Tekrardan-BİTTİ

Yanımızda Olan Biri

SABAH
Arası uyandırıp okulu için hazırladım kahvaltısını yaptıktan sonra okula bıraktım kendim de karakola geçtim. Eşyalarımı bıraktıktan sonra ilk işim Alinin odasına gitmek oldu.
Eylül:Ali biraz konuşabilir miyiz?
Ali:Konuşalım
Eylül:Aras sen gittikten sonra çok ağladı.
Ali:Tahmin edebiliyorum. Ama onun için kalsaydım bir daha gidemezdim.
Eylül:Bir de Arasın velayeti hakkında görüşmek istiyorum.
Ali:Aras sana daha düşkün o yüzden sende kalabilir, zaten haftasonları biz vakit geçiririz.
Eylül:Zaten istediğin zaman gelip görebilirsin. Evin anahtarı sende durabilir.
Ali:Peki tamam
Eylül:Kolay gelsin
Diyip kendi odama geçtim. Dosyalarla uğraşırken masamın üstündeki iki çerçeveye gözüm kaydı. Birinde Ali ile benim diğerinde Arasla benim fotoğraflarımız vardı. Sinirlenip Ali ile olan fotoğrafımı yere fırlattım.

Fadik odama geldiğinde yerdeki camları görünce hemen yanıma geldi.
Fadik:Komiserim hiç iyi gözükmüyorsunuz.
Eylül:Biraz midem bulanıyor Fadik bir şeyim yok
Fadik:Renginiz de gitmiş. Müdürden izin alabilirim
Eylül:İyi olur Fadik

Fadik çıkıp bir on dakika sonra izin alıp gelmişti. Eşyalarımı toplayıp eve döndüm biraz dinlenmek için odaya çıktım. Arası alma saatime alarm kurup telefonu komodinin üstüne koydum. Kafamı kaldırdığımda başım dönmeye başladı. Bacaklarım artık beni taşıyamayınca kendimi yere bıraktım sonrası karanlık...

YAZARDAN
Aras okulda annesinin gelmesini beklerken öğretmeni Gamze iste annesine ulaşmaya çalışıyordu. Ulaşamayınca Aliyi aradı
Ali:Buyrun Gamze hanım
Gamze:Ali bey Arası annesi alacaktı sabah öyle söylemişti ama hala gelmedi acaba siz mi alacaksınız?
Ali:Yok ben almayacağım annesi alacak trafiğe takılmış olabilir. Ben luan uzakta olduğum için gelemiyorum.
Gamze:Peki anladım gelmezse ben Güney ile gönderirim
AliTamam bana da haber verirseniz sevinirim

Gamze Ali kapattıktan sonra Güneyi aradı. Güney hemen gelip Arası aldı. Eve geldiklerinde bir çok kez kapıyı çalmalarına rağmen açan kiöse olmayınca arka bahçeye doğru ilerlediler. Arka bahçenin kapısı açık olduğu için oradan girdiler. Aras eşyalarını salona bırakıp hemen annesine baktı. Yukarı çıktığında bir çığlık koptu. Gümey koşarak yukarı çıktı, yerde baygın yatan Eylülü görünce hemen kucağına alıp yatağa yatırdı. Odadaki kolonya ile bileklerini ovarken bir taraftan Arası sakinleştiriyordu. Eylül yavaş yavaş gözlerini açmaya başlamıştı.

EYLÜL
Gözümü açtığımda başucumda ağlayan Arası gördüm
Eylül:Annecim
Aras;Anne ben çok korktum
Eylül:Kıyamam sana gel buraya
Diyip sarıldım hemen.
Güney:Eylül kalk doktora gidiyoruz
Eylül:Gerek yok Güney
Güney:Var
Eylül:Bu aralar bir şey yemiyorum o yğzden olmuştur.
Güney:Ayrıca bu Ali nerede? Siz nasıl yalnız bırakıyor?
Eylül:Güney biz Aliyle...
Aras:Babam evden gitti, kendine yeni ev alcakmış benim iki tane odam olucakmış. Haftasonu babamla olucakmışım dayı
Güney:Siz aliyle boşanıyor musunuz?
Eylül:Evet
Güney:Neden? Büyük kavga ettik. Birbirimizi anlamamaya başladık. Böylesi daha iyi olacak.
Güney:Bak daha iyi olur. Bu çocuk napsın bu yaşta. İyi bari ikinciyi yapmadınız.
Eylül:Güney biz kararımızı verdik işte.
Güney:İyi tamam sen şimdi burada yatıyorsun biz sana yemek hazırlıyoruz sonra da ben gidiyorum benim de evde bekleyen bir çocuğum bir karım var malum yengen biraz arıza.
Eylül:Güney ya
Diyip güldüm.

Güney ve Aras tepsiyle yanıma geldiler. Aras yanıma oturfu Güneyde tepsiyi bırakıp gitti. Hem kendim yiyordum hem de arasa yediriyordum. Yemeğimizi yedikten sonra birlikte uyuduk.

