Bab 13 🎈

992 54 0
                                    

Aku mengeluh perlahan. Telefon aku pegang dari tadi. Tunggu panggilan dari seseorang. Aku tatap chat terakhir kami. Aku rasa sedih. Dah 3 bulan berlalu. Satu khabar berita dari Zhafi aku tak dapat pun. Sedih.

Aku sunyi. Aku rindu nak lepak-lepak dengan dia. Aku dah tak ada teman lepak dah sekarang. Dulu kalau dia off duty mesti dia datang sini. Tapi takkan selama 3 bulan dia kerja straight tanpa henti? Bohong la..

Baju sweater kepunyaan Zhafi aku bau. Lengan baju itu aku tekup pada wajahku. Aku tak sempat pulang lagi sweater dia. Tapi tak apa la... ni jadi pengubat rindu aku pada dia.

"Adik." Aku menoleh.

"Kenapa?" Iffat melangkah ke arah aku.

"Mama kata kau tak makan lagi. Kenapa? Kau lupa ke kau ada gastrik? Nanti masuk hospital lagi macam mana?" Kata-kata Iffat ibarat masuk telinga kanan keluar telinga kiri. Fikiran aku masih menerawang memikirkan Zhafi.

"Iffa." Aku tersentak apabila bahu aku ditolak. Aku pandang Iffat kembali. Kening aku terjungkit sebelah.

"Apa?"

"Kau kenapa? Lately ni kau selalu termenung. Lepas tu pandang telefon macam nak tembus. Asal? Kau ada masalah?" Aku geleng kepala.

"Tak."

"Betul ke ni? Aku dah kenal kau lama Iffa. Dari dalam perut mama lagi aku dah kenal kau." Aku hanya senyum dengar kata-kata Iffat. Aku tak berdaya nak gelak. Mood aku barai. Yeah... barai sekali lagi. Bukan sekali lagi... dah lama barai ni berpanjangan.

"Tak nak share?" Iffat masih berusaha. Aku hanya senyum pandang dia. Iffat tepuk bahu aku.

"Kalau dah sedia nak share aku sudi dengar."

Aku masih senyum. Senyum hambar.

"Jangan pendam nanti sakit sendiri."

Aku diam. Aku tak ada mood nak bercakap. Suara pun macam nak tak nak aje keluar. Buat masa ni aku tak ada mood nak bercakap pasal Zhafi. Aku rasa buat masa ni aku pendam aje lah.

Telefon aku tiba-tiba berdering. Aku pantas lihat nama yang terpapar. Kemudian aku mengeluh. Aneeq. Aku tak ada mood nak bercakap dengan dia. Deringan tadi berhenti.

Tak lama lepas tu bunyi lagi telefon aku.

"Asal tak jawab?" Soal Iffat. Aku tahu dari tadi dia perhatikan aku. Aku geleng kepala.

"Tak penting."

"Jawab la mana tahu penting. Banyak kali dia call tu." Iffat jeling nama dekat telefon aku. Aku biarkan. Malas nak halang.

"Bukan itu ke yang kau tunggu?" Soal Iffat selamba. Nak korek rahsia la tu. Aku geleng kepala lagi.

"Habis tu siapa?" Aku angkat bahu.

"Zhafi?" Aku diam. Mata aku mula merenung bintang di langit. Tabiat aku kalau duduk luar waktu malam.

"Betul la dia?" Aku masih diam.

"Bak sini handphone tu." Aku serahkan pada Iffat. Iffat jawab panggilan yang entah ke berapa itu.

"Hello... haa ya ini telefon Iffa."

"Ada apa call dia ya?"

"Bukan apa... tak elok la call isteri saya malam-malam macam ni. Ganggu orang nak tidur. Lagi dosa ganggu malam suami isteri." Aku dgr aje apa yang Iffat cakap. Pandai kau la Fat... aku tak larat nak larang.

"Haa yalah. Assalamualaikum." Aku lihat Iffat matikan talian tadi. Kemudian dia serahkan telefonku kembali.

"Thanks." Aku senyum.

MY SECRET LOVE💝 [COMPLETED]Where stories live. Discover now