The lights in her eyes ✓

~hoofdstuk 6~

~Camilla~

Ik trek mijn kussen chagrijnig over mijn hoofd wanneer zonnestralen op mijn ogen schijnen.

Na een tijdje besluit ik maar op te staan het gaat nog wel een tijdje duren voordat ik die jurk aan heb. Ik loop naar de badkamer en neem een douche. Wanneer ik weer helemaal droog ben probeer ik met moeite de jurk aan te krijgen. Met moeite lukt het me de rits aan de achterkant dicht te krijgen, en ik doe alle sieraden om die ik had meegekregen.

Zuchtend borstel ik mijn krullende haar. Ik heb er geen zin. Ik heb geen zin in dat luna feest. Ik ook niet. Ik hoor geklop op mijn slaapkamer deur. Snel trek ik mijn witte gympen aan en doe de deur van slot. Meteen als ik de deur open zie ik Harper en Tyler staan.

Harper staat blij aan mijn arm te trekken en Tyler duwt me in de richting van de eetzaal. "Je ziet er prachtig uit Camil." Zegt Harper blij. "Jij ook Harp." Zeg ik terug.

Ik word op een stoel naast Harper en Tyler geduwd. O fijn nu zit ik tussen hun in. Ik schep wat pannenkoeken op en ik voordat ik een hap kan nemen word ik onderbroken.

Fijne verjaardag Camil

Voor jou ook Kay

En met dat werk ik mijn pannenkoeken naar binnen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Harper en Tyler kijken boos naar elkaar. Ze hebben ruzie. Over een pannenkoek. Ik sta op van de tafel. Het is erg ongemakkelijk als je tussen twee mensen zit die elkaar boos aankijken.

Ik probeer nog te zeggen dat ik even wat ga doen maar ik krijg alleen maar boos gestaar. Ik loop naar de keuken en open de koelkast. Ik pak er een doosje uit en loop naar mijn kamer.

Wanneer ik op mijn kamer ben maak ik het doosje met taart open. Het is een verjaardags taart. Ik heb hem speciaal voor mezelf gekocht. Ik pak een lucifer uit mijn lade en steek de kaarsjes aan.

Vandaag word ik twintig, maar ik heb niemand om het mee te vieren. Iedereen in de pack is te druk bezig voor de voorbereidingen van het luna feest. Mijn broer -de alpha- heeft alleen nog maar oog voor zijn mate. En zodra ik eenzaam de kaarsjes van mijn taart uiblaas voel ik het. Ik voel dat ik dood ga...

~David~

Boos gooi ik de telefoon op de haak. Die stomme Tyler heeft ons nog steeds geen toegang gegeven tot het territorium, terwijl we over een uur op het luna feest moeten zijn. Niet dat dat stomme feest me ook maar iets boeit maar ik moet mijn mate vinden.

Ik loop naar beneden richting de keuken. Het is hier niet erg groot vergeleken met mijn huis. Mijn huis is pas echt groot. En dit is ook nog het pack huis. Zelf woon ik niet eens in het pack huis veel te druk. Ik been met grote stappen naar Stefan en Logan die natuurlijk weer zitten te eten.

"Het word eens tijd dat we gaan laten zien wie de blood hunters echt zijn. We worden hier opgesloten als een stuk ongedierte, en laten dat zomaar over ons heen komen? Ik dacht het niet!" Om mijn woorden extra kracht te geven sla ik met mijn vuist op de tafel. Logan en Stefan schreeuwen als een stel hooligans.

Ik trek een sprintje naar mijn kamer en pak mijn pak. Snel loop ik naar de badkamer om mijn pak aan te trekken. We willen ze laten zien wie wij echt zijn. Maar dat doen we dan wel in stijl.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik trek nog snel mijn blauwe stropdas recht voordat ik, Logan en Stefan de voordeur uit lopen. Het thema is zwart-wit maar ik doe lekker wat ik wil, en draag een blauw pak met zwart overhemd en een blauwe stropdas. Logan en Stefan houden zich wel aan het thema. Maar tja ik ben de alpha en ik doe wat ik wil.