THE END ( MARRY ME ? 2 . KİTABI)

0.2

Elindeki viski bardağını çevirip çevirip duruyordu .

Eve girdiğimizden beri tek yaptığı buydu ve beni sinir ediyordu .

Ağzını açıp tek kelime etmemesi beni sinir ediyordu .

Jin kolumdan dürtüklüdeğinden artık konuşmam gerektiğini anlamıştım.  Çünkü biz ona bir şey sormasak hiç konuşacak gibi durmuyordu .

" Neden böyle bir şey yaptın diye sorular sormayacağım Jungkook . İstersen söylersin . Eşyalarımı alacağım . Evrakları da hastaneye gönderirsin . "

Viski bardağında olan gözü yavaşça bana doğru dönmüştü. 

Gözlerinin içinde değişik bir şeyler vardı artık anlayamadığım. 

Benim tanıdığım adam değildi bu olamazdı . O bana bakarken gözlerinin içi bu kadar karışık olamazdı .

" Ne evrağı ? "

Boşluyor gibi bir hali yoktu . Sadece içkinin etkisindeydi anlamıyordu .

Boşanmak istemediğinden sormaması onu gördükçe  kalbime giren sancıdan  daha fazla acı veriyordu .

Gözlerimin dolmasını engelleyemiyordum . Sevdiğim adamın bana bir bakışıyla acı vermesini engelleyemiyordum .

O odada daha fazla bulunmadım . Bulunamadım .

Odamıza ilerledim. Açıkçası artık sadece bizim miydi bilmiyordum.  Gece nöbetinde olduğum zamanlar belki de burada benim yerime başka birileri geçiyordu.  Uzanıyordu.  Ona sarılıyordu ve o güzel kokusunu içine çekiyordu. 

Ben ise rahat uyuyup uyuyamadığını düşünerek her saniyemi her dakikamı ona harcıyor hastaya vereceğim bir gıdam ilginin birazını kafamda ki ona veriyordum .

Hak etmiyordu .

Beni yanında hak etmiyordu .

Benim ne hissedeceğimi düşünmeyip beni aldatmıştı.  Bir de üstüne kadını hamile bırakmıştı. 

O çocuk önemliydi

Yeni bir can

Belki ülke için yeni bir umuttu

Belki dünyayı değiştirecek yeni bir beyindi

Onu bunu geçeyim o bir candı

Nefes alacak ihtiyaçları olacak

Sevgi isteyecek gördüğü sevgiyi geri insanlara yansıtacak bir candı

Benim yüzümden ölemezdi

Aldıramazlardı aldırtmazdım

Düşüncelerimi bölen kapının kapanma sesi ile arkamı döndüm .

Onu gördüğüm anda bavulu kapatmaya çalıştım. 

Zaten sadece yanıma yeni eşyaları almıştım

Eskilere güvenim yoktu. Belki başka birinin üzerindede durmuştur düşüncesi beni çıldırtabilirdi.

Karnımın üzerinde hissettiğim eliyle aynı anda kafası boyun girintimdeydi .

Kendimi ondan uzaklaştırdım.  Bu şekilde duramazdık .

Artık o bana bu kadar yaklaşamazdı .

" Nereye gideceksin ?"

" Bunun seni ilgilendirdiğini sanmıyorum . "

" Jin niye seninle birlikte ? "

" Bununda seninle ilgili olduğunu sanmıyorum.  "

" Lanet olsun Jung ! O zaman seninle ilgili olan ne benimle ilgili ?!?!"

Yükselen sesiyle bir an irkilmiştim.
Kapattığım bavul ile kapıya doğru ilerledim .

" Benimle ilgili olan hiçbir şey artık seninle ilgili değil Jeon Jungkook.  "

Kapattığım kapıdan doğruca Jin'in yanına ilerledim.

Beni gördüğü gibi oturduğu yerden kalkmıştı. Endişeyle baktı . Sesi Jin'e kadar gelmişti demek ki .

" Hadi gidelim . "

Diyerek kolunu tutarak çekiştirdim .
İlk şaşırsada sonra hemen hareket etmişti .

Evden dışarıya çıkarken odaya doğru baktım.  Hâlâ çıkmamıştı . Çıkmasını da istemiyordum. 

Yüzünü görmek istemiyordum. Kapıyı sessizce kapatarak arabaya doğru ilerledim.  Jin ise arkamdan geliyordu.

Bir an kolumdan tutularak durduluğumda korkuyordum . Çünkü bu Jin değildi . Jin benim kolumdan ben istemeden tutmazdı . Belliydi onun olduğu .

Sakince arkamı döndüm. O ise sinirliydi. Çok fazlaca sinirli .

Sıktığı kolum moraracağını şimdiden belli etmişti . Fazla zor değildi bunu anlamam .  Bunu Jin'de  fark etmiş olacaktı ki Jungkook'un kolunu çekmeye çalıştı. 

" Jungkook kızın kolu moraracak . Bıraksana . "

Jungkook gözlerini benden yavaşça çekerek Jin'e baktı .

" Nereye gidecekse ben bırakacağım. "

" Hayır " diyerek araya girdim . Gözleri tekrardan bana döndüğünde biraz önce ondan kaçırmaya çalıştığım gözlerimi gözlerine diktim .

Kararlılığımı görmesi için .

Onunla bir daha hiçbir şey yapmayacağımı görmesi için .

" Yarın hastaneye evrakları istiyorum . Göndermezsen ben göndereceğim . Ve eğer ben gönderirsem magazin benim söyleyeceğim bilgilerle dolup taşar . Sen gönder ki ağzımı açıp tek kelime etmeyeyim . Beni düşünme arkadaşlarını düşün . Onlarında ortak olduğun şirketi düşün . Yarın istiyorum o evrakları . "

Kolumu ondan sertçe çektiğimde acı umrumda değildi . Sinirliydim .

Ben artık onun üzülmesini umursamayacaktım .

" Hadi arabayı açta ben bavulu yerleştireyim Jin . Sonrada gidelim. "

Bavulu yerleştirirken arabaya binerken gözü üstümdeydi . Bir kere bile gözünü benden başka bir yere ayırmadı .

Fakat gözümden kaçmayan şey araba çalıştığında gözünden düşen tek damla ile arkasını dönüp eve ilerlemesiydi. 

******
Merhabalar .

Dedim ki ortalığı iyice karıştırayım

😂😂😂

Yorumlarınızı bekliyorum

Merak ettiklerinizi sorun

Sizi seviyorumm