Başıma giren sızıyla uyandığımda zorlukla gözlerimi açmıştım . Peki unutmuş muydum ? Hayır , Jeon Jungkook yine aklımdaydı . İşte bu yüzden içmeyi sevmezdim. Bir yararı yoktu . Belki de sadece zararı vardı . Başım ağrıyordu ve dün gece o yanımızdan ayrıldıktan sonra ile ilgili aklımda hiçbir olay yoktu.
Yataktan kalktığım gibi aşağı kata indiğimde bu evin Jongsuk'a ait olduğunu biliyordum . Fazla bir olayımız yoktu aslında onunla . Tanımıştık birbirimizi ve sevmiştik işte . Ama benim sevgime sevgi denirseydi bu . Onunla çıkarken başka birini sevmeye başlamıştım . Başka biri doldurmuştu düşüncelerimi . İlk başta Jongsuk 'a olan sevgim Jungkook'u gördüğü an kayboluyor . Yerini karnında hissettiğim kelebeklere bırakıyordu . Ama okulun geçinemez çiftiydik biz . Kore'ye geldiğim ilk ayda üniversiteye kayıt için geldiğim de o da buradaydı ve benim bir önümde bekliyordu . O zaman ilerleyen adımlarım bir an durmuş ve onu süzmek için bana zaman tanımışlardı . Açıkçası hiç dememiştim iyi biri diye . Çünkü onu gördüğüm ilk andan beğenememiştim ( çarpıldı) . İleriki zamanlarda Jongsuk ile sevgili olmuştuk . Evet hoşlanıyordum fakat çok büyük bir sevgimde yoktu. Tabi bu hoşlanmanın sevgiye dönüşeceğini bilmiyordum. Belki de sevgiye dönüşme sebebi beni hep ezen Jungkook'a karşı çıkmasıydı . Sonradan öğrendiğim üzere Jungkook bir dünya yıldızıydı . Eh , JongSuk da bilinen bir holding 'in varisiydi . Ne güzel değil mi? Benim kore versiyonumdu resmen. Gerçekte ne yapmak istediğini bana hiç söylememişti fakat bir varis olmak istemediğini her zaman yüzünden okurdum .
Her onda kaldığımda benden önce kalkar ve bana kahvaltı hazırlardı . Bugünde öyle olmuştu . Fakat tek bir şey vardı bizi bozan . Çalan kapı . Çalmak da değil kırılacak kadar vurulan kapı . Yerinden kalkıp ilerlemesiyle bende arkasından gitmiştim. Kapıyı açtığı anda yere düşen Jongsuk ile bunu yapana gözünü çevirmiştim . Gözleri kızarmış , sinirinden hızlıca nefes alıp veren bir Jungkook . Bir anda kolumun tutulmasıyla sürüklenmeye başlamıştım. Ne kadar bağırsam da o durmamış yerde yatan Jongsuk ise ayağa kalkmamıştı .
Flashback end
Adımın seslenilmesi ile gözlerimi araladığımda yanağıma vurmaları kesilmiş ve bana bakıyorlardı. Kısık gözlerle etrafa baktığımda bütün herkes telaşla bana bakıyordu .
Sadece düşmüştüm . Eşime doğru giden merdivende tepe taplak olmuş ve bayılmıştım.
" Hyung , iyi misin ? " diyen Hyung Sik'e baktığımda kafamı sallayarak kalkmaya çalışmıştım .
" Kalkma , ambulansı çağırdım . Gelirler şimdi . "
" Gerek var mıydı ki ? Sadece bir ya da iki basamak düştüm . " diyerek sorduğumda içini çekti .
" Yaklaşık da yarım saattir baygınsın belki bilmek istersin . "
Verdiği cevaba gülecekken karnıma giren ağrıyla çığlık atmıştım. Bu ağrı çok güçlüydü . Sanki karın bölgemi söküp atıyormuş gibiydi . Bir daha çığlığı bastığımda. Hyung Sik başımı göğsüne gömmüştü.
Neden eksik hissediyordum ? Neden canımdan can gidiyordu? Neden her giren bu sancıda çığlık atıyorum ? Neden çığlığım ' onu benden alma ' der gibiydi .
Farkındaydım . O gidiyordu .
Bebeğim benden gidiyordu .
Elimden kayıp gidiyordu.
İkimizin tek parçası gidiyordu .
Bir çığlık daha atarken Hyung Sik'e kollarımı sarmıştım .
Gözlerimden düşen damlaları engelleyemezken fısıldadım .
" Gidiyor . " dedim " Bebeğimiz gidiyor. " Daha çok sıktığım kollarım ile biraz daha yapıştım. Gözyaşlarım onun gömleğini ıslatırken beni göğsüne çektiği ellerini sıkılaştırmıştı . Gelinlikten dolayı açık olan kollarıma düşen damlalarla yüzüne baktım. O da ağlıyordu .
" Özür dilerim " dedim . " Onu koruyamadım . "
" Asıl ben özür dilerim ." Dedi " Sizi koruyamadım . "
******** Bölüm sonrası mood larımız atıyorum
1. Hiç yorum yapmayan okuyucu
2. Sürekli yorum ve oy yapan okuyucu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. Bunları gören Yazar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hepinize iyi geceler
Çarşamba günü yeni kitaba Cuma günü yeni bölümümüze bekliyorum.
