THE END ( MARRY ME ? 2 . KİTABI)

0.3

" Jimin bu akşam nöbetim var.  Haberiniz olsun . Diğerlerine de söyle .Tamam mı? "

Uyku sersemi kafasını salladı ve uykusuna devam etti . Hâline güldüm.

Odasını bana vermiş ve oturma odasındaki koltukta yatıyordu . Bir an üzülmüştüm. Acilen kendime bir ev bulmalıydım . Her zaman odasında kalamazdım ya .

Evden çıktığımda ilk olarak gözüm arabamı aramıştı fakat arabamı dün şirkette unutmuştum. 

Ayağımdaki topuklulara baktım . Metro'yu bugün bu ayakkabılarla çekecek olma düşüncesi bile acı vericiydi fakat katlanmak zorundaydım .

O evden neden hiç ayakkabı almamıştım ki ? Yanımda sadece bu topuklu vardı . Zaten düne özel giymiştim fakat bir özelliği kalmamıştı. 

Metro'dan iner inmez hızlıca ilerlemeye başlamıştım. 

Yarım saat geç kalmıştım ve bu hayatta profesörüm gözünden kaçmazdı . Büyük ihtimalle yarın sabahta  ceza olarak hastanede kalacaktım . Lanet olası nöbeti alacak günü bulmuştum.  Normalde ceza olarak nöbet verirdi . Nöbeti olanıda sabahtan akşama hastanede yanında dolaştırırdı .

Hastaneye girdiğimde hızlıca kıyafet değiştirme odasına gittim .

Topuklu ayakkabı yerine rahat sporları giyip üzerime beyaz ceketi geçirip odaya ilerledim .

Kapısını tıklayarak içeri girdiğimde elindeki dosyalardan kafasını kaldırıp bana baktı .

" Akşam nöbetin varmış Jung . Yarın sabah hastaneden ayrılmayacağını söylememe gerek var mı ? "

Bingo .

" Yok efendim. "

" Odana geç gelen hasta dosyalarına bak ve ameliyat tarihlerini ayarla . Sonra da acile git bu akşam ve sabah acile yardım et . "

" Peki efendim " diyerek eğildim ve odasından çıktım. 

Acil mi ?

Acil

Gerçekten çok güzel günler geçiriyormuşum gibi acili almıştım bugün .

Odama geçtiğimde saate baktım . Onbir'e yaklaşıyordu ve bugün içinde gelecek boşanma evraklarım vardı .

Getireceğine emin değildim ama göndereceğine emindim .

Ne kadar dün kafamı karıştırsada ben onu beni aldatırken yakalamıştım.

Yakalamamış basmıştım. 

Görmüştüm .

Çocuğu olacağını öğrenmiştim .

O göz yaşı umarım başka bir yerlerine gitmiştir .(Bunu sizin düşünceleriniz  olarak yazdım ) Onun için düşüneceğim düşünceler bundan başka değildi .

Arkadaş bile kalamayacağımız bir şekilde bizi ayırmıştı .

Benim  suçum değildi .

Kendisi yapmıştı.

Kendisinden nefret etmemi o sağlamıştı .

Düşüncelerimi ondan çekip dosyalara döndüm. 

Ne de olsa acil beni bekliyordu. 

*******

Elimdeki dosyayı hastane  telefonun çalması ile bıraktım. 

Acil bir şey olmadan çalmayan telefona baktım. 

" Doktor Jung . Acil hasta var . Profesörünüz dışarıya kadar çıkmıştı . Sizin bölümden şuan ameliyatta olmayan bir siz varsınız . Hastamız çok önemli biri . Acilen ameliyathane onüç'e gelin "

" Geliyorum. " diyerek kapattığım gibi yerimden kalktım. 

Kapıdan çıkarken efendim bir misafiriniz var diyen yardımcı doktora baktım .

" Diğer grubun bir hastanede yardıma ihtiyacı var misafir bekleyebilir.  Hadi kalk . Acilen gitmeliyiz . "

Kalkıp kalkmadığına bakmadan hızlıca ilerledim .

Önemli bir hasta demişlerdi ve bizim bölümde diğer doktorlar ameliyattaydı .

Kendime güveniyordum.  Yapamayacağım bir şey değildi . Yapamayacak olsam böyle bir mesleğe hayatta girmezdim zaten.

Ameliyathaneye girdiğimde hazırlanırken hastanın hemşiresi yanıma gelerek hastanın durumunu anlatmaya başladı .

Olay önemliydi.  Adam silahla saldırıya uğramıştı . Midesi hasar almıştı ve kurşun orada kalmıştı . Yapılamayacak ya da ölüm tehlikesi olan bir ameliyat değildi . Sadece ameliyattan sonra dikkat etmesi gerekiyordu .

Eldivenleri çıkarırken ameliyatta yanımda olan doktorlar tebrik ederek ameliyathaneden  ayrıldılar .
Ellerimi yıkayıp yanımdaki sevinçli yardımcıma baktım .

" Efendim profesör duyunca yüzü nasıl olacak merak ediyorum.  Hep sizi ezer laf söylerdi . Hatta burada olsa çekil sen yapamazsın derdi . Efendim çok sakindiniz , havalıydınız . Sanki klasik bir ameliyat gibi girip çıktınız . "

" Tamam Yun . Sakin ol . Sadece bir ameliyattı ve büyük ihtimalle profesör duyunca neden beni çağırmadınız diyerek kızacak . "

İç çekerek dudağını büzdü . Odaya doğru yürürken ona döndüm. 

" Yun ameliyattan önce misafir demiştin . Ne oldu ona ? Kimdi ? "

" Bilmiyorum efendim . Danışmadan arayıp söylemiştiler . "

Kafamı sallayarak odaya geçtim. 
Fazla uzak değildi zaten ameliyathane ve odalar arası .

Keşke odaya geçmeden biraz oyalansaydım diye düşündüm çünkü hiç görmek istemeyeceğim biri koltuğa oturmuştu  ve büyük ihtimalle iki saat önce gelende oydu .

" Ameliyatın güzel geçmemiş sanırsam yüzün asık.  "

" Yüzüm ameliyat yüzünden asık değil . Nedenini belki bilmek istersin . Söyleyeyim . Hiç görmek istemediğim bir şahıs karşımda duruyor .  "

" Sadece dediğin gibi evrakları getirdim . "

" Dünü hatırlayacak kadar içmemişsin . Ne güzel . Evraklar nerede ? "

Uzattığı büyük zarfı elinden alıp içine baktım. İçinden aldığım dosyalarda iki tarafta imzalamamıştı. Onun tarafını göstererek ' Neden imzalanmamış dediğimde aldığım cevap beni çıldırtacak derecedeydi .

" Ben boşanmak istemiyorum. "

******

Merhabalar

Hadi Jungkook'u öldürelim

Bölüm sonu okuyucu

😂😂😂😂

Yorumlarınızı bekliyorum

Sizi seviyorum