Chapter Fourty Eight

269 9 5
                                    

Chapter 48: The Revelation

"What the hell is this Kiersten?!" Napa balikwas ako sa aking kama dahil sa boses ng kuya ko. I'm sleeping tch.

"What the hell din! Madaling araw nanggugulo ka sa tulog ko?" Sambit ko at nagtalukbong ng kumot.

Kung bakit naman kasi sya nambubulabog ng ganitong oras eh. Ang sarap sarap na ng tulog ko. Atsaka, maaga pa ako sa school bukas. Freak! Nag-aaral paba ako? Gosh.

Hindi ko pa din sya pinapansin ngunit agad naman nyang hinatak ang kumot ko na nakatakip sa aking mukha. Great!

Agad ko syang sinamaan ng tingin at umupo. Kinusot kusot ko ang mata ko para mag adjust sa liwanag na binuksan nya!

"What is your problem dude?" Mala-lalaki kong saad. Nakakairata! Wala yata tong manners eh, pero hindi lang pala sya ang nandito.

Napanganga ako dahil tatlo silang andito sa kwarto ko. Agad rin akong napangunot ng noo ng may hawak silang documents.

Hindi pa din nagsisink-in sa utak ko kung anong meron dahil may anim na pares ng mata lang naman ang tinititigan ako ng masama.

"Why aren't you talking? Don't stare like that, It creeps me out SUPER!" Kuya Clove gave me the folder with documents. Bakit hindi nalang kasi nila ako diretsuhin?

"Oh" bigkas ko ng mabasa at makita ito. Syempre hindi ko binasa lahat, sulyap mata lang ganon. Kung babasahin ko pa yan edi bukas pa ako natapos sa sobrang haba at dami noh.

"Gusto niyo bang basahan ko kayo ng kwento para makatulog kayo at hindi mambulabog?" I joke HAHAHAHA. Ngayon ay mas tumalim ang titig nilang tatlo sakin.

"Seriously? Care to explain it all huh? Do we look like we are joking here?" I shrugged!

"Yes, I think you already read and saw it base on your reaction, therefore its basically yes we are the long lost mafia girls. Uhm, uncle is also involve in here just so you know. And yes we are not just a gangsters. Yes, I killed people but it has a reasons. I don't kill without any reasons. And yes, nagtatago kami." I grin on them.

"Kailan pa Brynn? Napaka delikado ng pinapasok nyo!" Kuya Cloud said.

"I know. Uhm almost 4 years? I don't know.  I'm just doing it to find who's behind all of those accidents way back then." Nag-iwas ako ng tingin sa kanila. I can handle myself! I can stand on my own.

"Oh may napala kaba?! Huh? Ayan ang hirap sayo eh! Masyado kang selfish! Hindi mo iniisip yung taong nakapaligid sayo! Yung mga taong mag-aalala kapag napahamak ka. You just can't do such things, Brynn! H'wag kang mandamay ng mga taong hindi naman involve sa gulo mo—sa gulo ng pamilya natin!" and my heart felt a thousands of needles.

Did I make them worry? Gano'n naba talaga ako ka selfish? hahaha pvta. Selfish ba yung maghanap ng hustisya para sa mga magulang mo? At isa pa? Nandamay? Wow, just really wow! I cannot believe what he says! I close my eyes and calm myself. I tried to stop my tears from falling and luckily it works! Hindi naman nila alam yung pinagdadaanan ko, yung sakit na nararamdaman ko gabi gabi. At yung pangungulila ko.

Ofcourse may napala ako. For almost 4 years I did my very best to search and find those fucktards! He's a fucking good in acting. VERY CONVINCING! I don't know but for all those people who surrounds me, I shouldn't trust him easily. Ang nakakabigla pa, ang isa sa mga inaasahan ko ay sya pa 'tong magtatraydor sa akin at sa pamilya ko. We are so blind. Blind in anger and hatred! Kailangan ko nang matapos ang sinimulan nyang gulo bago pa may makuha nanamang buhay sa amin.

"I'm sorry for being selfish. I'm sorry if I make you worried but can you please trust me this time? I know what I am doing. And I know who killed our parents. I just know!" Tumayo ako at niyakap sila, I should trust them but not this time. Maybe I will tell them who's behind all this mess soon. Not now, not until my plan works. Ayokong magpadalos dalos sila oras na malaman nila kung sino-sino ang pumatay at sumira ng pamilya namin.

"Princess we're here to protect you no matter what happen. You also need to trust us. We are family right? Just be safe always. We don't want to feel empty again. We should fight together!" We hugged each other. And tears can't help but to fall. I love them so much, and I don't want anyone will hurt us again.

I don't want to ruin my plans—our plans. Because I know na madami syang tenga sa bawat lugar at tao na nakakasalamuha ko. Its been a long time, sa tingin ba nila maiisahan nila ako? No way in hell. We are too much blind to see that. Ewan ko nalang kung anong mararadaman ng mga kuya ko na ang minamahal nilang ina at uncle ang may pakana ng lahat ng 'to.

Yes, you read it right. Hindi patay ang aking magaling na ina. Bakit nga ba hindi ko yun nahalata noon pa? Na hindi talaga mahal ni mom si dad. How can she do such things? She's crazy!

————

Be safe always! 我愛你😘 thanks for waiting and for reading! Thankyou also for supporting my story, Don't forget to vote, and leave a comment and follow my acc. See you on the next chapter. hopw you like it~ by the way, how's your online classes? hm, goodluck for those who will take their examinations. aral mabuti 😊♥️

Long Lost Mafia GirlsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon