Hook
Na een uur word Emma wakker. Ik ben weer naast haar gaan liggen en heb mijn arm om haar heen geslagen. Toen ze nog sliep heb ik heel voorzichtig haar handen achter haar rug vandaan gehaald zodat ze gelijk kan zien dat ze eindelijk los is. 'Killian?' Emma kijkt mij moe aan en ik glimlach lief. 'Ja? Ik ben bij je, lief,' zegt ik geruststellend en Emma legt haar hoofd op mijn borst en sluit haar ogen weer. 'Open je ogen eens,' fluister ik en ze doet wat ik zeg. Dan pas lijkt Emma op te merken dat ze los is. 'Het is gelukt,' zegt ze verbaasd en ze gaat rechtop zitten. Ik ga ook rechtop zitten en Emma slaat haar armen om mij heen. Ik hoor haar zachtjes kreunen, maar merk aan haar dat ze niet wil laten merken dat het pijn doet. Ik geef haar een knuffel terug en druk haar dicht tegen me aan. Na een paar minuten laat Emma mij los en gaat ze iets achteruit zitten. 'Dit voelt een stuk beter, maar nu moet ik even iets doen,' glimlacht ze en ze staat op van het bed. 'Ik laat je wel even alleen, maar doe wel voorzichtig,' druk ik haar op het hart. 'Natuurlijk, dat doe ik altijd. Dat weet je.' Emma knipoogt speels en loopt dan de kamer uit. Ik kijk haar met een glimlach na. Het doet haar duidelijk goed dat de banden om haar armen en buik en polsen eindelijk los zijn.
Emma
Het voelt goed dat ik nu weer helemaal los ben. Nu wil ik eerst naar mijn kinderen toe voordat ik Elsa ga bedanken. Ik klop zachtjes op de slaapkamerdeur van Henry en de tweeling. 'Kom maar!' hoor ik Henry zeggen en ik open zachtjes de deur. 'Hey mam,' klinkt het uit drie monden tegelijk en ik glimlach met tranen in mijn ogen. Mirna lijkt het als eerste op te merken. 'Je bent los,' zegt ze met grote ogen verbaasd en ik knik. 'Ja, eindelijk.' Ik loop naar de tweeling en Henry toe en geef ze één voor één een knuffel. Eindelijk kan ik dit doen. 'Dit voelt goed,' zegt Fenna als ik haar als laatste een knuffel geeft. 'Dat vind ik ook, lieverd.' Ik druk een kus op haar kruin en laat haar na een paar minuten los. 'Hoe is het gelukt?' vraagt Henry nieuwsgierig en ik haal zachtjes mijn schouders op. 'Ik weet het niet. Ik ben net pas wakker geworden en toen merkte ik het gelijk,' glimlach ik en ik voel een hand en een haak op mijn schouders. Hiervan schrik ik niet, omdat ik weet dat het maar één persoon kan zijn. 'Je werd zelfs niet wakker toen Regina en Elsa bezig waren met het losmaken van de banden. Blijkbaar had je je slaap hard nodig,' zegt Hook met een glimlach en ik draai me naar hem toe. 'Dat denk ik ook.' Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en leg zachtjes mijn hand op zijn wang. Heel voorzichtig druk ik een kus op zijn lippen en ik voel dat hij me terug kust. 'Mam,' zie ik vanuit mijn ooghoek de tweeling met hun ogen rollen. Zachtjes trek ik me terug van Hook en ga ik tegen hem aan staan. Hij slaat zijn armen om mij heen en ik kijk naar mijn kinderen. 'Sorry,' grinnik ik zachtjes met een lieve glimlach.
Na een uurtje bij de tweeling en Henry gezeten te hebben gaan Hook en ik op zoek naar Regina en Elsa. 'Doet het eigenlijk pijn?' vraagt Hook bezorgd en ik kijk hem aan. 'Een beetje. De spieren in mijn armen zijn erg verslapt doordat ze dertien jaar lang in deze positie zaten... Maar dat komt wel goed,' zeg ik zacht en Hook drukt een kus op mijn kruin. 'Vast wel. Je bent sterker dan je denkt, veel sterker.' Ik glimlach en we komen niet veel later aan in de woonkamer waar ik Regina en Elsa al zie, maar Robin en mijn ouders zijn er niet tot mijn verbazing. 'Emma,' glimlacht Elsa die mij als eerste ziet en ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. 'Dankjewel,' fluister ik en al snel laat ik Elsa weer los en dan geeft Regina mij ook een knuffel. Al snel laat ze me weer los en ik kijk hen vragend aan. 'Hoe is het gelukt?' vraag ik zacht terwijl ik op de bank ga zitten. 'Regina's magie was net niet sterk genoeg en de banden zouden haar magie absorberen waardoor het jou pijn zou doen. Maar door onze magie te bundelen is het toch gelukt, zonder je al te veel pijn te doen,' legt Elsa rustig uit en ik knik. 'Nogmaals bedankt,' glimlach ik en Elsa drukt een glas water in mijn handen die ik gulzig in één keer leeg drink. Zachtjes leg ik mijn hand op mijn buik die hevig begint te protesteren. 'Gaat het, Swan?' vraagt Hook bezorgd en hij legt zachtjes zijn hand op mijn schouder. 'Ja... Ik ben het alleen niet gewend om weer iets in mijn maag te hebben,' mompel ik en Regina en Hook kijken mij bezorgd aan terwijl Elsa naar de keuken toe loopt. 'Dan gaan we daar maar eens verandering in brengen,' zegt Regina bezorgd en ik leg vermoeid mijn hoofd tegen Hook's borst. Hij tilt me zachtjes op zijn schoot en slaat dan zijn armen om me heen. Ik glimlach en sluit vermoeid mij ogen. 'Hoe kan je moe zijn, Swan? Je hebt net twee uur geslapen,' zegt Hook verbaasd en ik haal zachtjes mijn schouders op. 'Bij Hades... Had ik niet echt veel tijd om te slapen,' mompel ik en er rolt een traan over mijn wang. Hook veegt de traan liefdevol weg en drukt een kus op mijn kruin. 'Wat heeft hij je toch allemaal aangedaan?' Ik bijt op mijn lip en kijk met tranen in mijn ogen naar Regina. Zij weet al het één en ander... Vooral hetgeen dat ik juist niet aan Hook durf en kan vertellen...
JE LEEST
Family (Once Upon A Time)
FanfictionEmma Swan heeft 13 jaar geleden met Hook een tweeling gekregen: Mirna en Fenna. Echter is er iets ergs met Emma gebeurd. Alleen niemand weet waar Emma is en niemand heeft in die dertien jaar Emma gezien. Sneeuwwitje, David, Regina, Killian, Henry...