AŞK BAKIŞLARINDA

Ara bölüm

Herkesi teker teker eve bırakmıştı Yavuz parti gecesi. Arabada tek kalınca evine giden yolun tersine kırdı arabayı.

"Geliyorum Sedat. Senin tuvaletteyken ki fotoğrafını paylaşmazsam bende Yavuz değilim ulan." dedi ve yine direksiyona vurdu.

Sedatın evine gelince hızla arabadan indi.

Evinin kapısına kırarcasına vurmaya başladı.

"Aç lan Sedat şu kapıyı! Geberteceğim seni!"

Kapı usulca açıldı. Sedat Yavuzu burda beklemiyordu.

"Ne bağırıyorsun lan gece gece? "

Sedatı yakalarından yakalayan Yavuz evin içine attı.

"Sen ne cinssin ha? Neden böyle birşey yaptın lan!"

Sedat yakalarını düzeltip Yavuza baktı.

"Ne yapmışım lan yine ben? "

Yavuz sert bir yumruk attı ve Sedat yere yığıldı.

"Sosyal medyada o fotoğrafı paylaşan sensin. Bunu biliyorum!"

Sedat sinirle ayağa kalktı burnundaki kanı sildi ve ani bir şekilde Yavuza kafa attı. Bu seferde yere yığılan Yavuzdu.

"Ne fotoğrafı lan! Ben paylaşmadım onu! Seni rezil etmek için herşeyi yaparım ama o yanındaki kızı rezil etmem. "

Yavuz nedense inanmıştı ona. Evet onu rezil etmek için herşeyi yapardı ama Sedatın nefreti sadece Yavuza özeldi.

Yavuz yerden kalktı. "Yanımdaki kıza sakın ha yaklaşma." dedi sertçe.

Sedat güldü. "Tam tersine. Gece mesaj atıp yarın akşam yemeğine çıkaracağım onu."

Yavuz sinirlendi.

"Kabul etmez. Aledayı tanımıyorsun."

"Sen?" dedi Sedat bir adım yaklaşırken.

"Sen çok mu iyi tanıyorsun onu?" dedi gülerken.

"Bugüne kadar herşeyi elimden aldın. O yönetmenlik benim hakkımdı. Sen elimden aldın! O şuanda sende olan harika ev araba bende olacaktı! Ama yine sen elimden aldın. " diyip arkasını döndü.

"Bir insan kardeşinden, abisinden bu kadar nefret eder mi? Ben senden nefret ediyorum Yavuz. Elimden herşeyi aldın. Senin yüzünden bu evde kalıyorum. O harika lüks yaşam benim olacaktı!" dedi sesini yükselterek.

Sonra Yavuza baktı. "Ama.."

Güldü.

"Ama o kızı benden alamayacaksın. "

Yavuz her bir cümlesine aldırış etmemişken son dediği ile gözleri kocaman açıldı.

"Senden almak mı? Ne saçmalıyorsun sen?"

"O kıza aşık olduğun çok belli." dediğinde Yavuzun gözleri açıldı.

Aşık olmak mı?

"Ama. Bende ona aşık oldum. Ve yine sana rakip oldum değil mi? Herşeyimi aldın elimden, ama o kız benim olacak!"

Sonra koltuğa oturdu.

Bu sefer konuşmaya başlayan Yavuzdu.

"O yönetmenliği, lüks yaşamı senden alan ben değilim. Sen haketmedin! Ben yıllarca çalıştım yönetmen olmak için. Sen haksızlıkla elimden almaya çalıştın. Ama haksızlık ile galip olmayacağını gördün. Yada göremedin. Çünkü hala aynı şeyleri söylüyorsun. Merak etme bende sana meraklı değilim. Seni sevdiğimi düşünme." diyip oturduğu koltuğa yaklaştı.

"O kıza aşık olduğumumda yok. Aşk hayatın beni ilgilendirmez. Ama. " diyip bir adım daha yaklaştı.

