NICO's POV
"Uhm Bea tara simulan na natin yung project para matapos tayo within this week" sabi ko kay bea
"Ah sige tara pero saan pala tayo gagawa?" Tanong ni bea saakin
"Dun nalang tayo sa study room" sagot ko sakanya
"Ah sige, tara na!" Nakangiting sagot nya "pero teka nasaan nya pala yung mga binili natin?" Dagdag na tanong nya.
"Don't worry nasa taas na" sabi ko sakanya sabay kindat kaya ayun nagblush siya whahahahahahahahaha.
BEA's POV
Pag-kaakyat namin ni Nico sa 3rd floor nung bahay nila ay naglakad kami sa isang pasilyo na papunta sa study room nila.
Pagdating namin sa studyroom ay agad pumasok si Nico sa loob kaya sinundan ko siya, pagkapasok ko namangha ako sa dami ng libro dito parang isang library ito na may mahigit 5000 na libro at karamihan dito ay medical book at may nakita din akong shelves na puno ng Pocketbooks.
"Bea tara simulan na natin" nagulat ako ng bilang nagsalita si nico mula sa likod ko
"Ah sige, ganito nalang ako nalang yung gagawa nung pinaka base, ikaw nalang mag paint ng mga styro balls " nakangiting sabi ko at nagsmile din siya
Sinimulan kong simulan ang base na gawa sa popsicle stick habang nagdidikit ako ay hindi ko maiwasang tumingin kay nico, ampogi nya talaga! Heheheheh, napansin ko ang galing nya sa pag pipaint. Pagkatapos ng 2oras ay wala pa sa kalahati yung base nung DNA MODEL namin at napansin ko naman si nico na patapos na.
"Bea maiwan muna kita sandali ahh kukuha lang ako ng pagkain" paalam ni nico saakin kaya tumango ako at nagsmile
Pagkalabas ni Nico ng room ay may napansin akong book sa inuupan nya at mukha itong pocketbook at mukhang interested ang title nito na "The Thief Of My Heart" ni jeyaisme29, sinimulan ko itong basahin at wala pa man ako sa chapter 4 ay biglang bumukas yung pinto at pumasok si nico na may dalang tray na may carbonara, cake at milk tea kaya ayun nabitawan ko yung libro! Kaya napatingin dun si nico
"Sorry nico kung pinakielamanan ko yun li—..." hindi pa naman ako tapos nung biglang nagsalita si nico
"Ok lang ano kaba" nakangiting sagot nya at nilapag yung dala nyang tray sa table "kain muna tayo Bea" anyaya nya saakin
"Ah sige" sabi ko atsaka lumapit sa table
"Bea kwentohan mo naman ako ng buhay mo" nagulat ako sa tanong nya
"Ah sige saan ko ba sisimulan" tanong ko sakanya
"Simulan mo sa lovelife mo" nagulat ako sa sagot nya
"Meron akong isang naging boyfriend 6years naging kami kaso niloko nya ako"
*FLASHBACK*
(*sa Canada nangyari ang scene na to hehehe)
Birthday ngayon ni James kaya pupunta ako sa bahay nya ngayon kaso mga mamaya pa ako makakapunta kasi may exams pa kami huhuhuhuhuhu. Pagkatapos ng exam ay nagmadali akong pumunta sa parking lot, pagkadating ko dun ay mabilis kong pinatakbo yung kotse ko papunta sa isang sikat na bakeshop para bumili ng red velvet cake na favorite ni James, pakatapos ko dun ay agad kong pinatakbo yung kotse papunta sa bahay ni James At pagdating ko dun ay agad akong nag park at pumasok sa loob, pagpasok ko sa loob ay napansin ko ang nakakalAt na damit ni james sa sahig kabilang na ang kanyang underware kaya bigla akong kinabahan. Agad akong umakyat dun sa kwarto ni james di paman ako nakakarating dun ay may narining akong Umuungol ng babae kaya nagmadali akong pumunta doon, at ng pagkabukas ko ng pinto, nakita ko si James na nakapatong sa isang babae at may ginagawang kalaswaan! At masakit sa lahat sa bestfriend ko pang si Nadine!
"Bea!" Nagulat si James nung nakita ako kaya hindi ko na napigilan yung luha ko "Bea magpapaliwan—" diko na pinatapos si james at gad akong nagsalita
"Hindi ko na kailanggan ng paliwanag mo! Malinaw na saakin lahat James! Ano nasarapan ka ba? Nakuha mo na ba yung hindi ko maibigay sayo? Ano nabitin ka ba? Masarap ba yung kaibigan ko ha?" Tanong ko sakanya habang patuloy na lumuluha at bumaling kay Nadine at mabilis itong sinampal
*PAK*
"Ahas ka Nadine! Pinagkatiwalaan kita tapos ganito yung gagawin mo! Malandi ka!" Sabi ko sakanya at bumaling kay James "at ikaw naman nagpa-ahas ka! Sige alis na ako di pa yata kayo tapos ehh" sarkastikong tugon ko at...........
*PAK* *PAK*
Sinampal ko silang dalawa at sabay walk out habang umiiyak.
END OF FLASHBACK
"Ang saklap naman pala ng lovelife mo" malungkot na tugon ni nico
"Wala tayong magagawa, sadyang mapaglaro talaga ang tadhana, minsan pinagtatagpo kayo ng taong mahal mo para masaktan ka lang, bakit kaya ganon no? Bakit kaya pinaglaruan ako ni tadhana? Ano kayang kasalanan ko sakanya?" Tanong ko habang kumakain.
"Minsan kaya tayo nasasaktan o iniiwan, para ilayo tayo sa taong hindi talaga permanenteng naka tadhana sayo at misan kaya nangyayari yun para pagtagpuin kayo ng taong permanenteng nakatadhana sayo." May point naman siya, siguro nga may tao talagang permanenteng nakatadhana saatin at meron din nakatadhana ng pansamantala lang.
"Ikaw naman." Sabi ko sakanya "kamusta lovelife mo?" Tanong ko sakanya
"Ayun malamig pa sa Antarctica" nakangiting sagot nya
"Bakit naman?" Takang tankng ko
"Iniwan ako ng girlfriend ko na may letseng dahilan" malungkot na sabi nya
"Ano namang dahilan?"pag uusisa ko
"Di nya na daw ako mahal, pagod na daw siya" malungkot na tugon nya
"Yun lang? Gaga pala yun" sabi ko at nagpatuloy Sa pagkain.
Thanks for reading this chapter
Please vote it 💚💙💜❤️
