"Cin olup,adam çarpmak ve cellat olup kelle uçurmak işimin bir parçası."
"Cambaz şarkısını bilmiyorum sanma!"
"Şarkısını bile bilirsin ancak.Kendisini değil."
Yatağa uzanıp gözlerimi yumduğumda dudaklarımdan o sözcükler döküldü ve kendimi derin bi...
~Bazen öylece seversin:yalan olsa inanır,yılan olsa sarılırsın~
Yavuz
Kırgınlık...Bir insanı aşktan soğuta bilecek bir güce sahipti.Peki,ben niye soğumak yerine ona daha çok bağlanmıştım?Kızgınlığım bana sarılmasıyla geçmişti.Ama içimde olan o kırgınlık hiç öyle durmuyordu.
Hayatımda değer verdiğim tüm kadınlar bir bir çıkmıştı hayatımdan.Kayb etme korkusu...Bu korkuyu benden daha iyi bilen yoktu.Bahar gidince de yine o korku baş göstermişti.Sanki uzun zamandır bana uğramadığını belli edercesine öyle bir şekilde kendisini belli etmişti ki..
Bahar'a karşı kin tutamam sadece sevgimden kaynaklı değil.Onun hiç bir suçu yokken bunu nasıl yapa bilirim ki?Hepsi babası olacak o şerefsiz herif yüzündendi.Bu olanlar yüzünden kendini suçlayacağını bildiğim için ona gerçekleri anlatmak istememiştim.Tabi bunda kayb etme korkumun da katkısı vardı.
Mutfağa geçip makarna hazırlamaya başladım.Bahar'ın makarna sevdasını bildiğim için ona makarna yapacaktım.Bir yandan yemek hazırlarken,bir yandan da düşünüyordum.
Bir gün zaten Bahar'ı aff edecektim ama kendisini bana aff ettirmek için yapacağı şebeklikleri görmek istediğimden şimdi aff ettiğimi söylemeyecektim.
Yemek hazır olunca Bahar'a bakmak için yukarı çıktım.İçeri geçince yatakta masum bir şekilde uyduğunu görünce gülümsedim.Yanına yaklaşıp,elimi saçlarına daldıracağım sırada durdum.Bu kadar yumuşalmamam gerekiyordu.Sonuç olarak beni bırakmıştı.
Sesimi sert çıkarmaya özen göstererek seslenmeye başladım.
"Bahar!"
Bir kaç defa ismini tekrarladıktan sonra gözlerini kırpıştırarak açmasıyla gülmemek için dudaklarımı bir birine bastırdım.
"Cambaz?"
Uykulu gözlerle konuşmasıyla kendimi toparladım ve kapıya yöneldim.
"Yemek hazır,hadi aşağı gel."
Kapıyı çarpdıktan sonra geri mutfağa döndüm.Kapıyı çarptığım için göz devirdiğine emindim.
Ama ona olan sevgimden faydalanmasına izin vermeyecektim.Ona aşıktım, bunu bilerek beni terk etmesi koymuştu.Hayatımdan çıkan insanların hiç birinin arkasından koşmamıştım.Benim ilk kuralım buydu.Ama Bahar,tüm kurallarımı bozduğu gibi bu kuralımı da bozarak tüm dengemi alt üst etmişti.Bense bundan hiç rahatsız değildim.
Çünkü onu sevmek benim bu hayatta başıma gelen en iyi şeydi.Kalbimin onun için atması,onu her gördüğümde sol yanımın çırpınması ve benim bunlar yüzünden bizimkilerin alay konusu olmam beni hiç rahatsız etmiyor,aksine,ruhumu ona teslim ettiğim için seviniyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
