konuşmaya başladı Hakan:Evet gençler görmüş beğenmiş, bize de hayırlı olsun demek düşer, verdim gitti
Songül tepsiyi getirince yüzükler takıödı ve babam kurdeleyi kesti. Sonra tek tek herkesi öptükten sonra Aliler gitti. Abim kahveler geldiğinden beri durgundu. Eylül:Abi, bir şey mi oldu? Tahir:Oldu! EVET OLDU EYLÜL, DAHA NE KADAR SAKLAYACAKTIN BENDEN! Eylül:Neyi? Tahir:Cihanın benim çocuğum olduğunu. Eylül:Ne? Ne saçmalıyorsun abi. Tahir:Duydum Eylül duydum, Nefesle konuşmalarınızı biliyorum. Eylül:Yok öyle bir şey, Cihan senin çocuğun değil. Cihanın babası öldü tamam mı? Annesine inanmayan onu dinlemeyen adamı baba olarak tanımasına gerek yok, onun babasını öldü bilmesi daha iyi!
Elini bana doğru kaldırdı. Ama vurmadı. Eylül:Vur vursana hadi. Bak Elimdeki yüzüğü gösterek konuştum Eylül:Şu 2 yıl geçsinde evleniyim kurtuluyum senin cehenneminden diye can atıyorum. Bana bir vurmadığın kalmıştı o da oldu, Cihan senin çocuğun değil hiçbir zaman olmadı, olmayacakta.
Diyip odama çıktım üstüme daha rahat şeyler giyinip kendime küçük bir çanta hazırladım. Yanıma bir miktar para da alıp çıktım evden.
Kavga kavga kavga, olay olay olay. Eylül nereye gidecek. Tahir ne yapacak. Nefes Tahire söyleyecek mi? Hepsi ve daha fazlası ileriki bölümlerde :) İyi okumalar düşüncelerinizi bekliyorum
