Tekrardan-BİTTİ

İhmal

Ben karakolda dosyalarla ilgilenirken içeri Fadik ve Ali girdi. Soran gözlerle onlara baktım
Fadik:Komiserim bir ihbar var
Eylül:Neymiş hemen bakalım
Fadik:Dün gece karakola bir çocuk getirildi. Sokakta bulmuşlar çocuğu zar zor konuşturduk. Annesi ve üvey babası varmış bir de ablası.
Eylül:Ee sonra
Ali:Ama uyandığında ne annesi ne ablası ne de üvey babası evdeymiş.
Eylül:Adresini biliyor mu? Gidip bakalım
Ali:Sadece çocuğun ismini biliyoruz.
Eylül:Sosyal hizmetlerden birisini çağıralım   belki bir şey öğrenebilir.
Fadik:Tamam komiserim
Diyip odadan çıktı.
Ali:Sen iyisin dimi sancın falan yok.
Eylül:İyiyim ben hem ilk hamileliğim değil. Bu kadar üstüme düşme şimdiden.
Ali:Ama ilk defa bu kadar dikkat etmen gerekiyor.
Eylül:Sen merak etme ben dikkat ediyorum.

Biz böyle konuşurken Fadik geldi.
Fadik:Çocuğun kolyesinde ad soyad ve adres yazıyor komiserim
Eylül:Tamam hemen gidelim
Ali:Eylül sen otur biz gideriz
Eylül:Nedenmiş o
Ali:Sen hamilesin çünkü.
Eylül:Of Ali of iyi ben de Arasın yanına gidiyorum o zaman.

Karakoldan çıkıp Arasın kreşine gittim. İçeri girdiğimde bütün çocuklar ağlıyordu. Öğretmenleri ise diğer öğretmenlere ağlayarak ve gergin şekilde bir şeyler anlatıyordu.
Eylül:Gamze hanım noluyor burada
Gamze:Eylül hanım ben de sizi aradım ama ulaşamadım Ali bey de açmadı.
Eylül:Ali görevdeydi de noldu neden aradınız?
Gamze:Aras..
Eylül:Arasa bir şey mi oldu?
Gamze:Kayıp
Eylül:Ne! Nasıl kayıp ya? Siz bu çocuklara bakmıyor musunuz? Benim oplumu bulacaksınız.

Çantamdan telefonumu bulup Aliyi aradım. Açmayınca Fadiği aradım. O da açmadı. Onlarla giden herkesi aradım ama kimse açmadı.
Eylül:Açsana Ali aç
Diyip ağlayarak sandalyeye oturdum. Bütün öğretmenler başımda toplandı. Birden sakinleşip sordum.
Eylül:Aras kayıpsa bu çocuklar neden korkuyla ağlıyor?
Gamze:Bilmiyorum ben dışarıdaydım geldiğimde ağlıyorlardı hiçbir şey söylemiyorlar.

Ali görevden dönmüştü. Telefonunu karakolda bıraktığı için yeni eline alıyordu Eylül defalarca aramıştı. Endişelenip Eylülü aradı.
Eylül:Ali?
Ali:Eylül canım sen iyisin dimi bir şeyin yok
Eylül:Ali sen neredesin? Niye açmıyorsun telefonunu. Oğlumuz kayıp defalarca aradım seni sen bir telefona bile bakamadın.
Ali:Karakolda unut-Ne! Aras mı kayıp? Neredesin hemen geliyorum.
Eylül:Kreşteyim
Ali:Sen sakin ol hemen grlicem ben.
Diyip hızlıca çıktı kreşe vardığında veliler çocuklarını almaya gelmişti. İçeri girip Eylülün yanına gitti. Ağlamaktan hali kalmayan Eylül kalkıp Aliye sarıldı. Ayrılınca Ali konuşmaya başladı.
Ali:Ne demek Aras kayıp? Siz nasıl öğretmenlersiniz? Böyle bir şeyin olmasının imkanı olmamalı burada. Nasıl benim oğlumu ihmal edersiniz?
Kreşin müdürü konuşmaya başladı.
Müdür:Ali bey çok haklısın gerekli işlemleri yapacağımızdan hiç şüpheniz olmasın.
Ali:Oğlum bulunsun ondan sonra tekrar karşı karşıya geliriz müdür bey.
Gamze:Bakın anlıyorum sizi çocuğunuzun nerede olduğunu bilmiyorsunuz ama biraz daha sakin olmanız gerekiyor.
Ali:Buranın kamera görüntüleri nerede?
Gamze:Öyle istediğiniz gibi bakamazsınız beyefendi.
Ali:Arasın babası olarak bakamam ama bir polis olarak bakabilirim.
Müdür:Tabi buyrun
Kamera görüntülerinin olduğu bilgisayar açıldı ve bugünün görüntüleri izlenmeye başlandı.