"Eğer setimden her hangi biri senin yüzünden rahatsız olursa elimden kimse alamaz seni. Bu sadece Aleda için geçerli değil. Hepsi için geçerli."

Sedat kahkaha attı. "Yarın göreceğiz. Sete Aleda ile el ele tutuşarak gelince bakalım bunları söyleyebilecek misin Yavuz Barkın?"

Yavuz sinirle dışarı çıkıp kapıyı çarptı ve arabaya bindi.

"Aşık olmuşum. Salak herif " diye mırıldandı.

Sedat ve Yavuz yıllar önce çok iyi kardeşlerdi. Hem kardeş hemde arkadaş oluyorlardı birbirine.. Okuldada Yağız ile tanışmışlardı.

Üçününde hayali yönetmen olmaktı. Çünkü her üçününde babası yönetmendi.

Yavuz çok emek verirdi yönetmen olmak için. Daha küçük yaşta bir çok senaryo yazmıştı. Arkadaşları ile film çekmişlerdi. Yağız ise hep ona yardım ederdi.

Sedat ise geceleri Yavuzun senaryo defterini alıp gizlice okur ve onun çok benzerini yazardı.

Yavuz bunu anlardı fakat birşey demezdi. Rahatsız olurdu elbet ama küçük diye birşey diyemezdi. Yağız birşey de desede diyemiyordu.

Üçüde delikanlı olduktan sonra babaları bir gün üçünüde  yanına çağırdı.

"Artık üçünüzden birinizin yönetmen olma zamanı.." dediğinde Sedat çok korktu. Çünkü ömrü boyunca hep Yavuzdan almıştı senaryoları.

Yavuz ise rahattı. Babası bir film çekmelerini istedi.

Yavuz o gece hiç uyumadı. Senaryo yazdı. Yattığında ise Sedat yine defteri alıp benzerini yazdı.

Ertesi gün Yavuz ve Sedatın senaryolarını okuyan babası sinirlendi.

"Hanginiz birbirinizden kopya çekti?" dedi sinirle.

Sedat o anda bırakmıştı kardeşliği. Hemen oracıkta yalan söyledi.

"Yavuz. Yavuz neden benim senaryo mu çaldın?" Yavuz şaşkınca bakıp inkar edecekken babasından bir ton azar işitti.

"İkinizde filmi çekin. " dedi. Yavuz sevindi. Çünkü hikayesini iyi biliyordu. Hemen bir oyuncu grubu bulup filmi çekmeye başladı. Yağız da kendi senaryosunu bırakıp Yavuza yardım etmeyi tercih etti.

Sedat ise zorlanmıştı. Kendi hayal gücü ile yazmadığı için o anki hali hayal edemiyordu.

Ve bunu babası farketmişti..

Bir gün Sedatı yanına çağırdı. Ve onun neden senaryosuna hakim olmadığını sordu. Sedat yalan uydururken babası bağırdı.

"Kardeşinden senaryoyu çalıp ona iftira attın öyle mi? Defol burdan! Gözüm görmesin seni!"

Sedatın o günden sonra Yavuza olan kini çok artmıştı..

Yavuz ise Sedatın gidişine çok üzülmüştü. Onu uğurlamak için gittiğinde Sedat ona nefret dolu cümleler kustu.

"Senin gibi abi olmaz olsun!"

Yavuz üzülmüştü. Hem kardeşi hem arkadaşıydı onun için Sedat. Çok kırılmıştı. Yağız onu teselli etmeye çalışsada oda üzülüyordu kaç yıllık arkadaşıydı..

Yeni işine mutlu olarak başlayamamıştı Yavuz. Babası Yağızın emekleri karşılığında ona yönetmen yardımcılığını verildi..

Oda zaten alışkındı bu göreve.

Sedat o gün giderken kendi kendine söz verdi. "Canını çok yakacağım Yavuz Barkın. Yemin ediyorum ki canını çok yakacağım."