Long Lost Mafia Girls

Chapter Thirty Two

Chapter 32:

Steven Kirk

Nagising ako ng maaga dahil sa ingay na nanggagaling sa baba. Anong oras naba? Maaga pa naman bakit ang iingay na nila. Pero bago yan magpapakilala muna ako sainyo. Steven Kirk Fletcher is my name at ang oldest sa group. Ako ang pang lima sa malakas sa aming walo.

Naghilamos na ako ng mukha at bumaba na. Wala naman sila sa sala. Dumeretso ko ng kusina at napanganga nalang sa nakita. "What the hell is happening here!?" Kunot noo na tanong ko sa kanila. Tinapunan lang nila ako ng tingin at bumalik na sa mga pinaggagawa nila.

Gusto niyo malaman kung anong ginagawa nila? Simple lang naman. Nagluluto lang naman sila ng mga pagkain. Pero mukhang di 'to pag luluto eh. Si Aimon na tinatry buksan ang stove. Hindi ba naman kasi buksan muna ang LPG.

"Ano ba 'to? Naubusan na ata tayo ng gas. Look, kanina ko pa 'to pinagtya-tyagaan na buksan pero ayaw padin." Sabi niya ng medyo naiinis na. Hayst sabi ko na nga ba eh!

"Dyan ka nalang sa electric stove magluto, Ai. Para masalang na natin 'to." Utos naman sa kanya ni Landon.

Sunod ko namang tinignan ay si Razeph. Hinuhugasan niya ang bigas. Tinakpan niya na ang pinaglagyan ng bigas pagkatapos ay inilagay agad sa rice cooker. Pagkatapos nyon ay sinaksak niya na ito at iniwanan. Seriously?! Makakakain ba kami ng matino nito?

Ni hindi man lang niya binaba para maluto. Sa aming walo, Kaming dalawa lang ni Gavin ang marunong magluto. Sunod naman ay si Reighn na binalatan ang garlic at onion tsaka inilagay sa pan. Take note, wala pang hiwa hiwa. Napapailing naman ako sa nakikita ko. Halos lahat sila nagkakagulo.

"Teka nga Reighn, Di mo man lang ba hihiwain yang onion at garlic ha?" Tanong sakanya ni Lincoln. Buti pa 'to naisip yon. Aish!

"Wag na, hindi naman natin yan kinakain. Pampalasa lang naman yan diba?" Sagot niya rito.

"Sabagay oo nga naman." Akala ko pa naman. Haynako! Mga taong 'to, tao pa ba to? Nakarinig naman ako ng yabag ng mga paa pababa.

Someone is going downstairs. At yari tong mga to hahaha. Pagpasok na pagpasok ni Gavin dito sa kusina ay kitang kita ko kung paano magdilim ang mukha niya. This kitchen is one of his favorite place in this house. So better careful to use this, co'z once you mess this you'll never see sunrise.

"WHAT THE!?? WHAT ARE YOU DOING?!" Galit na saad niya. Ang anim na mokong naman ay di pansin ang galit niyang emosyon.

"Bulag kaba Gavin? Syempre nagluluto." Oopps. Agad naman silang natigilan ng marealize nila ang sinabi ni Razeph. Yari na talaga sila nito.

At ayan ang mga mokong namumutlang nag angat ng tingin kay Gavin. "Pag bilang ko ng sampu, Wala na dapat kayo dito." Nagtitimping sabi niya. At ayan ang anim wala pang isang segundo kumaripas na ng takbo palabas ng kusina. "You'll face your punishment later, get ready bastards." Huling sabi niya sa mga ito.

"Hyung, bakit hindi mo man lang sila pinagsabihan?!" May paggalang niyang sabi sakin. Medyo natawa naman ako sa itsura niya ngayon.

"Pagbaba ko ganyan na ang nadatnan ko. It's not my fault bro. Oorder nalang ako ng makakain natin, Kesa naman yan ang kainin natin." Tinanguan niya lang ako. Nakita ko namang may tinawagan siya sa telepono. Siguro ipapalinis niya itong kusina.