Cambaz'ın Maskesi

Özel Bölüm-2.

~Bir gün uyandığında yapmak istediğin şeyler için zamanın kalmadığını öğreneceksin~

Keyifli okumalar cambazcıklar!

Yazar

Bahar komidinin üzerinde duran telefonu alarak gelen mesajlar listesine girdi. Ona yazan kişiyi görünce heyecanlandı ve hemen mesajı okumaya koyuldu.

Bugün yorgun olsa bile,cambaz'ın ona gönderdiği mesajı okumadan uyumak istemiyordu.

"Karşına çıkmamı ister misin?Evine geleyim mesela?"

Okuduğu mesajla adeta kalbinin deli gibi çarptığını hiss etti. Bu mesaja ne cevap verecekti?

Telefonu eline alarak gülümsedi yatağa uzanırken. Cambaz ile mesajlaşırken uyumaya niyetliydi.

"Bilmem ki."

"Nasıl bilmem?"

"Yani komşular ne der ki?"

"Sen niye onları dert ediyorsun?Kimse sana bir şey söyleyemez."

"Niye?Senden mi korkuyorlar?"

"Evet,bak bu doğru."

"Ne saçmalıyorsun acaba?Eli kanlı katil misin?"

Yavuz Bahar'ın bu yazdığı ile yutkunurken şakayla karışık aklındaki şeyi söyledi.

"Cin olup,adam çarpmak ve cellat olup kelle uçurmak işimin bir parçası." 

"Cambaz şarkısını bilmiyorum sanma!"

"Şarkısını bile bilirsin ancak.Kendisini değil."

Yatağa uzanıp gözlerini yumduğu anda dudaklarından o sözcükler döküldü ve kendini derin bir uykunun kollarına bıraktı.

"Yandı dertler,bitti tasa.Ben kurbanım bu cambaz'a..."

Bahar hatırladığı anıyla kıkırdarken,yüzünü Yavuz'a döndü. Yavuz da kızın gülümsediğini görünce kalbinin sesini kulaklarında hiss etti.

"Ne kadar güzel bir şey seni böyle gülümserken görmek Bahar'ım."

"Ay sen bana iltifat mı ettin,seri katil cambaz?"

Diye Bahar'ın onunla dalga geçmesiyle Yavuz gözlerini devirdi.

"Sakın bana bir daha o maviş gözlerini devirme."

"Emredersiniz Bahar hanım."

"Ya Yavuz,ben acıktım."

"Eeee?"

"Eeesi yemeğe gidelim. Istanbul'a döneli bir baş başa kalamadık ya."

"Kızım şimdi baş başayız ya işte."

"Odun musun, Yavuz?"

"Ulan koskoca mafya adamının senin için etmediği iltifat yok. Ne odunluğundan bahs ediyorsun?"