Tekrardan-BİTTİ

Sürpriz

1 ay sonra
Bugün Aras'ın doğum günüydü. Evin her yerini süsleyip bir sürü yiyecek hazırlamıştık. Bizimkiler de gelince Arasla birlikte aşağı indim. Masanın başına geçince Ali de yanımıza geldi. Aras pastayı üfleyemeyeceği için biz üfledik. Bir sürü fotoğraf çekildikten sonra oturup hem bir şeyler yedik hem de sohbet etmeye başladık.  7 yıl önce bana böyle bir hayatın olacak deseler hayatta inanmazdım. Yakışıklı bir kocam dünyalar tatlısı bir oğlum. Arkadaşlarım yanımda. Keşke abimler de yanımızda olabilseydi.
Eylül:Keşke abimler de burada olsaydı.
Kader:Buradalar zaten, kalbimizdeler.

Birkaç saat sonra hepimiz dağılmıştık. Ali Arası yatırırken ben de evi topluyordum. Ali de aşağı inip bana yardım etti ve çabukça bitirdik evi. Birlikte koltuğa oturup film izlemeye başladık. Bir süre sonra gözlerim kapanmaya başlayınca kafamı Alinin omzuna koydum.

Sabah gözümü yatakta açtım ama yanımda Ali yoktu. Kalkıp Arasın yanına gittim hala uyuyordu. Aşağı indiğimde Aliyi bulamayınca telefonu elime alıp aradım
Eylül;Ali neredesin sabah sabah
Ali:Aşkım Güneyle Songül birbirine girmişler sabah sabah aradı bu mal bizi onun yanındayım şimdi
Eylül:Nolmuş ki bunlara
Ali:Songül hamile ya rüyasında Güneyin onu aldattığını görmüş kurmuş kurmuş bundan hesap sormuş. Bu da hormonları unutup üstüne gitmiş iyice sonra evden kovulmuş. Songül almıyormuş.
Eylül:Ay songül bizi aramadığına göre çok takmamış bu durumu.
Ali:Yok aşkım baya kötü kavga etmişler işte sıkıntı orada bu da burada köpürüp duruyor.
Eylül:Tamam canım siz neredesiniz şimdi ben Arasla geliyim yanınıza
Güney:Eylül git şu yengenle konuş be ikizim
Eylül:Ay iyi tamam ya

Arası hazırlayıp dışarı çıktım arası bebek koltuğuna koyup arabayı songüllere sürdüm. Kapıyı açtığında gözleri dolu doluydu.
Eylül:Songül bu ne hal
Songül:Gümey beni hiç sevmiyor.
Eylül:O nasıl söz çok seviyor o seni
Songül:Ben onu kovduğumda ısrar etmeden gitti evden.
Eylül:O seni daha çok kırmamak için kuzum. Sakinleş sen de
Songül:O kendini affettirene kadar bu eve giremez.
Eylül:Ne yapması gerekiyor peki
Songül:Onu da kendisi düşünsün ya
Eylül:Tamam canım hadi sen yüzünü yıka da gel kahvaltı yapalım.
Songül:Tamam

Songül gidince Arası yere oturtup mutfağa ilerledim. Kahvaltı hazırlarken Songül de geldi.
Songül:Senin nereden haberin oldu?
Eylül:Güney sabah sabah Aliyi çağırmış bana da Ali söyledi.

İçreden Arasın sesi gelince hızlıca içeri girdim. Düşüp kafasını yere çarpmış. Hemen kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. Bir süre ağladıktan sonra susmuştu. Kafasını öpüp sarıldım oğluma. Sonra da kahvaltı masasına oturdum. Kucağıma da Arası aldım. Kahvaltıyı yaptıktan sonra Songüle Arası verip içeri gönderdim ben de mutfağı topladım. Ali arayıp çağırınca Songülle vedalaşıp eve döndük. İçeri girince Ali yanıma gelip kucağımdan Arası aldı.
Ali:Eylül Arasın kafasına noldu?
Eylül:Otururken kafasını vurmuş
Ali:Sen neredeydin o sırada
Eylül:Mutfaktaydım aşkım kahvaltı hazırlıyordum Songülle.
Ali:Küçücük çocuğu yalnız bıraktın yani. Tabi vurur kafasını.
Eylül:Alicim biraz sakin olur musun? Arasın bir şeyi yok o kızarıklıkta geçer zaten.
Ali:Tamam canım sakinim ben.
Eylül:Ben kendimi çok yorgun hissediyorum biraz yatıcam yukarıda
Ali:Tamam canım

Uyanfığımda Aras yanımda yatıyordu gözümü açınca bana tatlı bir şekilde gülmüştü. Kucağıma alıp aşağı indim Ali yine yoktu. Hava kararmıştı. Kaç saat uyumuştum ki. Aliyi aradığımda açmadı. Kendime bir kahve yapıp koltuğa oturdum yine aradım bu sefer açtı. Arkadan müzik sesleri geldi
Ali:Efendim güzelim
Eylül:Ali neredesin sen
Ali:Aşkım Güneyin dertleriyle uğraşıyoruz işte kafa dağıtmaya geldik.
Eylül:Ali sen evlisin senin bir çocuğun var farkındasın dimi. Ne işin var öyle yerlerde.
Ali:Aşkım ben bir şey içmiyorum ki