That one thing I needed (Voltooid)

Mate

P. O. V. Caden

Ik sta vroeg op, vandaag moeten we naar The White roedel. De alfa heeft een belangrijke bijeenkomst georganiseerd. Ik kijk mijn kamer rond en mijn ogen maken contact met de jas op de grond. Ik raap het op en ruik er voor de laatste keer aan, straks stuur ik wel iemand die het gaat opruimen.

Ik ga naar de douche en neem een heerlijk lange douche. Dan poets ik mijn tanden en maak ik mijn haar goed. Ik ga naar de kast en trek er een zwarte hemd en broek uit. Dan loop ik naar beneden en kom ik de kuisvrouw tegen.

'Kun je mijn kamer opruimen? Alles wat niet van mij is moet de afval in. Begrepen?'

'Ja alfa.'

Mooi zo, ik ga naar de eetkamer en begin direct te eten. Nadat ik klaar ben. Ga ik een rondje lopen rond het territorium. Bij de grens met The White roedel blijf ik even staan. Ik ruik haar zwakke geur hier nog. Dan schud ik mijn hoofd en ga terug. Ik heb echt geen mate nodig.

Rond 13u vertrek ik samen met mijn beta naar The White roedel. Mijn wolf is heel onrustig, hij is er zeker van dat ik mijn mate ga vinden. Ik ben niet zo blij.

Na een paar uur te zitten denken, komt de auto ineens tot stilstand. Ik hoor Jason vloeken en uit het raam kijken. Dan kijk ik wat er is gebeurt, ik zie een meisje met bruin haar en aan haar geur merk ik op dat dat het meisje van gisteren was. Ik zie haar snel naar voorbij lopen. Jason kijkt me dan aan.

'Dat is het meisje van gisteren.'

'Ja ik weet het.' Dan stappen we af en voel ik me bekeken. Ik draai me om en kom oog in oog te staan met het mooie meisje. Ze heeft bruine ogen en is niet lang. Haar lengte maakt haar schattig. Ik weet het zeker, zij is mijn mate. Voordat mijn wolf het kan overnemen draai ik mij al om.

'Idioot dat je bent, ga terug! Ik wil mijn mate.'

'Laat het Cade, ik heb geen mate nodig.'

'Wat ben jij toch een dom mens, ga naar haar waarschijnlijk is zij nu heel verdrietig' Ik blokkeer hem, maar wordt toch verdrietig door die gedachten. Ik negeer het en ga naar binnen. Daar begroet ik de andere alfas en we beginnen aan de vergadering.

Mijn hoofd is er niet echt bij, ik ben de hele tijd met mijn gedachten ergens anders. Bij mijn mate. Ik heb geen flauw idee wat ik moet doen.

Na de vergadering ga ik naar alfa Riven.

'Ah alfa Caden, hoe gaat het met je?'

'Goed, goed. Ik vroeg me alleen af... Er is hier een meisje met bruin haar die we vandaar straks tegenkwamen. Ik wil weten wie dat is.'

'Oei, heeft ze iets gedaan? Volgens mij heb je het over Abigail, ze is een omega. Ik zal haar wel aanpakken. Ze mocht normaal gezien hier niet in de buurt komen.'

Ik laat een grom horen. 'Nee, nee ze heeft niets gedaan. Wij hadden haar bijna omver gereden en ik wou gewoon weten wie ze is en waar ze woont. Ik wil weten hoe het met haar gaat.' Waarom moest ik dat ook weer zeggen?

'Doe maar geen moeite, maar omdat je het zo graag wil weten. Ze woont aan het begin van het bos.'

Ik geef hem nog een schouderklop en ga dan naar mijn beta, hij is iets aan het eten dus ik zoek ook maar eten. Na de pauze gaan we weer verder met vergaderen. Als we klaar zijn stap ik weer in de auto.

'Rij tot aan het bos, er is daar iemand die ik wil zien.' Hij begint te lachen. Ik kijk hem verbaasd aan.

'Wat is er zo grappig?'

'Je hebt je mate gevonden, niet?'

'Hoe weet jij dat nou?!'

'Ik zie het aan je. Je deed gisteren vreemd met die jas en dan deze morgend. Hoe je keek naar dat meisje. Wie is zij eigenlijk?'

Ik zucht. 'Ze is een omega en haar naam is Abigail. Ik twijfel of ik haar moet afwijzen of niet, maar nu ik weet dat zij een omega is, is de keuze sneller gemaakt denk ik.'

Jason kijkt me geschrokken aan. 'Ben je serieus man! Ze is wel je mate, wat maakt het uit als ze een omega is?! Jullie zijn voor elkaar gemaakt!'

'Genoeg! Rij maar verder en hou je mond!'

Jason houdt zijn mond en rijdt verder. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen. Waarom ben ik hier zelfs? Om haar af te wijzen of om haar te accepteren? Al snel komt er een klein huisje in het zicht. Jason parkeert ervoor en ik stap alleen uit. Dan sta ik voor de deur en haar geur is sterk hier. Ik zucht voor de laaste keer en klop aan.

Bewerkt