My Neighbor Is Vampire

Chapter 38: Death threat

"Kami na ni Draven." i announced to them.

"i'm not surprised." Keena said.

"Omg!!!! really?? congratulations!!!" jamille said cheerfully.

there are two types of friends talaga hahaha.

"Uhm, well, i expected that both reaction." i said.

after we made cookies tulad lang ng dati naming ginagawa, nandito lang sa sala at nagkukwentuhan. nag labas si Keena ng wine.

"uhm, how about Brandon nga pala? alam na ba nila?" Jamille asked.

"i don't think so. pero malay mo sinabi na ni Draven sakanila." i answered.

"Nakooo. sana di masaktan si Brandon. pero imposible yan kasi obvious naman kung gaano sya nainlove sayo e." Keena said.

Hindi naman na siguro sya magugulat kung sakali.

"sa tingin ko naman okay na sakanya. expected nadin naman siguro nila."

"uyyy! anyway, sana naman ipakilala mo saamin yung mga kapatid ni Draven!! ang popogi kaya nila tapos ang puputi pa!! baka naman Chloe!!" Jamille said.

"oonga naman, hindi naman siguro pwedeng ikaw lang ulit ang may lovelife??" Keena added.

hala. hindi pwede no. i will not allow them to be surrounds by vampires too and para isama pa sila sa magulong lovelife na to. they deserve to live normal na hindi ko na mararanasan because i choose to be with Draven.

"pwede ba? yung mga kapatid na yun ni Draven eh di mahihilig sa pilipina saka di kayo bagay no. iba nalang yung gustuhin nyo wag na sila."

"ang damot mo, Chloe!!" Jamille said.

"ako?? madamot? hays kung alam nyo lang! ah basta, bahala kayo sabihin nyo na lahat, pero bawal padin ang mga kapatid ni Draven."

nag pout lang sila at nanahimik na.

mabilis lang lumipas at oras at nagpaalam na ko sakanila.

"Mag iingat kayong dalawa palagi. see you tom!" paalam ko.

pababa na ako ng building ng parang feeling ko may nakasunod saakin..

tumingin tingin ako sa paligid at wala naman. mabilis na kong pumasok sa elavator, buti nalang may tao kaya mejo nawala yung kaba ko.

pagdating sa baba, konti nalang yung tao dahil gabi naman na. habang nililibot ko yung mata ko, parang nakita ko si Veronica waiting outside and looking at me, she's smiling.

i decided na lumapit sa mga receptionist ng hotel.

"ma'am, may problema po ba?" isa sa mga receptionist.

"uhm. wala po. pwede bang dito muna ako? habang hinihintay ko yung kasama ko?"

"Ma'am may upuan po dun sa waiting area if gusto nyo po dun kayo umupo at mas komportable."

"ah, i'm okay here." i said.

pag tingin ko ulit sa  labas wala na si Veronica. pero ayokong magpaka-kampante. Mas nakakatakot yung mawala sya sa paningin ko dahil baka anytime sumulpot nalang sya.

i decided to call Draven.

ringing...

(hello? baby?)

"Draven? where are you? pwede mo ba akong sunduin dito? nakita ko si Veronica sa labas ng Hotel.. i'm scared."

(huh?? okay baby, i'm on my way. don't go outside. wait for me okay? take care.)

i said yes and i ended the call.

maya-maya may lumapit saakin na guard at may inabit saaking box.

"ma'am pinapaabot po sainyo nung babae sa labas."

lalo akong kinabahan. nagdadalawang isip ako if bubuksan ko ba yung box or hindi.

pero i decided to open it.

"WAAAH!!"

"Oh my gosh... ma'am saan po galing yan?"

"Ma'am calm down.."

"it's a death threat."

you wonder what's inside the box?

ulo ng daga at pusa na patay. and may picture ko lang naman na nadumihan na ng dugo ng pusa at daga... there is also a note there na, you're next.

i started to cry sa sobrang takot at kaba.. i can feel na nandito lang sya sa paligid at maybe laughing at me because this is what she wants to see...

dumating si Draven with Brandon and Jack.

Draven hugs me..

"Baby? stop.. i'm here." he said..

Brandon and Jack is looking at the box na naitapon ko na sa sahig.

"Guard! who gave you this?" brandon asked sa guard na nag abot sakin.

"Hindi po pamilyar sir. hindi po sya taga dito. babae po na maputi at may kulay ang buhok. ang sabi lang po nya iabot ko daw po kay ma'am dahil gusto nyang isurprise." The guard explained.

I don't know why she's very angry at me.. if she wants Brandon she better change.

pinalinis na nila Brandon at Jack yung bwisit na pinabigay ni Veronica. i am still scared...

"Chloe, Calm down.. we're here now." jack said to me while he's driving.

hindi nagsasalita si Brandon. maybe nahiya nanaman sya sa pinag gagagawa ng kaibigan nya. at for sure sinisisi nanaman nya ang sarili nya.

"Brandon, don't think too much. don't blame yourself. this is not your fault." Draven said to Brandon.

"Oo nga naman bro. hindi ka naman namin sinisisi sa kabaliwang ginagawa ni Veronica. kaya wala kang dapat ipag-alala." Jack said.

"I'm sorry, especially Chloe. but this is too much. hindi ko na kayang palagpasin yung ginawa nya." he said.

"so, what's your plan?" Jack asked.

"i don't know now.. pero, hindi ko na mapapalagpas to."

pare-pareho na kaming di nagsalita. ayoko din munang magkwento sa harap ni Brandon ng takot ko dahil ayokong mas maguilty sya.

pagdating namin sa bahay, kami lang ni Draven yung bumaba ng kotse, si Brandon at Jack umuwi na sakanila.

"baby, i'm sorry.. sana pala hinintay nalang kita sa baba ng hotel kanina para di mo na ko kailangang tawagan pa para sunduin kita edi sana naabutan ko si Veronica at di na umabot pa sayo yung kalokohan nya." Draven said.

"shh.. it's okay. wala namang nangyari sakin. it's just a threat well, hindi naman nya kayang lumapit sakin e kasi andyan kayo."

"ayun na nga, that's why she's just waiting for the right timing na wala kami at malalapitan ka nya. kaya hindi ka pwedeng mahiwalay saamin lahat okay? bawal ka ng umalis ng mag isa. understand?" nagiging protective nanaman ang boyfriend ko hihi. "there's nothing funny, baby." he said. okayyyy he heard what's on my mind again.

"yas! okay. copy that sir. calm down."

"now, let's go to your room so you can rest." he said.

andito na kami sa kwarto ko. nahiga na ako at si Draven nasa tabi ko lang nakaupo.

"hindi ka ba matutulog?" i asked.

"uhm, Vampires don't sleep baby." he said and kinindatan ako.

ganun ba? malay ko naman. hahaha.

"ahh, okay."

so, ako lang pala ang matutulog at sya magbabantay lang magdamag ganun?

"yah! exactly!" he answered. luhhh? feeling kausap sya. kausap ko kaya sarili ko haaay. hirap din ng nababasa ng bf mo yung nasa isip mo hahaha wala kang maitago. 😂

--