Bir adam arasın öğretmeniyle konuşup içeri giriyordu. İçeride elinde silahla Arası yanına alıp çıkıyordu. Çıkarken elindeki zarfı Gamzeye verip dudağına öpücük bırakıp gidiyordu.
Ali:Bunlar ne? Bunlar ne!
Gamze:B-Ben özür
Eylül:Bir de ben dışardaydım bir şey bilmiyorum dedin. Allah senin belan- Ahh
Karnıma şiddetli bir sancı girmişti.
Ali:Eylül aşkım.
Eylül:Ali... Aaa... Ali bul oğlumuzu Ali!
Ali:Önce seni doktora götürmem lazım.
Eylül:Gerek yok geçer birazdan.
Ali:Eylül saçmalama acı çekiyorsun
Eylül:Gerek yok dedim Ali
Ali:Eylül inatlaşma gidiyoruz
Eylül:Öf tamam

Ali hızlıca Eylülü arabaya bindirip hastaneye doğru sürdü. Doktor kontrolleri yaptıktan sonra odaya girdi.
Doktor:Eylül hanım kendinizi çok yoruyorsunuz. Riskli bir hamilelik geçiriyorsunuz daha dikkatli olmanız lazım. İlk 3 ay boyunca ekstra dikkat etmeniz gerekn dönem. Dikkat etmezseniz bebeğinizi kaybedebilirsiniz.
Eylül:Ama benim oğlum var onunla ilgilenmem gerekiyor işe gitöem gerekiyor.
Doktor:İşe bir süre ara vermek zorundasınız. Evde ise dikkatli şekilde hareket ederseniz sorun çıkacağını sanmıyorum.
Ali:Tamam doktora hanım ben özellikle dikkat ederim.
Doktor:Ali bey size de gerçekten büyük bir iş düşüyor bu süreçte.
Eylül:Bugğn çıkabiliyor muyuz?
Doktor:Sizi bugün misafir edicez Eylül hanım.
Ali:Aşkım ben buraya kızları göndericem tamam mı? Yarın Arası bulup getiricem sana.
Eylül:Tamam canım.

Ali gitmişti. Bende uykuya daldım. Gözlerimi açtığımda başımda kader ve songğl vardı.
Kader:Kuzum uyanmışsın
Eylül:Ali gelmedi mi?
Songğl:Daha gelmedi. Duyduk çok üzüldük kardeşim. Gamze nasıl böyle bir şey yapar aklım almıyor.
Kader:Songül!
Songül:Ne?
Kader:Eylülün iyi hissetmesi lazım ya
Songül:He... Şey ama ya Ali kesin Arası bulmuşturhatta şuanda sana hediye alıyorlardır.
Eylül:İnşallah

Ali her yerde Arası götüren adamı arıyordu. Arabanın plakası sahte değildi. Yerini tespit edip hemen olay yerine gitti. Gittiği yer bir apartmandı. Kaçıncı katında olduğunu bilmiyordu. Ekiple birlikte tek tek dairelerin zilini çaldı. En son geldiği daireden kameralardaki adam çıktı.
Ali;Merhabalar
Adam:Merhaba
İçeriden Arasın boğuk sesi gelince alinin eli beline gitti. Ama adam ondan önce davrandı.
Adam:Merhaba Ali göktürk, oğlun içeride. Sende gir sende.

Apartman kapısında bekleyen fadik ve ekibi camın önünden geçen Arası görüp yavaşça yukarı çıkmaya başladı.

Ali kafasına dayanan silahla evin salonuna doğru ilerledi Aras onu görğnce ağlamazını şaddetlendirdi.
Ali:Aras oğlum gözünü kapat görme bunları
Diyince Aras da babasını dinledi.
Adam:Kadir abiyi hatırladın mı?

Kadir Alinin suç üstü yakaladığı mafyaydı. Adam hala içerideydi.
Ali:O hala içerde
Adam:Ama adamları dışarda.
Ali:Arası bjrak insin
Adam:Öyle kolay değil. Önce oğlun gözünün önünde ölücek. Sonra karının karnındaki bebeğin he belki sonra da karın. Ama en son sen bunca acıyı çektikten sonra geberip gidiceksin. Silahı Arasa doğrulttu. Ve Silah sesi.....

Fadik içeri girip adamı etkisiz hale getirmişti. Ali hemen Arasın yanına gidip onu sakinleştirdi. Adamı yaka paça götürürlerken Ali de Arası kucağına alıp arabaya bindirdi ve hastaneye götürdü. Elinden tutup önce ona çikolata aldı sonra da Eylülün yanına çıktı.

EYLÜL
Ben yatakta yataken Ali girdi. Peşinden de küçük Ali'm. Arasım.
Aras:Anne
Eylül:Oğlum
Diyip sarıldım ona sımsıkı sarıldım yıllardır görüşmemiş gibi sarıldım.
Eylül:Çok korltum sana bir şey olucak diye.
Aras:Neden hastanedesin annem
Eylül:Kardeşin de korkmuş doktor da dedi ki abisini hastanede beklesin.
Aras:O zaman ben geldim gidelim artık.
Ali:Olmaz çünkü annen bir gece bırada kalıcak.
Aras:Biz de kalalım.
Ali:Ben kalıcam sen songül teyzenle gidiceksin.
Aras:Ya baba bak şu yandaki yatak boş ben orada seninle yatsam olmaz mı?
Eylül:Olur annecim olur.

Gece olmuştu Eylül ve Aras uyumuş Ali ise kenardaki koltuktan onları izliyordu. Belki de bebekleri olmasaydı şuan burada bu şekilde değil ayrı evlerde ve mutsuz olucaklardı...