BEA's POV
Nang mabalabay ako ng campua ay sumilong muna ako sa waiting shed dahil hinatid lang ako ni kuya kanina kaya hindi ko dala yung kotse ko. Nakaupo ako sa waiting shed ng biglang nagring yung phone ko kaya sinagot ko ito
"Hello sino to?"
[Bea its me James]
"Busy ako"
[wait wait wait gusto lang kitang makausap bea]
"Wala na tayong dapat pang pag usapan James!"
[Bea please pakinggan mo ako]
"Sige papakinggan kita hanggang kaya ko pa"
[bea sorry dun sa nagawa ko sayo bea sana mapatawad mo ako at sana mabigyan mo ako ng second chance]
"Ah so ganun lang pala kadali sayong kalimutan lahat, ganun lang kadali sayong humingi ng tawad at ganon lang kadali sayong humingi ng second chance ha" hindi ko napigilan yung luha ko
[bea please pakinggan mo ako, kaya lang naman nangyari yun kasi dinamayan ko lang si nadine nung araw na yun kasi nakipag break siya sa boyfriend nya one month bago siya bumalik dito sa canada]
"Ah so ganun pala kayo magdamayan no! Nagdadamayan kayo sa kama! Ano james hindi ba siya masarap kaya gusto mong balikan kita ha"
[Bea please pakinggan mo naman ako]
"Tama na please james hindi ko na kayang makipag usap sayo" sabi ko sakanya atsaka pinutol yung tawag.
Patuloy parin ang pagluha ko dahil kay james dahil nung tumawag siya ay biglang bumalik lahat ng masasakit na ala ala na iniwan nya saakin
"Bea ok ka lang" nagulat ako ng may bigalng mag salita sa likod ko at nung lumingon ako ay nakita ko ang nag aalalang mukha ni nico
"Ok lang ako" sabi ko sakanya kahit lumuluha ako
"No hindi ka okay" sabi nya atsaka umupo sa tabi ko
"Alam mo naman pala nagtatanong ka pa" sarkastikong tugon ko sakanya kaya natawa siya
"Look if you want someone to talk just talk to me I'll never left you until your not okay" sabi nya saakin
"ok sabi mo ehh" sarkastikong tugon ko ulit sakanya at hindi naman siya umimik, pagkatapos ng ilang minuto ay binalot kami ng katahimikan kaya binasag ito ni nico
"Bea gusto mo na bang umuwi"
"Ayaw ko munang umuwi"
"Ah sige pero gusto mong pumunta sa isang park?"
"Sige!"
Habang naglalakad kami ay hindi ko maiwasang tumingin kay nico ang pogi nya talaga kaya hindi ko maitatanggi na baka isang araw ay ma-fall ako sakanya pero teka mukhang na fall na yata talaga ako saknya. At nung nandun na kami sa kotse nya ay agad nya kong pinagbuksan ng pinto at kinuha yung gamit ko pagkasakay ko ay agad ding pumasok si nico at mabilis na pinatakbo ang kotse nya at habang nag dridrive siya nahuhuli ko siyang sumusulyap saakin, ayokong mag assume pero may gusto kaya siya saakin? At di ko namalayan kakaisip ko ay nandito na kami sa isang glass-covered garden hindi ko maiwasang mamangha sa ganda nito
"Bea tara na pasok na tayo" sabi nya kaya tumango ako
"Ah sige tara" sabi ko sakanya at bigla nya akong hinila kaya holding hand while running ang eksena namin ni nico hindi ko tuloy maiwasang kiligin heheh confirmed! Inlove ako sakanya at nung makapasok kami ay agad kaming umupo sa isang bench
"Bat ka umiiyak kanina bea?"
"Ahh wala yun"
"Sige na bea sabihin mo na magkaibigan naman tayo ehh"
"Kaibigan pala kita di ako na informed" pangiinis ko sakanya
"Akala ko naman kaibigan tingin mo saakin hindi pala" KAI-BIGAN ANG TINGI KO SAYO NICO
"Hahahah charot lang"
"Bakit ka nga umiiyak kanina?"
"Tumawag kasi yung Ex ko"
"Tapos?"
"Gusto nyang balikan ko siya"
"Eh bakit kanaman umiyak?"
"Kasi tuwing naririnig ko yung bosses nya parang bumabalik lahat ng pagtataksil na ginawa nya saakin"
"Tss dapat hindi pinagaaksayahan ng luha yung mga ganyang lalaki" sabi nya at di ko namalayan na nakasandal na pala ako sakanya, Hayyys buti nalang nandito si nico tuwing malungkot ako feeling ko palagi akong ligtas kapag nasa tabi ko siya, at higit sa lahat comportable ako sa tabi nya hayyys inlove na nga ako sakanya, pagkatapos nun ay di ko na malayan na nakatulog na ako na nakayakap kay nico
THANKS FOR READING THIS CHAPTER
PLEASE VOTE IT!