SABAH
Uyanıp güzel bir kahvaltı hazırladım. Bugün doktora gideceğim. Arası hazırladıktan sonra kahvaltı yaptık ve yola çıktık. Önce Arası okuluna bırakıp doktora gittim. Mide bulantımdan baş dönmesinden ve dünkü bayılmamdan bahsettim. Belli tahliller yaptılar.

Tahlil sonuçları çıkmıştı.
Doktor:Eylül hanım tebrikler hamilesiniz
Eylül:Ne? Gerçekten mi?
Doktor:Evet gerçekten. Ama daha hamileliğin çok başı o yüzden biraz dikkatli olmalısınız.
Eylül:Tamam teşekkürler.

Hastaneden çıkınca elim karnıma gitmişti. Yine hamileydim. Bunu Aliye söylemeli miydim?

1 HAFTA SONRA
Aras dün Songüllerde kalmak isteyince kıramayıp oraya götürdüm. Bütün gece yalnızdım. Sabah uyandığımda karnım şiddetli bir sancı vardı. Hareket etmemi bile engelliyordu. Elimle telefonuma uzanıp rehbere girdim. En başta Ali vardı. Aliyi aradım
Ali:Efendim?
Eylül:Ali.. Ahh... Yardım et
Ali:Eylül iyi misin sen noldu?
Eylül:Bebek, bebeğe bir şey oluyor Ali!
Ali:Ne! Bebek mi ne bebeği?
Eylül:Ali nolur çabuk gel! Korkuyorum
Acıyla kıvranmaya devam ederken Ali geleceğini söyleyip kapatmıştı. Kısa bir süre sonra gelmişti. Anahtarı olduğu için kapıyı açıp hemen yanıma koştu.
Ali:Eylül!
Eylül:Ali korkuyorum, Ali!
Ali:Tamam doktora götürücem seni tamam mı güzelim?

Beni kucağına alıp hızlıca arabaya bindirdi. Kendisi de bindikten sonra hızlıca hastaneye koştu. Yine kucağına alıp hasteneye girdi. Sedye gelince beni sedyeye bıraktı.
Eylül:Ali! Ona bir şey olmaz dimi Ali
Ali:Olmayacak
Alinin gözlerinden de yaşlar düşmeye başlamıştı.

Doktor kendimi yorduğum ve üzdüğüm için bebeğin böyle bir tepki gösterdiğini korlulacak çok bir şey olmadığını, ama sonraki dönemlerde dikkat etmem gerektiğini söyleyip odadan çıktı. Ali yanımdaydı.
Ali:Ne zaman söyleyecektin?
Eylül:Ali ben
Ali:Ne kadar korktum biliyor musun? Sen telefon ettiğinde ne kadar korktum haberin var mı? Sana, size bir şey olucak diye korltum. Söyleseydin bana...
Eylül:Nolurdu? Boşanmaz mıydın? Sırf bebek için boşanmaz mıydın Ali? Beni sevdiğin için veya Aras üzülmesin diye değil bebek için boşanmazdın dimi Ali?
Ali:Saçmalama! Senden ayrılmamak için sebebim olurdu sadece
Eylül:Madem ayrılmak istemiyorsun ne diye bu kadar acı çektirdin
Ali:Yediremedim işte! Söylediklerin doğru da olsa ağırıma gitti.
Eylül:Ali... Ben seni çok özledim.
Ali:Ben de seni, bende seni çok özledim.

Diyip bana yaklaştı ve günlerdir ayrı kalan dudaklarımızı birleştirdi.
Ali:Senden bir daha asla ayrılmam
Eylül:Ayrılma zaten

Hastaneden çıkıp Arası okulundan aldık ve eve gittik.
Aras:Yaşasın eski günlerdeki gibi.
Eylül:Eski günlerdeki gibi annecim.
Ali:Eylül sen niye ayaktaşın otursana
Aras:Niye ki cezalı mı?
Eylül:Ali Arasla da konuşmamız lazım artık
Ali:Haklısın gel bakalım aslan parçası kucağım.
Aras:Noldu?
Ali:Şimdi babacım biz annenle barıştık. Ama barışmamızda en önemli etken olan birisi var.
Aras:Nerede peki
Ali:Şuan burada yanımızda
Aras:Ee yanımızda kimse yok
Eylül:Yok çünkü o kişi burada
Diyip karnımı gösterdim.
Aras:Neden?
Ali:Orada ufacık bir bebek var.
Aras:Bebek mi?

Bebek olduğunu duyunca gözlerinin içi parladı.
Eylül:Evet annecim o bebek senin kardeşin.
Aras:Yaşasın! Arkadaşlarımın hep kardeşi vardı şimdi benim de kardeşim olucak
Ali:Evet oğlum sen de artık abi olucaksın
Aras:Adı ne peki?
Eylül:Daha belli değil kız mı erkek mi olduğu belli olsun o zaman belli olucak.
Aras:Tamam ben odama çıkıp ödevimi yapıcam
Eylül:Tamam aşkım.

Aras yukarı çıktıktan sonra Ali yanıma gelip dizime yattı.
Ali:Eylül ben özür dilerim. Size yaşattıklarım için.
Eylül:Ben de özür dilerim sana söylediklerim için.
Ali:Seni seviyorum güzelim
Eylül:Seni seviyorum aşkım...